-
-
Det Norsk Bibelselskap (1930) -
-
21
|Lamentações 1:21|
De hørte at jeg sukket, det var ingen som trøstet mig; alle mine fiender hørte om min ulykke, de gledet sig over at du har gjort det. Men du lar komme en dag som du har forkynt, og da skal de bli som jeg.
-
22
|Lamentações 1:22|
La all deres ondskap komme for ditt åsyn, og gjør mot dem som du har gjort mot mig for alle mine overtredelsers skyld! For mine sukk er mange, og mitt hjerte er sykt.
-
1
|Lamentações 2:1|
Hvor Herren i sin vrede har innhyllet Sions datter i mørke skyer! Han har kastet Israels herlighet fra himmelen til jorden, og han har ikke kommet i hu sine føtters skammel* på sin vredes dag. / {* 1KR 28, 2. SLM 132, 7.}
-
2
|Lamentações 2:2|
Herren har uten skånsel tilintetgjort alle Jakobs boliger, han har i sin vrede brutt ned Judas datters festninger, kastet dem til jorden; han har vanhelliget riket og dets fyrster.
-
3
|Lamentações 2:3|
Han har i brennende vrede avhugget hvert horn i Israel, dradd sin høire hånd tilbake for fiendens åsyn* og satt Jakob i brand lik en ildslue som fortærer rundt omkring. / {* d.e. latt fienden uhindret trenge frem.}
-
4
|Lamentações 2:4|
Han har spent sin bue som en fiende, stilt sig med sin høire hånd som en motstander og drept alt som var en lyst for vårt øie; i Sions datters telt har han utøst sin vrede som ild.
-
5
|Lamentações 2:5|
Herren er blitt som en fiende, han har tilintetgjort Israel, tilintetgjort alle dets palasser, ødelagt dets festninger og hopet sorg på sorg over Judas datter.
-
6
|Lamentações 2:6|
Han har med vold revet ned sitt gjerde som gjerdet om en have, han har ødelagt sitt forsamlingssted; Herren har latt høitid og sabbat bli glemt i Sion, og i sin vrede og harme forskutt konge og prest.
-
7
|Lamentações 2:7|
Herren har forkastet sitt alter, forsmådd sin helligdom; han har overgitt dets* palassers murer i fiendens vold; de** lot sin røst høre i Herrens hus som på en høitidsdag. / {* Jerusalems.} / {** fiendene. SLM 74, 4.}
-
8
|Lamentações 2:8|
Herren tenkte på å ødelegge Sions datters mur, han strakte ut målesnoren, han drog ikke sin hånd tilbake fra herjing, og han lot voller og murer sørge; forfalne ligger de der alle.
-
-
Sugestões

Clique para ler Tito 1-3
09 de Dezembro LAB 709
DNA CRISTÃO
2Timóteo
Ontem falei sobre nossa identificação sexual através do DNA. Ou você é XX ou é XY. Inerentemente, não existe um outro tipo de cromossomo humano. Hoje quero falar também com você sobre uma identificação desoxirribonucléica tão singular quanto, com apenas duas opções também. Se ontem vimos, em 1Timóteo, um reflexo comportamental degenerado da humanidade, hoje podemos, em 2Timóteo, ver uma característica comportamental redimida do ser humano. Assim como na apostasia está o estrago, na redenção está a adoração.
Vejo adoração em 2Timóteo, do começo ao fim. O grande culto começa no primeiro capítulo. “Graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e de Cristo Jesus, nosso Senhor. Dou graças a Deus, a quem sirvo (versos 2-3)...” E o louvor continua. Uma adoração que começa louvando, continua, no capítulo 2, com a oração. Paulo exorta seu discípulo a fortificar-se “na graça que há em Cristo Jesus”. Uma prece na qual está o perdão dos pecados, “para que assim voltem à sobriedade” (versos 1, 11 e 26). Depois de louvar e comungar com Deus, você é chamado a conhecer as “Sagradas Letras, que são capazes de torná-lo sábio para a salvação mediante a fé em Cristo Jesus... (versos 15-16)”, através do estudo sistemático, com a finalidade de ficar “Por Dentro da Bíblia”. E por fim, “na presença de Deus e de Cristo Jesus... pregue a palavra (4:1-2). Este capítulo tem a sua segunda metade dedicada a lembrar-se dos queridos, que também precisam de Jesus. Louvor, Oração, Estudo da Bíblia e Testemunho, um culto perfeito.
Esta inclinação à adoração era fluente em Paulo. A linguagem litúrgica flui, quase imperceptivelmente, a discipular Timóteo à mesma veneração. E, diante deste altar, estão, também, o seu e o meu lugar, esperando-nos. Isto lembra-me da gostosa música composta e cantada por Nani Azevedo, “Adorador Por Excelência”. Sua letra diz:
“Quero dar o melhor de mim
“Quero oferecer sacrifício de louvor
“Quero ser bem mais do que já sou
“Um adorador por excelência me tornar
“Eu não vou me importar com o que vai acontecer
“Eu só quero Te exaltar; Tu és a razão do meu viver
“Eu não posso me calar; tenho adoração em meu DNA
“um adorador por excelência
“um adorador por excelência
“quero ser...
Os convites nos soam aos olhos, ouvidos, sentidos, de formas doces e suaves. Através da agradável leitura de hoje, através do encantador poema deste artista cristão, através desta simples meditação, você está sendo cortejado por Deus, ser um adorador por excelência. Não há meio termo. Ou somos de Deus, ou não somos. No trono do coração, só pode haver um senhor. O que corre em suas veias espirituais?
Valdeci Júnior
Fátima Silva