-
-
Kutsal İncil -
-
1
|Amós 7:1|
Egemen RAB bana şunu gösterdi: Kralın payına düşen otlar biçilmişti. Otlar yeniden yeşermeye başlarken RAB sürüyle çekirge yaratıyordu.
-
2
|Amós 7:2|
Çekirgeler ülkedeki yeşil bitkileri yiyip bitirince: ‹‹Ey Egemen RAB, lütfen halkını bağışla!›› dedim,
‹‹Yakup soyu buna nasıl dayanır?
Zaten küçük bir halk!››
-
3
|Amós 7:3|
Bunun üzerine RAB düşüncesini değiştirdi.
‹‹Gerçekleşmeyecek bu›› dedi.
-
4
|Amós 7:4|
Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım, Egemen RAB halkını cezalandırmak için ateşi çağırdı. Ateş enginleri yakıp tüketti, karayı yakıp tüketmeye başladı.
-
5
|Amós 7:5|
O zaman, ‹‹Ey Egemen RAB, lütfen dur!›› dedim,
‹‹Yakup soyu buna nasıl dayanır?
Zaten küçük bir halk!››
-
6
|Amós 7:6|
Bunun üzerine RAB düşüncesini değiştirdi.
Egemen RAB, ‹‹Bu da gerçekleşmeyecek›› dedi.
-
7
|Amós 7:7|
Başka bir görümde şunu gösterdi bana: Baktım, Rab çekül kullanılarak örülmüş dümdüz bir duvarın yanında duruyor; elinde bir çekül var.
-
8
|Amós 7:8|
RAB, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. Ben de, ‹‹Bir çekül›› dedim. Bunun üzerine Rab, ‹‹İşte, halkım İsrailin ortasına da bir çekül koyacağım›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.
-
9
|Amós 7:9|
‹‹Yok olacak İshak soyunun tapınma yerleri,
Yıkılacak İsrailin kutsal yerleri,
Kılıçla yürüyeceğim Yarovam soyunun üstüne.››
-
10
|Amós 7:10|
Beyteldeki Kâhin Amatsya, İsrail Kralı Yarovama haber gönderip şöyle dedi: ‹‹Amos İsrailin göbeğinde sana düzen kurdu. Ülke onun bunca sözünü kaldıramaz.
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva