-
-
Afrikaans (1953)
-
-
1
|Tiago 2:1|
My broeders, laat julle geloof in onse Here Jesus Christus, die Here van die heerlikheid, nie wees met aanneming van die persoon nie.
-
2
|Tiago 2:2|
Want as daar in julle vergadering 'n man inkom met goue ringe aan die vingers, met 'n pragtige kleed aan, en daar kom ook 'n arm man in met vuil klere aan;
-
3
|Tiago 2:3|
en as julle opsien na hom wat die pragtige kleed dra, en vir hom sê: Gaan u op hierdie goeie plek sit, en vir die arme sê julle: Gaan jy daar staan of hier onder my voetbank sit--
-
4
|Tiago 2:4|
het julle dan nie by julleself onderskeid gemaak en regters met verkeerde oorlegginge geword nie?
-
5
|Tiago 2:5|
Luister, my geliefde broeders--het God nie die armes van hierdie wêreld uitverkies as rykes in die geloof en erfgename van die koninkryk wat Hy beloof het aan die wat Hom liefhet nie?
-
6
|Tiago 2:6|
Maar julle het die arm man oneer aangedoen. Is dit nie juis die rykes wat julle oorweldig en julle voor die regbanke sleep nie?
-
7
|Tiago 2:7|
Is dit nie hulle wat die edele Naam belaster wat oor julle aangeroep is nie?
-
8
|Tiago 2:8|
As julle ewenwel die koninklike wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself--dan doen julle goed.
-
9
|Tiago 2:9|
Maar as julle partydig is, doen julle sonde en word deur die wet as oortreders bestraf.
-
10
|Tiago 2:10|
Want wie die hele wet onderhou, maar in een opsig struikel, het aan almal skuldig geword.
-
-
Sugestões
Clique para ler Êxodo 18-20
23 de janeiro LAB 389
SOGRÃO
Êxodo 18-20
Você tem sogro? Ou é um sogro? Se ainda não tem, pretende ter um algum dia? As pessoas falam muito da sogra, mas pouco se fala do sogro. Geralmente, quando o rapaz está cortejando a moça solteira, a figura do sogro impõe um pouco de medo, mas depois de casado, o genro pode encontrar no sogro, um grande amigo. Gosto muito do meu sogro. Tenho satisfação de ficar uma tarde inteira perto dele. Mas na primeira vez, quando eu, como frangotinho, fui visitar aquele homem, eu tremia na base. E era para tremer mesmo porque você já deve imaginar quais eram as minhas intenções, né?
Mas o tempo passou, veio o noivado, o casamento, e a cada ano que se passa, sinto-me mais ansioso pelas férias para vê-lo. Visitar o sogro é sempre interessante. Você se depara com alguém curioso, mas ao mesmo tempo muito sábio, com aquela sabedoria que só pode ser aprendida ao longo das décadas na escola da vida.
Embora você nunca tenha tido um sogro, poderá entender melhor sobre o que estou falando se fizer a leitura bíblica de hoje. Você encontrará o sogro de Moisés, cujo nome era Jetro. Esse nome significa “abundância”, sinônimo de abastamento, abastança, fartura.
Jetro era uma pessoa pública, mas não sabemos exatamente se era um príncipe ou sacerdote na região desértica chamada Midiã. Ele era sucessor de seu pai, Reuel.
Midiã ficava longe da terra natal de Moisés, o Egito. Depois que Moisés já tinha 40 anos vivendo ali no Egito, ele saiu da corte egípcia e foi para Midiã, para a casa de Jetro. Nessa fuga, Jetro e Moisés se conheceram. Moisés começou a ajudar Jetro com o rebanho, servindo-o por quarenta anos como pastor dos rebanhos dele.
Depois desse relato, vem o que está na nossa leitura de hoje. E enquanto os israelitas estavam acampados no Sinai e pouco depois da vitória sobre Amaleque, Jetro veio encontrar-se com Moisés. Ele chegou em um dia e, no dia seguinte, ao ver a multiplicidade das tarefas que Moisés tinha que realizar, aconselhou-o a nomear juizes subordinados, chefes de mil, de cem, de cinqüenta e de dez. O grande líder deveria decidir os assuntos menores, deixando os maiores para Moisés, que os levaria ao Senhor. Jetro conhecia a lei da liderança: líder não é aquele que faz, líder é o que faz os outros fazerem. Moisés adotou esse conselho tão importante. O resultado foi que aquela organização que eles fizeram foi a preparação para o povo que aconteceu em seguida, que vem a ser alguns dos momentos mais gloriosos da história bíblica.
Compensa ouvir o conselho dos mais velhos!
Valdeci Júnior
Fátima Silva