-
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
17
|Malaquias 2:17|
Te olette Herraa teidän puheellanne vaivanneet; ja te sanotte: missä me häntä olemme vaivanneet? Siinä kuin te sanotte: jokainen, joka pahaa tekee, se kelpaa Herralle, ja että senkaltaiset ovat hänelle otolliset; eli kussa on se Jumala, joka rankaisee?
-
1
|Malaquias 3:1|
Katso, minä lähetän minun enkelini, joka minun eteeni pitää tien valmistaman; ja kohta tulee templiinsä se Herra, jota te etsitte, ja liiton enkeli, jota te tahdotte; katso, hän tulee, sanoo Herra Zebaot.
-
2
|Malaquias 3:2|
Mutta kuka voi hänen tulemisensa päivää kärsiä? ja kuka voi seisoa, kuin hän ilmaantuu? Sillä hän on niinkuin hopiasepän tuli ja niinkuin pesiän saippua.
-
3
|Malaquias 3:3|
Hän on istuva ja sulaava ja selittävä hopian; hän on puhdistava ja hivuttava Levin pojat, niinkuin kullan ja hopian. Silloin pitää heidän tuoman Herralle ruokauhria vanhurskaudessa.
-
4
|Malaquias 3:4|
Ja Juudan ja Jerusalemin ruokauhrit pitää kyllä Herralle kelpaaman, niinkuin muinen ja entisinä vuosina.
-
5
|Malaquias 3:5|
Ja minä tahdon tulla teidän tykönne ja rangaista teitä, ja tahdon olla nopia todistaja noitia vastaan, huorintekiöitä ja valapattoisia vastaan, ja niitä vastaan, jotka palkolliselta palkan pidättävät, leskille ja orvoille väkivaltaa ja vääryyttä tekevät, ja jotka muukalaista sortavat, eikä pelkää minua, sanoo Herra Zebaot.
-
6
|Malaquias 3:6|
Sillä minä olen Herra, joka en muutu; ja te Jakobin lapset, ette ole hukkuneet.
-
7
|Malaquias 3:7|
Te olette hamasta teidän isäinne ajasta alati poikenneet pois minun säädyistäni, ja ette ole niitä pitäneet; niin kääntykäät nyt minun tyköni, niin minä tahdon myös kääntyä teidän tykönne, sanoo Herra Zebaot. Niin te sanotte: missä meidän pitää meitämme kääntämän?
-
8
|Malaquias 3:8|
Onko se oikein, että ihminen pettää Jumalan, niinkuin te minun petätte? niin te sanotte: missä me sinun petämme? Kymmenyksissä ja ylennysuhrissa.
-
9
|Malaquias 3:9|
Sentähden te olette kirouksella kirotut, että te minun petätte, kaikki kansa.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Coríntios 8-10
22 de novembro LAB 692
O AMOR VERDADEIRO...
Coríntios 05-07
Começamos hoje, falando da imoralidade sexual: uma das maiores perversões do amor. E terminamos com o comentando sobre o casamento: uma das maiores representações do amor.
Em um relacionamento a dois, surgirão momentos de insatisfação emocional, como se os sentimentos do início da relação tivessem acabado: “Será que não gosto mais dele(a)?” “O que há de errado?” Tais momentos também fazem parte de um relacionamento, e é a partir daí que escolhemos amar. Por isso, os sentimentos não são o guia mais seguro. Os princípios do amor verdadeiro devem estar em ação.
O amor verdadeiro...
...leva-nos a amarmos a nós mesmos - “Ame o seu próximo como a si mesmo” (Mateus 22:39). “De todos os julgamentos que fazemos, nenhum é tão importante quanto o que fazemos sobre nós mesmos” (Nathaniel Branden, escritor-psicólogo). A auto-estima que inclui confiança e respeito próprios nos capacita a lidar com os desafios da vida, sem deixar de ser feliz. A pessoa que tem uma boa auto-estima procura entender e dominar os problemas que surgem; respeitar e defender seus interesses e necessidades. Quanto melhor estiver a nossa auto-estima, mais conseguiremos ter relações saudáveis com respeito e boa vontade.
...envolve compromisso. Por inexperiência e imaturidade, muita gente faz promessas românticas que nunca serão cumpridas. Sem comprometimento, o amor verdadeiro não pode ser desenvolvido. O casamento é muito importante; é necessário que se prepare muito bem antes de se comprometer para sempre.
...é incondicional. Só num clima de amor incondicional, que conseguimos relaxar as defesas e permitir que se desenvolva intimidade. Amar sem querer nada em troca não é natural para o ser humano, mas devemos lutar por isso. Não há nada que apele mais ao coração que amor e aceitação incondicionais.
...vem de Deus. Se Deus é a origem do amor, quanto mais buscarmos conhecê-Lo, mais capacitados estaremos para amar nosso cônjuge.
...perdoa. Um médico afirmou que “ao Jesus dizer que devemos perdoar até 70X7, estava pensando em salvar, também, nossos corpos da síndrome de colite, da doença das coronárias, da hipertensão arterial, etc.”. Ninguém é perfeito, mas quando se perdoa, o amor é fortalecido.
...respeita a individualidade. Quando amamos alguém de verdade, deixamos esse alguém ser ele mesmo, sem tomar conta do espaço dele. Não é preciso dominar o outro: respeite sua liberdade de pensamento e de decisões. Permita-lhe desenvolver seu potencial e sua identidade própria.
...é doador. Sua maior preocupação deve ser a de servir. Felizes são os que se preocupam mais em dar que em receber. O amor procura favorecer outros, saindo do seu caminho, para dar, fazer, ajudar, aliviar, partilhar.
Mesmo quando os outros falham conosco, podemos escolher amar.
Valdeci Júnior
Fátima Silva