-
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
1
|Ester 8:1|
Samma dag gav konung Ahasveros åt drottning Ester Hamans, judarnas oväns, hus. Och Mordokai fick tillträde till konungen, ty Ester hade nu omtalat, vad han var för henne.
-
2
|Ester 8:2|
Och konungen tog av sig ringen, som han hade låtit taga ifrån Haman, och gav den åt Mordokai. Och Ester satte Mordokai över Hamans hus.
-
3
|Ester 8:3|
Och Ester talade ytterligare inför konungen, i det att hon föll ned för hans fötter; hon bönföll honom gråtande, att han skulle avvända agagiten Hamans onda råd och det anslag, som denne hade förehaft mot judarna.
-
4
|Ester 8:4|
Då räckte konungen ut den gyllene spiran mot Ester; och Ester stod upp och trädde fram inför konungen
-
5
|Ester 8:5|
och sade: »Om det så täckes konungen, och om jag har funnit nåd inför honom, och det synes konungen vara riktigt och jag är honom till behag, så må en skrivelse utfärdas för att återkalla de brev, som innehöllo agagiten Hamans, Hammedatas sons, anslag, och som han skrev för att förgöra judarna i alla konungens hövdingdömen.
-
6
|Ester 8:6|
Ty huru skulle jag kunna uthärda att se den olycka, som eljest träffade mitt folk? Ja, huru skulle jag kunna uthärda att se mina landsmän förgöras?»
-
7
|Ester 8:7|
Då sade konung Ahasveros till drottning Ester och till juden Mordokai: »Se, Hamans hus har jag givit åt Ester, och han själv har blivit upphängd på en påle, därför att han ville bära hand på judarna.
-
8
|Ester 8:8|
Men utfärden nu ock I en skrivelse angående judarna i konungen namn, såsom I finnen för gott, och beseglen den med konungens ring. Ty en skrivelse, som är utfärdad i konungens namn och beseglad med konungens ring, kan icke återkallas.»
-
9
|Ester 8:9|
Så blevo nu strax konungens sekreterare tillkallade, på tjugutredje dagen i tredje månaden, det är månaden Sivan, och en skrivelse, alldeles sådan som Mordokai ville, utfärdades till judarna och till satraperna, ståthållarna och furstarna i hövdingdömena, från Indien ända till Etiopien, ett hundra tjugusju hövdingdömen, till vart hövdingdöme med dess skrift och till vart folk på dess tungomål, jämväl till judarna med deras skrift och på deras tungomål.
-
10
|Ester 8:10|
Han utfärdade skrivelsen i konung Ahasveros' namn och beseglade den med konungens ring. Därefter kringsände han brev med ilbud till häst, som redo på kungliga travare från stuterierna,
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Samuel 17-19
28 de março LAB 453
SAUL PROFETIZOU NU?
1Samuel 17-19
Da mesma forma que ontem, hoje também quero explicar uma passagem bíblica de difícil interpretação. Uma ouvinte da nossa rádio, que está acostumada a ouvir nosso serviço de áudio, nos escreveu lá de Jandaia do Sul, PR, para fazer uma pergunta pertinente a uma passagem bíblica que está na leitura de hoje. Eis a questão:
“Gostaria que me explicassem a mensagem do capítulo 19:l9-24 de 1Samuel. O que quer dizer o rei ir profetizando por todo o caminho e chegando na casa dos profetas, tirou a roupa e profetizou o dia inteiro e a noite inteira? O que significa o fato de ele ter ficado nu?”
Responderei a pergunta dela aqui, porque esse pode ser o questionamento de outras pessoas também. E é um prazer esclarecer as dúvidas dos amigos e irmãos que sejam participantes desse nosso ministério de comentários bíblicos.
Essa pessoa questiona sobre algo realmente curioso, mas não tão problemático. O primeiro passo para entender essa passagem é lê-la em pelo menos cinco versões diferentes da Bíblia. E aqui, há alguns preâmbulos dos quais não podemos nos esquecer:
1. A casa dos profetas era o seminário da época.
O comentário bíblico SDABC nos explica que a expressão original hebraica pode indicar vários modos, como: maltrapilho, vestido de maneira pobre, vestido com uma só roupa ou tendo tirado o manto. Essas diferentes formas de traduzir o mesmo termo original estão em nossas versões para a língua portuguesa nas seguintes passagens: (Jó 1:21; 22: 6; 24: 7, 10; Isaías 58:7; 20:2).
2. “Tirar a roupa” pode não significar “tirar TODA a roupa”.
Pelo costume da época e o contexto da narração, é muito provável que Saul tenha tirado o seu manto real e permanecido somente com sua roupa comum. Existia a túnica interna que era uma prenda interior usada somente dentro de casa. Na rua, o manto exterior ou a capa era apenas jogado por cima. Despojado de seu manto real, talvez Saul ficou vestido à semelhança de um dos alunos da escola dos profetas.
Nessa ocasião, é provável que o Espírito Santo tenha se apossado de Saul, pessoalmente, pela última vez. A história dele nos mostra o fato de que se alguém é um representante de Deus hoje, não significa ter, para sempre garantida, sua salvação. E é exatamente por isso que devemos vigiar e orar sempre, pois enquanto vivermos aqui, estaremos correndo o risco da apostasia.
Mas em Cristo podemos todas as coisas! Portanto, apelo a você para que estude a Bíblia por dois motivos: para que cresça em informações e no relacionamento para com seu bondoso e cuidadoso Deus. Você será o beneficiado!
Valdeci Júnior
Fátima Silva