-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
22
|Josué 12:22|
τον βασιλεα της Κεδες, ενα· τον βασιλεα της Ιοκνεαμ εν Καρμελ, ενα·
-
23
|Josué 12:23|
τον βασιλεα της Δωρ εν Ναφαθ-δωρ, ενα· τον βασιλεα των εθνων εν Γαλγαλοις, ενα·
-
24
|Josué 12:24|
τον βασιλεα της Θερσα, ενα. Παντες οι βασιλεις, τριακοντα και εις.
-
1
|Josué 13:1|
[] Ο δε Ιησους ητο γερων, προβεβηκως εις την ηλικιαν· και ειπε προς αυτον ο Κυριος, Συ εισαι γερων, προβεβηκως εις την ηλικιαν, μενει δε ετι πολλη γη να κυριευθη.
-
2
|Josué 13:2|
Αυτη ειναι η γη, η μενουσα ετι· παντα τα ορια των Φιλισταιων και πασα η Γεσσουρι,
-
3
|Josué 13:3|
απο Σιωρ, του κατεναντι της Αιγυπτου, εως των οριων της Ακκαρων προς βορραν, τα οποια αριθμουνται εις τους Χαναναιους. αι πεντε ηγεμονιαι των Φιλισταιων, των Γαζαιων, των Αζωτιων, των Ασκαλωνιτων, των Γετθαιων και των Ακκαρωνιτων, και η των Αυιτων·
-
4
|Josué 13:4|
απο μεσημβριας, πασα η γη των Χαναναιων, και η Μεαρα η των Σιδωνιων εως Αφεκ, εως των οριων των Αμορραιων·
-
5
|Josué 13:5|
και η γη των Γιβλιτων και πας ο Λιβανος, προς ανατολας ηλιου, απο Βααλ-γαδ υπο το ορος Αερμων, εως της εισοδου Αιμαθ·
-
6
|Josué 13:6|
παντες οι κατοικοι της ορεινης, απο του Λιβανου εως Μισρεφωθ-μαιμ, παντες οι Σιδωνιοι· τουτους εγω θελω εξολοθρευσει απ' εμπροσθεν των υιων Ισραηλ· συ δε διαμοιρασον αυτην δια κληρων εις τους Ισραηλιτας, καθως προσεταξα εις σε·
-
7
|Josué 13:7|
[] τωρα λοιπον διαμοιρασον την γην ταυτην εις κληρονομιαν εις τας εννεα φυλας και εις το ημισυ της φυλης του Μανασση.
-
-
Sugestões
Clique para ler Ezequiel 42-44
10 de setembro LAB 619
SERVICE
Ezequiel 42-44
Uns têm medo, outros têm vergonha, servir ao Senhor. Falta-lhes coragem até para distribuir folhetos, dizer “Jesus te ama” a alguém, dar testemunho pessoal ou convidar outra pessoa para ir à igreja. Não fazem nada, e, mesmo assim, ainda têm a desculpa esfarrapada de dizer que o melhor serviço que prestamos a Deus é o testemunho silencioso de uma vida pessoal devota. Santa ignorância!
Mas eu também, no passado, já tive uma época na minha vida em que sofri dessa síndrome de covardia. As razões que nos levam a isso são muitas, mas aqui vamos bater forte em apenas uma destas teclas, ao comentarmos os capítulos de hoje.
Ezequiel 42 apresenta uma preocupação bem fina quanto a todos os detalhes pertinentes aos quartos dos sacerdotes, que ficariam no Templo. Aqui, os aposentos dos sacerdotes na casa do Senhor, podem nos fazer lembrar: a ocasião em que Jesus disse que na casa do Pai há muitas moradas que estão sendo preparadas para nós estarmos com Ele para sempre; ou o Salmo 23, onde Davi expressa seu desejo de querer habitar – morar - na “casa do Senhor para todo o sempre”. Tentativas humanas de aproximação com o divino.
E Deus fica super feliz! Sabe quando um namorado que está distante telefona para a noiva avisando que vai chegar de viagem? Ela suspira fundo e, de peito estufado, tem a impressão de que foi a casa toda que encheu-se de um novo clima que está no ar. Quando o apaixonado Deus vê que o motivo de Sua paixão, o ser humano, quer aproximar-se, Ele se manifesta; a glória do Senhor retorna e enche o Templo. Naquela época, o templo físico. Hoje, o seu ser, que é o templo do Espírito Santo. É aí que acontece a adoração. E é por isso que quando o Senhor se manifesta assim, a presença do altar é tão importante. Porque é diante do trono, ao pé do altar, que fazemos as descobertas mais nobres.
Em Ezequiel 44, Deus é a voz ativa que fala sobre o príncipe, os levitas e os sacerdotes. O príncipe era o representante mais direto do governo de Deus, que trabalhava diretamente para Ele, servindo o Seu povo. Os levitas eram os obreiros da causa de Deus que punham a mão ma massa, no avanço da obra do Senhor. E os sacerdotes dedicavam a vida toda à orientação e à liderança de todo esse contexto religioso. E o Senhor faz questão de conversar bem de perto, com eles, sobre estes trabalhos deles, dando-lhes todo o suporte necessário.
Se Deus tem tanto interesse em nos acompanhar na obra, por que iremos temer?
Valdeci Júnior
Fátima Silva