- 
			
				
- 
									
   Afrikaans (1953)									 - 
									
									 
- 
									
									1
									 
									 
									|Lamentações 1:1|
									Alef. Ag, hoe verlate sit die stad wat vol mense was! Sy het soos 'n weduwee geword, sy wat magtig was onder die nasies; die vorstin onder die provinsies het dienspligtig geword.									
									    
								 
- 
									
									2
									 
									 
									|Lamentações 1:2|
									Bet. Bitterlik ween sy snags--haar trane oor haar wange! Sy het geen trooster onder al haar liefhebbers nie; al haar vriende het troueloos teen haar gehandel, haar vyande geword.									
									    
								 
- 
									
									3
									 
									 
									|Lamentações 1:3|
									Gimel. Juda is ontvolk deur ellende en deur sware diensbaarheid; hy sit onder die nasies, sonder om 'n rusplek te vind; al sy vervolgers het hom ingehaal tussen die engtes in.									
									    
								 
- 
									
									4
									 
									 
									|Lamentações 1:4|
									Dalet. Die weë na Sion treur, omdat daar geen feesgangers is nie; al haar poorte lê woes, haar priesters sug, haar jonkvroue is bedroef, en sy self het dit bitter.									
									    
								 
- 
									
									5
									 
									 
									|Lamentações 1:5|
									He. Haar teëstanders het die oorhand gekry, haar vyande lewe rustig; want die HERE het haar droefheid aangedoen vanweë die menigte van haar oortredinge; haar kinders het in gevangenskap gegaan voor die teëstander uit.									
									    
								 
- 
									
									6
									 
									 
									|Lamentações 1:6|
									Wau. En van die dogter van Sion het gewyk al haar heerlikheid; haar vorste het geword soos takbokke wat geen weiveld vind nie en kragteloos heengegaan het voor die vervolger uit.									
									    
								 
- 
									
									7
									 
									 
									|Lamentações 1:7|
									Sajin. Jerusalem dink, in die dae van haar ellende en haar omswerwinge, aan al haar kosbaarhede wat gewees het van die dae van die voortyd af. Toe haar volk deur die hand van die teëstander geval het en daar vir haar geen helper was nie, het die teëstanders haar aanskou, hulle het gelag oor haar ongelukkige uiteinde.									
									    
								 
- 
									
									8
									 
									 
									|Lamentações 1:8|
									Get. Jerusalem het swaar gesondig, daarom het sy 'n voorwerp van afsku geword; almal wat haar geëer het, verag haar, omdat hulle haar naaktheid gesien het; sy self sug en het haar weggedraai.									
									    
								 
- 
									
									9
									 
									 
									|Lamentações 1:9|
									Tet. Haar onreinheid kleef aan haar some, sy het aan haar einde nie gedink nie, en sy het wonderbaarlik gesink, sonder dat sy 'n trooster het. Sien my ellende aan, HERE, want die vyand hou hom groot.									
									    
								 
- 
									
									10
									 
									 
									|Lamentações 1:10|
									Jod. Die teëstander het sy hand uitgesteek na al haar kosbaarhede; ja, sy het gesien hoedat heidene in haar heiligdom kom, van wie U bevel gegee het dat hulle in u vergadering nie mag kom nie.									
									    
								 
 - 
									
 - 
				
Sugestões
 

Clique para ler João 16-18
03 de novembro LAB 673
JOÃO 14-15
João 14-15
A partir do momento que, em www.bibliaonline.net, abrimos o espaço para que os nossos ouvintes e internautas também fizessem seus comentários sobre o texto bíblico do dia, passamos a receber ótimos posts. Portanto, hoje vou deixar que nossos amigos contribuam.
Um leitor chamado William anotou que “Nem sempre é fácil cumprir a vontade de Deus. Não suporto mais o pecado na minha vida, mas apego-me àquela verdade absoluta: ‘onde abundou o pecado, superabundou a graça’. Maravilhosa graça!!!!!!!!!!! O amor de Jesus nos constrange, e pecar significa que, em algum momento, não Lhe retribuímos o devido amor”.
Isto pode ser ilustrado pela história da Eliana:
“Passei por uma experiência muito delicada nestes últimos meses. Foi na minha igreja. A diretora do Ministério da Criança e eu tivemos um contratempo. Para minha surpresa, aquela irmã alegava que eu era um empecilho ao seu trabalho. Ela deixou claro que me odiava, usando palavras duríssimas.
“O interessante é que, naquele dia, em especial, eu estava muito bem. Tudo o que aquela líder me falava parecia não magoar profundamente meu coração. Passado o êxtase do acontecido, comentei o ocorrido com o líder geral da congregação local. Ele aconselhou-me que orássemos por ela, e foi o que fizemos.
“Enquanto os dias se passavam, continuávamos a orar. Mas eu não sabia que ela também orava por mim. O seu coração também estava triste pelo ocorrido, e sentia que precisava desculpar-se com todos os presentes.
“Certo dia, trabalhando juntas, movidas pelo Espírito do Senhor, enquanto conversávamos outros assuntos, ela parou, olhou-me firmemente, e disse: ‘Como Deus tem me abençoado depois daquele nosso desentendimento. Explico. Eu aprendi muito, tanto com seu silêncio, quanto com sua paciência. Vi que, naquele dia, você estava em paz, e que esta paz vinha do Senhor. Por favor, me perdoe’. Depois de toda ação vem uma reação. Eu também lhe pedi perdão.
“Resumindo. Ela está em paz. E a paz que o Senhor a dá é esta de João 14:24.”
Acho que o internauta Silvano resume bem esta realidade, quando, ao comentar sobre João 14-15, diz: “Significa que Deus ama a todos, indistintamente, inclusive os mais vis pecadores, embora abomine o pecado. A expectativa de Deus é que todos se salvem. Ele é um Deus de misericórdias. Por isso, quem O ama não vive mais na prática do pecado, mas obedece Sua palavra, porque Ele gera vida em nós.
E que vida! “Não dá para questionar este amor tão grande por todos os povos. Quem daria seu único filho? Será que este gesto não diz tudo? (Internauta Paulo)”.
E para você, meu amigo, o que significa o conteúdo de João 14-15?
Valdeci Júnior
Fátima Silva