-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Afrikaans (1953)
-
-
1
|Juízes 4:1|
Maar ná die dood van Ehud het die kinders van Israel weer gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE.
-
2
|Juízes 4:2|
Daarom het die HERE hulle verkoop in die hand van Jabin, die koning van Kanaän, wat in Hasor geregeer het; en sy leërowerste was Sísera, 'n inwoner van Haróset van die heidene.
-
3
|Juízes 4:3|
En die kinders van Israel het die HERE aangeroep; want hy het nege honderd ysterwaens gehad en die kinders van Israel twintig jaar lank swaar verdruk.
-
4
|Juízes 4:4|
En Debóra, 'n profetes, die vrou van Láppidot, het in dié tyd Israel gerig;
-
5
|Juízes 4:5|
en sy het gesit onder die palm van Debóra, tussen Rama en Bet-el, op die gebergte van Efraim; en die kinders van Israel het na haar opgegaan vir regspraak.
-
6
|Juízes 4:6|
Toe laat sy Barak, die seun van Abinóam, uit Kedes in Náftali, roep en sê vir hom: Het die HERE, die God van Israel, nie bevel gegee nie: Gaan, trek na die berg Tabor, en neem tien duisend man van die kinders van Náftali en van die kinders van Sébulon met jou saam?
-
7
|Juízes 4:7|
dan sal Ek Sísera, die leërowerste van Jabin, met sy strydwaens en sy menigte na jou, na die spruit Kison trek, en Ek sal hom in jou hand gee.
-
8
|Juízes 4:8|
Maar Barak sê vir haar: As u met my saamtrek, sal ek gaan; maar as u nie met my saamtrek nie, gaan ek nie.
-
9
|Juízes 4:9|
Toe sê sy: Ek sal sekerlik met jou saamtrek, maar die eer sal nie joue wees op die pad wat jy sal gaan nie; want die HERE sal Sísera in die hand van 'n vrou verkoop; en Debóra het opgestaan en saam met Barak na Kedes getrek.
-
10
|Juízes 4:10|
Daarop het Barak Sébulon en Náftali bymekaargeroep na Kedes toe, en tien duisend man het op sy voetspore opgetrek, en Debóra het saam met hom opgetrek.
-
-
Sugestões
Clique para ler Josué 14-17
11 de março LAB 436
SE DEUS QUISER...
Josué 14-17
O povo que Moisés tinha tirado do Egito estava viajando em direção à terra de Canaã, que ficava do lado Oeste do rio Jordão. Essa seria a posse deles. As terras a oeste do Jordão eram realmente a conquista do povo israelita. Em Josué 14, o líder do povo começa a divisão oficial da posse que aquele povo de Deus estava recebendo. Estou destacando esse detalhe, porque achei algo muito interessante nesse capítulo. Encontrei várias alusões, repetitivamente, parecendo não querer passar batido sobre a explicação de que aquilo que eles estavam conquistando não era uma consequência do que mereciam. Contando as alusões diretas e indiretas, só nesses 15 versos, 13 vezes o autor faz questão de colocar a pessoa, ação e responsabilidade de Deus bem no centro do cenário. Ele era o responsável por aquela conquista. Ao Senhor, seja dada toda honra e glória! Amém!
Quando recebe uma bênção, quem você diz que lhe deu? Veja o que está escrito em Tiago 4:13-15: “Ouçam agora, vocês que dizem: Hoje ou amanhã iremos para esta ou aquela cidade, passaremos um ano ali, faremos negócios e ganharemos dinheiro. Vocês não sabem o que lhes acontecerá amanhã! Que é a sua vida? Vocês são como a neblina que aparece por um pouco de tempo e depois se dissipa. Ao invés disso, deveriam dizer: Se o Senhor quiser, viveremos e faremos isto ou aquilo.” Esse é um conselho inspirado e sábio.
Já ouviu alguém perguntar: “Você vai lá em casa amanhã?” E o interlocutor responder: “Se Deus quiser.”? Ou então, alguém expressando uma expectativa, um sonho, uma ansiedade, diz mais ou menos assim: “Se Deus quiser, pretendo fazer aquilo...” Essas expressões vêm de contextos bíblicos, como o da instrução de Tiago e o do comportamento dos israelitas.
É como Augusto Cury escreveu: “Quando o homem explorar intensamente o pequeno átomo e o imenso espaço, e disser que domina o mundo, quando conquistar as mais complexas tecnologias e disser que sabe tudo..., terá tempo para se voltar para dentro de si mesmo. Nesse momento descobrirá que aconteceu um grande erro. Qual?... Descobrirá que se tornou um gigante da ciência, mas que é um frágil menino que não sabe navegar nas águas da emoção e que desconhece os segredos que tecem a colcha de retalhos da sua inteligência. Quando isso ocorrer, algo novo acontecerá. Ele encontrará pela segunda vez a sua maior invenção: a roda. A roda? Sim, só que dessa vez será a roda da emoção. Encontrando-a, ele percorrerá territórios pouco explorados e, por fim, encontrará o que sempre procurou: o amor, o amor pela vida e pelo Autor da vida.”
Valdeci Júnior
Fátima Silva