-
-
Afrikaans (1953)
-
-
16
|Rute 3:16|
Toe sy by haar skoonmoeder kom, het dié gevra: En toe, my dogter? En sy het haar alles vertel wat die man aan haar gedoen het,
-
17
|Rute 3:17|
en gesê: Hierdie ses mate gars het hy my gegee, want hy het gesê: Jy moet nie met leë hande by jou skoonmoeder kom nie.
-
18
|Rute 3:18|
En sy antwoord: Sit stil, my dogter, totdat jy weet hoe die saak uitval; want die man sal nie rus tensy hy vandag nog die saak afgehandel het nie.
-
1
|Rute 4:1|
En Boas het opgegaan na die poort en daar gaan sit. En toe die losser juis daar verbygaan van wie Boas gespreek het, sê hy: Vriend, kom nader, en sit hier! En hy het nader gekom en gaan sit.
-
2
|Rute 4:2|
Daarop neem hy tien man uit die oudstes van die stad en sê: Sit hier! En hulle het gaan sit.
-
3
|Rute 4:3|
En hy sê vir die losser: Die stuk grond van ons broer Eliméleg wil Naómi, wat uit die veld van Moab teruggekom het, verkoop.
-
4
|Rute 4:4|
Nou het ek gedink, ek sal jou dit meedeel en sê: Koop dit voor die wat hier sit, en voor die oudstes van my volk; as jy wil los, los dan; maar as jy nie wil los nie, gee my te kenne, dat ek dit kan weet, want daar is niemand om te los behalwe jy nie, en ek ná jou. En hy antwoord: Ek sal los.
-
5
|Rute 4:5|
Daarop sê Boas: Die dag as jy die grond uit die hand van Naómi koop, dan verwerf jy tegelyk Rut, die Moabitiese, die vrou van die dode, om die naam van die dode in stand te hou oor sy erfdeel.
-
6
|Rute 4:6|
En die losser sê: Ek kan dit nie vir my los nie, anders bederf ek my erfdeel; neem jy my lossingsreg oor, want ek kan nie los nie.
-
7
|Rute 4:7|
En dít was vroeër in Israel die gebruik by lossing en by ruiling om enige saak van krag te maak: die een trek sy skoen uit en gee dit aan die ander; dit was dan die bekragtiging in Israel.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Reis 15-17
26 de abril LAB 482
SERÁ MERA COINCIDÊNCIA?
2Reis 15-17
Na leitura de hoje, encontramos nove reis reinando sobre o povo de Deus, na Palestina, nos reinos de Judá e Israel. É pena que sete deles foram reprovados por Deus. O Senhor não gostaria de reprová-los, mas, segundo a Bíblia, eles foram reprovados porque, por suas próprias ações, fizeram o que é reprovável. Então, se alguém sabe que tal atitude é reprovável e ainda comente tal ato, o que deve esperar? Ser aprovado é que não é, concorda? Pelo menos se tiver um pouco de juízo na cabeça.
Achei essa análise interessante. Dos nove reis, sete fizeram atos reprováveis e dois procuraram fazer o que Deus aprova. Podemos ver o resultado disso no tempo de seus reinados. Alguns deles ficaram no trono só algumas semanas. Aqueles que mais reinaram foram os que fizeram o que o Senhor aprova. Isso não é curioso? Quer ver isso por si mesmo? Faça essa análise em 2Reis 15-17. Dessa análise, destaco o que mais reinou: Azarias. Foi aprovado. Começou a reinar com 16 anos e reinou 52 anos sobre Judá. Ele foi um dos únicos que fez o que o Senhor aprova. Seria mera coincidência?
Sabe, não é que Deus seja um Deus de negociações, com quem tenhamos que barganhar para nos sairmos “bem na fita”. Mas a questão é que como Ele sabe de tudo, sabe o que é bom e ruim. Sabe o que dá certo e o que não dá. O Senhor tem Seu critério estabelecido: “Olha, isso dá certo, é aprovável. Porém, isso aqui não dá certo, é reprovável.” Entende? São as coisas óbvias da vida.
Tenho um amigo que vive com medo de pegar AIDS. E é interessante o contraste quando conversamos. Eu digo: Rapaz, nunca tive esse medo. Por que será?
Ele é alguém que vive se prostituindo, e eu sou casado e pertenço a uma única mulher. Ele está num grupo de risco que eu não estou. A sociedade criou esse termo para levantar essa placa de advertência para nós. “Grupo de risco”: risco de pegar AIDS, risco de morrer mais jovem... Você já percebeu que a média de vida das pessoas está relacionada com o estilo de vida que levam? Um dia desses, morreu o homem mais velho do mundo, um índio com mais de 130 anos de idade. Antes dele morrer, perguntaram qual era seu segredo da longevidade. Sua resposta foi: “É que cuido bem do meu corpo!”
Que contraste com a baixa expectativa de vida de uma prostituta, por exemplo. Será mera coincidência? São as coisas óbvias da vida. Faça o que é aprovável, e a própria vida aprovará você!
Valdeci Júnior
Fátima Silva