• Números

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Ett Svenskt Bibeln (1917)
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • Números


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler Jeremias 42-44



      23 de agosto LAB 601

      PERICULOSIDADE
      Jeremias 42-44

      O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
      Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princípio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difícil ficar de boca fechada.
      Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
      A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
      Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
      Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
      Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passível de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
      O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
        4
         
        5
         
        6
         
        7
         
        8
         
        9
         
        10
         
        11
         
        12
         
        13
         
        14
         
        15
         
        16
         
        17
         
        18
         
        19
         
        20
         
        21
         
        22
         
        23
         
        24
         
        25
         
        26
         
        27
         
        28
         
        29
         
        30
         
        31
         
        32
         
        33
         
        34
         
        35
         
        36
         
      •   Ett Svenskt Bibeln (1917)

      • Capítulo 14
      • 31     |Números 14:31| Men edra barn, om vilka I saden att de skulle bliva fiendens byte? dem skall jag lÃ¥ta komma ditin, och de skola lära känna det land som I haven föraktat.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 32     |Números 14:32| I själva däremot -- edra döda kroppar skola bliva liggande här i öknen.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 33     |Números 14:33| Och edra barn skola draga omkring sÃ¥som herdar i öknen i fyrtio Ã¥r, och skola bära pÃ¥ bördan av eder trolösa avfällighet, till dess att edra döda kroppar hava förgÃ¥tts i öknen.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 34     |Números 14:34| SÃ¥som I under fyrtio dagar haven bespejat landet, sÃ¥ skolen I under fyrtio Ã¥r -- ett Ã¥r för var dag -- komma att bära pÃ¥ edra missgärningar; I skolen dÃ¥ förnimma vad det är att jag tager min hand ifrÃ¥n eder.'
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 35     |Números 14:35| Jag, HERREN, talar; jag skall förvisso göra sÃ¥ med hela denna onda menighet, som har rotat sig samman mot mig; här i öknen skola de förgÃ¥s, här skola de dö.»
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 36     |Números 14:36| Och de män som Mose hade sänt Ã¥stad för att bespeja landet, och som vid sin Ã¥terkomst hade förlett hela menigheten att knorra mot honom, därigenom att de talade illa om landet,
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 37     |Números 14:37| dessa män som hade talat illa om landet träffades nu av döden genom en hemsökelse, inför HERRENS ansikte.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 38     |Números 14:38| Av de män som hade gÃ¥tt Ã¥stad för att bespeja landet blevo dock Josua, Nuns son, och Kaleb, Jefunnes son, vid liv.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 39     |Números 14:39| Och Mose talade detta till alla Israels barn. DÃ¥ blev folket mycket sorgset.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 40     |Números 14:40| Och de stodo upp bittida följande morgon för att draga Ã¥stad upp mot den övre bergsbygden; och de sade: »Se, här äro vi; vi vilja nu draga upp till det land som HERREN har talat om; ty vi hava syndat.»
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • 3
      • 4
      • 5
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas