-
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
5
|Amós 4:5|
Ja suitsuttakaat hapatuksesta kiitosuhriksi, ja kuuluttakaat ja kootkaat vapaaehdon uhreja; sillä niin te sen mielellänne pidätte, te Israelin lapset, sanoo Herra, Herra.
-
6
|Amós 4:6|
Sentähden minä myös olen kaikissa kaupungeissa teille joutilaat hampaat antanut, ja leivän puuttumisen jokaisissa teidän paikoissanne; ja ette sittekään kääntyneet minun tyköni, sanoo Herra.
-
7
|Amós 4:7|
Olen myös minä pidättänyt teiltä sateen, kuin vielä kolme kuukautta oli elonaikaan, ja minä annoin sataa yhden kaupungin päälle, ja toisen kaupungin päälle en antanutkaan sataa; yhden saran päälle satoi, ja toinen sarka, jonka päälle ei satanut, kuivettui.
-
8
|Amós 4:8|
Ja kaksi eli kolme kaupunkia meni yhteen kaupunkiin vettä juomaan, ja ei saaneet tarvettansa; ja ette sittekään kääntyneet minun tyköni, sanoo Herra.
-
9
|Amós 4:9|
Minä rankaisin teitä poudalla ja nokipäillä, ja ruohomadot söivät kaikki, mitä teidän yrttitarhoissanne, viinamäissänne, fikunapuissanne ja öljypuissanne kasvoi; ette sittekään kääntyneet minun tyköni, sanoo Herra.
-
10
|Amós 4:10|
Minä lähetin ruton teidän sekaanne niinkuin Egyptiin, ja tapoin miekalla teidän nuoret miehenne, ja annoin viedä pois teidän hevosenne vankina; ja annoin haisun teidän leirissänne teidän sieramiinne mennä; ette sittekään kääntyneet minun tyköni, sanoo Herra.
-
11
|Amós 4:11|
Minä kukistin ylösalaisin muutamat teistä, niinkuin Jumala Sodoman ja Gomorran kukisti, ja te olitte niinkuin tulesta otettu kekäle; ette sittekään kääntyneet minun tyköni, sanoo Herra.
-
12
|Amós 4:12|
Sentähden tahdon minä sinulle näin tehdä, Israel; että minä nyt näin sinulle tehdä tahdon, niin valmista sinuas, Israel, ja mene Jumalaas vastaan.
-
13
|Amós 4:13|
Sillä katso, hän on se, joka on tehnyt vuoret, ja luonut tuulen, ja ilmoittaa ihmiselle, mitä hänen puhuman pitää; hän tekee aamuruskon ja pimeyden; hän käy maan korkeutten päällä; hänen nimensä on Herra Jumala Zebaot.
-
1
|Amós 5:1|
Kuulkaat te, Israelin huone, näitä sanoja; sillä minun täytyy tämän valitusveisun teistä nostaa.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Coríntios 8-10
22 de novembro LAB 692
O AMOR VERDADEIRO...
Coríntios 05-07
Começamos hoje, falando da imoralidade sexual: uma das maiores perversões do amor. E terminamos com o comentando sobre o casamento: uma das maiores representações do amor.
Em um relacionamento a dois, surgirão momentos de insatisfação emocional, como se os sentimentos do início da relação tivessem acabado: “Será que não gosto mais dele(a)?” “O que há de errado?” Tais momentos também fazem parte de um relacionamento, e é a partir daí que escolhemos amar. Por isso, os sentimentos não são o guia mais seguro. Os princípios do amor verdadeiro devem estar em ação.
O amor verdadeiro...
...leva-nos a amarmos a nós mesmos - “Ame o seu próximo como a si mesmo” (Mateus 22:39). “De todos os julgamentos que fazemos, nenhum é tão importante quanto o que fazemos sobre nós mesmos” (Nathaniel Branden, escritor-psicólogo). A auto-estima que inclui confiança e respeito próprios nos capacita a lidar com os desafios da vida, sem deixar de ser feliz. A pessoa que tem uma boa auto-estima procura entender e dominar os problemas que surgem; respeitar e defender seus interesses e necessidades. Quanto melhor estiver a nossa auto-estima, mais conseguiremos ter relações saudáveis com respeito e boa vontade.
...envolve compromisso. Por inexperiência e imaturidade, muita gente faz promessas românticas que nunca serão cumpridas. Sem comprometimento, o amor verdadeiro não pode ser desenvolvido. O casamento é muito importante; é necessário que se prepare muito bem antes de se comprometer para sempre.
...é incondicional. Só num clima de amor incondicional, que conseguimos relaxar as defesas e permitir que se desenvolva intimidade. Amar sem querer nada em troca não é natural para o ser humano, mas devemos lutar por isso. Não há nada que apele mais ao coração que amor e aceitação incondicionais.
...vem de Deus. Se Deus é a origem do amor, quanto mais buscarmos conhecê-Lo, mais capacitados estaremos para amar nosso cônjuge.
...perdoa. Um médico afirmou que “ao Jesus dizer que devemos perdoar até 70X7, estava pensando em salvar, também, nossos corpos da síndrome de colite, da doença das coronárias, da hipertensão arterial, etc.”. Ninguém é perfeito, mas quando se perdoa, o amor é fortalecido.
...respeita a individualidade. Quando amamos alguém de verdade, deixamos esse alguém ser ele mesmo, sem tomar conta do espaço dele. Não é preciso dominar o outro: respeite sua liberdade de pensamento e de decisões. Permita-lhe desenvolver seu potencial e sua identidade própria.
...é doador. Sua maior preocupação deve ser a de servir. Felizes são os que se preocupam mais em dar que em receber. O amor procura favorecer outros, saindo do seu caminho, para dar, fazer, ajudar, aliviar, partilhar.
Mesmo quando os outros falham conosco, podemos escolher amar.
Valdeci Júnior
Fátima Silva