-
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
1
|Ester 2:1|
Efter en tids förlopp, sedan konung Ahasveros' vrede hade lagt sig, tänkte han åter på Vasti och vad hon hade gjort, och vad som var beslutet om henne.
-
2
|Ester 2:2|
Då sade konungens män som betjänade honom: »Må man för konungens räkning söka upp unga och fagra jungfrur,
-
3
|Ester 2:3|
och må konungen i sitt rikes alla hövdingdömen förordna vissa män som samla tillhopa alla dessa unga och fagra jungfrur till fruhuset i Susans borg och överlämna dem åt konungens hovman Hege, kvinnovaktaren, och man give dem vad nödigt är till deras beredelse.
-
4
|Ester 2:4|
Och den kvinna som konungen finner behag i blive drottning i Vastis ställe.» Detta tal behagade konungen, och han gjorde så.
-
5
|Ester 2:5|
I Susans borg fanns då en judisk man som hette Mordokai, son till Jair, son till Simei, son till Kis, en benjaminit;
-
6
|Ester 2:6|
denne hade blivit bortförd från Jerusalem med de fångar som fördes bort tillsammans med Jekonja, Juda konung, när denne fördes bort av Nebukadnessar, konungen i Babel.
-
7
|Ester 2:7|
Han var fosterfader åt Hadassa, som ock kallades Ester, hans farbroders dotter; ty hon hade varken fader eller moder. Hon var en flicka med skön gestalt, fager att skåda; och efter hennes faders och moders död hade Mordokai upptagit henne såsom sin egen dotter.
-
8
|Ester 2:8|
Då nu konungens befallning och påbud blev kunnigt, och många unga kvinnor samlades tillhopa till Susans borg och överlämnades åt Hegai, blev ock Ester hämtad till konungshuset och överlämnad åt kvinnovaktaren Hegai.
-
9
|Ester 2:9|
Och flickan behagade honom och fann nåd inför honom; därför skyndade han att giva henne vad nödigt var till hennes beredelse, så ock den kost hon skulle hava, ävensom att giva henne från konungshuset de sju tärnor som utsågos åt henne. Och han lät henne med sina tärnor flytta in i den bästa delen av fruhuset.
-
10
|Ester 2:10|
Men om sitt folk och sin släkt hade Ester icke yppat något, ty Mordokai hade förbjudit henne att yppa något därom.
-
-
Sugestões
Clique para ler Salmos 36-39
20 de junho LAB 537
RASGUE O VERBO
SALMOS 36-39
Não sei se você está passando ou já passou por momentos de tristeza, de dificuldades, de solidão ou de desânimo. Mas se você quiser sentir isso tudo na pele, mergulhe a fundo na meditação da leitura dos salmos de hoje. Tristeza, dificuldade, solidão, desânimo e outros sentimentos deprimÃveis, você pode encontrar nos Salmos 36-39.
Também não sei se você está passando ou já passou por momentos de admiração, de segurança e confiança, momentos em que se sentiu muito amado, de profunda satisfação, de alegria e, também, de muita fé. Já passou por isso? Está passando por isso agora? Bem, se também quiser sentir tudo isso na pele, mergulhe a fundo na meditação da leitura dos salmos de hoje. Admiração, segurança, confiança, amor, satisfação, alegria, fé e outras boas situações você pode encontrar nos Salmos 36-39.
Nestes textos, existe, realmente, um misto de sentimentos, ansiedades, emoções e ponderações da alma humana. Os salmos são assim. Nem todos, mas alguns retratam uma verdadeira radiografia do que se passa do lado de dentro do peito do ser humano. Se você quiser se identificar com uma escrita totalmente humana, que faça seu retrato nas suas fraquezas, mas também na sua vontade de buscar a Deus, é só você olhar para esses salmos e observar que, provavelmente, neles esteja um reflexo seu, seu retrato ou, talvez, até sua história de vida pessoal. É impressionante.
Um diferencial interessante desse livro é que a direção da locução deles é ao contrário. Se você observar, nas outras partes da BÃblia onde existe um diálogo entre o ser humano e Deus, geralmente o que acontece é encontrarmos Deus falando ao ser humano. Não é assim? O Senhor dá seu recado. Tanto é que chamamos a BÃblia de Palavra de Deus. No entanto, nos Salmos é diferente. Existe uma interlocução entre o humano e o divino, mas é o ser humano falando para Deus.
Sabe o que tudo isso nos diz? Que Deus nos entende. Nas Escrituras Sagradas, está a descrição exata do que se passa dentro de nós, dos nossos anseios, das nossas alegrias, da intimidade do nosso coração. Mas tem mais... Deus nos ouve. Veja na sua BÃblia: seres humanos mortais, comuns, sofredores, pecadores, falhos, doloridos, ansiosos, depressivos, doentes, medrosos, alegres, rejubilantes, confiantes, de todo tipo, chegando a Deus e rasgando o verbo, abrindo o coração. Deus é amigo!
Então, se você está com medo, feliz, triste, sofrendo ou tem uma bênção para contar, vá até Deus e fale com Ele. Não importa como você esteja. Rasgue o verbo. Ele está acostumado com isso, lhe entende. A disposição dEle em lhe ouvir é constante!
Valdeci Júnior
Fátima Silva