• Números

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Ett Svenskt Bibeln (1917)
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • Números


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler Jeremias 42-44



      23 de agosto LAB 601

      PERICULOSIDADE
      Jeremias 42-44

      O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
      Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princípio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difícil ficar de boca fechada.
      Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
      A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
      Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
      Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
      Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passível de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
      O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
        4
         
        5
         
        6
         
        7
         
        8
         
        9
         
        10
         
        11
         
        12
         
        13
         
        14
         
        15
         
        16
         
        17
         
        18
         
        19
         
        20
         
        21
         
        22
         
        23
         
        24
         
        25
         
        26
         
        27
         
        28
         
        29
         
        30
         
        31
         
        32
         
        33
         
        34
         
        35
         
        36
         
      •   Ett Svenskt Bibeln (1917)

      • Capítulo 17
      • 1     |Números 17:1| Och HERREN talade till Mose och sade:
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 2     |Números 17:2| »Tala till Israels barn, och tag av dem, av alla som bland dem äro hövdingar för stamfamiljer, en stav för var stamfamilj, tillsammans tolv stavar. Vars och ens namn skall du skriva pÃ¥ hans stav.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 3     |Números 17:3| Och Arons namn skall du skriva pÃ¥ Levi stav; ty huvudmannen för denna stams familjer skall hava sin särskilda stav.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 4     |Números 17:4| Sedan skall du lägga in dem i uppenbarelsetältet framför vittnesbördet, där jag uppenbarar mig för eder.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 5     |Números 17:5| DÃ¥ skall ske att den man som jag utväljer, hans stav skall grönska. Och sÃ¥ skall jag göra slut pÃ¥ Israels barns knorrande, sÃ¥ att jag slipper höra huru de knorra mot eder.»
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 6     |Números 17:6| Och Mose talade till Israels barn, och hövdingarna för deras stamfamiljer gÃ¥vo honom alla var och en sin stav, tillsammans tolv stavar; och Arons stav var med bland deras stavar.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 7     |Números 17:7| Och Mose lade stavarna inför HERRENS ansikte i vittnesbördets tält.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 8     |Números 17:8| När nu Mose dagen därefter gick in i vittnesbördets tält, se, dÃ¥ grönskade Arons stav, som var där för Levi hus, den hade knoppar och utslagna blommor och mogna mandlar.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 9     |Números 17:9| Och Mose bar alla stavarna ut frÃ¥n HERRENS ansikte till alla Israels barn; och de sÃ¥go pÃ¥ dem och togo var och en sin stav.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 10     |Números 17:10| Och HERREN sade till Mose: »Lägg Arons stav tillbaka framför vittnesbördet, för att den där mÃ¥ förvaras sÃ¥som ett tecken för de gensträviga; sÃ¥ skall du göra en ände pÃ¥ deras knorrande, sÃ¥ att jag slipper höra det, pÃ¥ det att de icke mÃ¥ dö.»
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas