-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
1
|Levítico 17:1|
וידבר יהוה אל משׂה לאמר
-
2
|Levítico 17:2|
דבר אל אהרן ואל בניו ואל כל בני ישׁראל ואמרת אליהם זה הדבר אשׂר צוה יהוה לאמר
-
3
|Levítico 17:3|
אישׂ אישׂ מבית ישׁראל אשׂר ישׂחט שׂור או כשׁב או עז במחנה או אשׂר ישׂחט מחוץ למחנה
-
4
|Levítico 17:4|
ואל פתח אהל מועד לא הביאו להקריב קרבן ליהוה לפני משׂכן יהוה דם יחשׂב לאישׂ ההוא דם שׂפך ונכרת האישׂ ההוא מקרב עמו
-
5
|Levítico 17:5|
למען אשׂר יביאו בני ישׁראל את זבחיהם אשׂר הם זבחים על פני השׁדה והביאם ליהוה אל פתח אהל מועד אל הכהן וזבחו זבחי שׂלמים ליהוה אותם
-
6
|Levítico 17:6|
וזרק הכהן את הדם על מזבח יהוה פתח אהל מועד והקטיר החלב לריח ניחח ליהוה
-
7
|Levítico 17:7|
ולא יזבחו עוד את זבחיהם לשׁעירם אשׂר הם זנים אחריהם חקת עולם תהיה זאת להם לדרתם
-
8
|Levítico 17:8|
ואלהם תאמר אישׂ אישׂ מבית ישׁראל ומן הגר אשׂר יגור בתוכם אשׂר יעלה עלה או זבח
-
9
|Levítico 17:9|
ואל פתח אהל מועד לא יביאנו לעשׁות אתו ליהוה ונכרת האישׂ ההוא מעמיו
-
10
|Levítico 17:10|
ואישׂ אישׂ מבית ישׁראל ומן הגר הגר בתוכם אשׂר יאכל כל דם ונתתי פני בנפשׂ האכלת את הדם והכרתי אתה מקרב עמה
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 9-12
20 de julho LAB 567
DESTINO BOM
Eclesiastes 09-12
Se, atualmente, existisse inferno (um lugar para onde as pessoas más já estivessem indo assim que morressem) precisaríamos riscar fora um versículo da leitura bíblica de hoje: Eclesiastes 12:7, que nos ensina sobre o estado do homem, quando morrer: “o pó volte à terra, de onde veio, e o espírito volte a Deus, que o deu.” Esse verso nos dá uma clara evidência de que não existe inferno.
Mas como assim? Esse verso está se referindo a todos os seres humanos. Tanto o justo quanto o ímpio, quando morrem, têm o mesmo destino. Ou seja, o pó (o corpo) do ímpio vai para a terra, quando ele morre, e o espírito dele vai para Deus, assim como acontece com o justo. Talvez você pergunte: “Como pode ser isso? A alma da pessoa má vai para o Céu também?” É aí que vem o ponto “X” do entendimento desse verso: quem disse que o ser humano tem uma alma? O ser humano não TEM alma. Cada pessoa É uma alma.
Aqui em Eclesiastes 12:7, a palavra espírito, no original hebraico, é “ruah”, e significa “vento”, “fôlego de vida”. É a mesma palavra que está em Genesis 2:7, quando Deus soprou no nariz de Adão, o “ruah”, ou seja, o sopro, o vento, o fôlego de vida. O interessante é que em nenhum lugar a Bíblia ensina que “ruah” seja uma entidade, ou tenha uma identidade ou uma inteligência. Tanto é que até os animais também têm “ruah”. No original hebraico, em Eclesiastes 3:19-21, a mesma palavra – ruah – é usada para referir-se ao espírito dos animais. Então um cachorro, uma vaca, um cavalo, também teriam uma alma que vai pro Céu ou pro inferno? Não tem como, percebe? Porque o “ruah” dos animais, que é igual ao do ser humano, nada mais é do que a respiração, o fôlego, sopro, um ar em movimento.
Então, a explicação do que Eclesiastes 12:7 está dizendo é a seguinte: quando alguém morre, o corpo apodrece, e o vento de sua respiração, o fôlego, volta para a atmosfera que pertence a Deus. É apenas isso. Entendeu? Fácil, não é? E aí, é claro, quando Jesus voltar, na ressurreição, Deus vai nos recriar, com carne e osso novamente, e nós vamos para o Céu, viver com Ele para sempre (1Coríntios 15 e 1Tessalonicenes 4).
Portanto, o que faz parte da nossa esperança é a ressurreição. De acordo com o final de Eclesiastes, se aceitarmos a bondade de Deus enquanto estamos vivendo esta vida, nosso destino, quando ressuscitarmos, será um destino bom. Isso é o que desejo para você. Vamos viver no Céu para sempre?
Valdeci Júnior
Fátima Silva