-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
1
|Marcos 12:1|
Ja hän rupesi heille puhumaan vertauksilla: ihminen istutti viinamäen, ja pani aidan sen ympärille, ja kaivoi kuopan, ja rakensi tornin, ja pani sen vuorolle peltomiehille, ja matkusti muille maille,
-
2
|Marcos 12:2|
Ja lähetti ajallansa palveliansa peltomiesten tykö, ottamaan peltomiehiltä viinamäen hedelmää.
-
3
|Marcos 12:3|
Mutta he ottivat hänen kiinni, hosuivat hänen ja lähettivät hänen pois tyhjänä.
-
4
|Marcos 12:4|
Ja taas lähetti hän heidän tykönsä toisen palvelian, ja sen he kivittivät ja pään särkivät, ja lähettivät hänen pois pilkattuna.
-
5
|Marcos 12:5|
Ja hän lähetti taas toisen; sen he tappoivat: ja monta muuta, muutamat he hosuivat, ja muutamat tappoivat.
-
6
|Marcos 12:6|
Niin hänellä oli vielä rakas ainoa poikansa; hän lähetti myös sen viimeiseksi heidän tykönsä, sanoen: he karttavat minun poikaani.
-
7
|Marcos 12:7|
Mutta ne peltomiehet sanoiat keskenänsä: tämä on perillinen: tulkaat, tappakaamme häntä, niin perintö jää meille.
-
8
|Marcos 12:8|
Ja he ottivat hänen ja tappoivat, ja heittivät ulos viinamäestä.
-
9
|Marcos 12:9|
Mitäs viinamäen Herra on tekevä? Hän tulee ja hukkaa ne peltomiehet, ja antaa viinamäen muille.
-
10
|Marcos 12:10|
Ettekö te ole lukeneet tätä kirjoitusta: jonka kiven rakentajat hylkäsivät, se on tullut nurkkakiveksi.
-
-
Sugestões

Clique para ler João 9-11
31 de outubro LAB 670
O CUSPE DE JESUS
João 07-09
Ontem conversamos sobre a carne de Jesus. Hoje quero falar com você sobre o cuspe de Jesus. Já parou para pensar no cuspe de Jesus? Feche seus olhos, e imagine, contemple, mentalmente, o Seu cuspe. Você acha isto estranho? Pois é exatamente a este ponto que eu gostaria de levá-lo. Ao contato com o estranho. Por dois motivos: a)O evangelho sempre terá maneiras surpreendentes de alcançar-nos; b)É preciso abrir os olhos, para conseguir ser beneficiado pelas novidades iluminadas de Jesus.
Por muitos anos Marilyn Laszlo trabalhou numa vila Sepik Iwan, em Papua – Nova Guiné, ajudando o povo a escrever em sua própria língua. Para eles, escrever no papel é “gravar numa folha de bananeira”. Pensando que somente as palavras do missionário podiam ser gravadas, ficaram encantados ao aprender como “gravar” sua própria linguagem.
A princípio os curandeiros da vila recusaram participar da classe de linguagem de Marilyn. Quando assistiram, ajudaram-na a enriquecer a sua compreensão da linguagem deles. Marilyn aprendeu, por exemplo, que a expressão usada para doutor (ou melhor, médico) era “aquele que cospe”. Para tratar de malária faziam um corte no paciente e cuspiam fortes sucos de plantas mastigadas dentro do corte. Quando a classe traduziu João 9:6, os feiticeiros quase não podiam acreditar o que estavam ouvindo. Jesus não apenas cuspia, mas era o mais poderoso cuspidor de todos. Ele curara um cego e nenhum dos cuspidores de Iwam podia fazer o mesmo. Repentinamente aqueles homens grandes identificaram-se com Jesus. Voltando para a vila, espalharam a história que Jesus cuspia! Ele curara o cego! Desse dia em diante os curandeiros freqüentaram a igreja. Queriam saber mais a respeito deste grande cuspidor, Jesus.
Hoje, mais da metade das pessoas daquela vila são cristãs. Não é verdade, o fato de que, muitas vezes, ficamos a pensar a respeito do estranho remédio que Jesus usou para curar o homem cego? Poderia Ele saber que isso ajudaria o povo Sepik Iwam a identificar-se com Ele quase dois mil anos depois?
O Médico que formulou “barro + cuspe = cura” foi o mesmo que disse que Sua presença no mundo é luz. Quando o povo do rio Sepik aceitou-O sua vila tornou-se uma luz brilhante para iluminar outras vilas. Aquele povo conseguiu enxergá-Lo por um dos modos mais inusitados que poderíamos (não)imaginar. E você? O que mais você pode ou quer fazer para receber Jesus mais e mais na sua vida? O que o texto bíblico de hoje pode fazer por você? Só lendo-o, para conseguir responder isso. Tudo que Ele lhe der, será bênção.
Fonte: Noelene Jonhson, “Em Contato Com o Pai – Inspiração Juvenil”, 1985, 74.
Valdeci Júnior
Fátima Silva