-
-
Suomen Raamattuopisto (1776)
-
-
1
|Esdras 3:1|
Kuin seitsemäs kuukausi oli tullut ja Israelin lapset olivat kaupungeissansa, tuli kansa kokoon niinkuin yksi mies Jerusalemiin.
-
2
|Esdras 3:2|
Niin nousi Jesua Jotsadakin poika, ja papit hänen veljensä, ja Serubbabel Sealtielin poika ja hänen veljensä ja rakensivat Israelin Jumalan alttarin uhrataksensa sen päällä polttouhria, niinkuin kirjoitettu on Moseksen, Jumalan miehen, laissa.
-
3
|Esdras 3:3|
Ja he laskivat alttarin perustuksensa päälle, vaikka he pelkäsivät sen maan kansoja; ja he uhrasivat sen päällä Herralle polttouhria aamulla ja ehtoolla.
-
4
|Esdras 3:4|
Ja he pitivät lehtimajan juhlaa niinkuin kirjoitettu on, ja tekivät polttouhria joka päivä, sen luvun jälkeen kuin tapa oli, kunkin päivänänsä,
-
5
|Esdras 3:5|
Senjälkeen alinomaisia polttouhreja, ja uuden kuun, ja kaikkein Jumalalle pyhitettyin juhlain, ja kaikkinaisia mieliuhreja, joita he hyvällä mielellä tekivät Herralle.
-
6
|Esdras 3:6|
Seitsemännen kuukauden ensimäisenä päivänä rupesivat he uhraamaan Herralle polttouhria; mutta ei Herran templin perustus ollut vielä laskettu.
-
7
|Esdras 3:7|
Ja he antoivat kivenhakkaajille ja taitavaille työväelle rahaa, ja ruokaa ja juomaa, ja öljyä Sidonilaisille ja Tyrolaisille, että he toisivat heille sedripuita Libanonista Japhoon merta myöten, Koreksen Persian kuninkaan suomasta,
-
8
|Esdras 3:8|
Mutta toisena vuonna sittekuin he tulivat Jerusalemiin Herran huoneen tykö, toisena kuukautena, rupesi Serubbabel Sealtielin poika, ja Jesua Jotsadakin poika, ja muut heidän jääneet veljensä, papit ja Leviläiset, ja kaikki, jotka vankeudesta tulivat Jerusalemiin, ja panivat kahdenkymmenen ajastaikaiset ja sitä vanhemmat Leviläiset Herran huoneen työn teettäjiksi.
-
9
|Esdras 3:9|
Ja Jesua seisoi poikinensa ja veljinensä, ja Kadmiel poikinensa, ja Juudan lapset, niinkuin yksi mies teettämässä työväkeä Herran huoneessa, Henadadin lapset poikinensa, ja Leviläiset veljinensä.
-
10
|Esdras 3:10|
Ja kuin rakentajat laskivat Herran templin perustuksen, asettivat he papit puetettuina, vaskitorvien kanssa, ja Leviläiset Asaphin pojat kanteleilla, kiittämään Herraa Davidin Israelin kuninkaan sanoilla.
-
-
Sugestões
Clique para ler Marcos 13-14
17 de outubro LAB 656
FONTE CONECTADA
Marcos 10-12
Hoje, enquanto dirigia-me para o trabalho, do rádio do meu carro, ouvia uma emissora evangélica transmitindo a leitura dos capítulos da atual leitura bíblica. Por instinto, eu estava na rodovia que vai de minha casa até a Novo Tempo. Mas em cenário mental, era como se eu estivesse de corpo presente naquela Palestina antiga, sentindo o cheiro agrícola, protegendo os olhos da luz solar, com os pés empoeirados, mastigando um pouco de sementes e ouvindo os ensinamentos de Cristo. Tal era a qualidade da produção de áudio que, oriunda daquela emissora, parecia realmente transportar-me no espaço e no tempo, para um contexto que, por ser desconhecido, surgia de minha criatividade intelectual.
Intelectual ou espiritual? Qual era (ou é) a fonte? O rádio? A rádio? O locutor? A Bíblia? Ou as informações históricas? Nada disso, mas algo bem além. É claro que o conteúdo de hoje trata-se de muita intelectualidade, pois, na íntegra vem a ser puramente ensinos do maior de todos os Mestres. Mas “intelectualidade” é um termo muito falível para dar crédito à verdadeira fonte. Todos os recursos humanos juntos não conseguiriam comunicar com tanto poder. Há algo um algo a mais, que faz com que a simples mensagem seja poderosa mensagem. Quer saber o quê?
Na própria leitura de hoje encontramos a resposta. “O próprio Davi [um dos autores bíblicos], falando pelo Espírito Santo, disse... (Marcos 15:35)”. Este verso é uma das chaves teológicas para abrir o espaço que deixa tornar-se conhecida a verdadeira autoria da Revelação: o Espírito Santo. É por isso que os hereges que não crêem no Espírito Santo são tão irredutíveis; por ignorarem o Único que lhes revelaria o que vem a ser relevante dos conteúdos religiosos. Pois, neste mundo tão confuso, como escolher o que é certo? Só mesmo estando conectado à Fonte correta.
Por certo você não se ache um profeta, e, por isso, não se veja sendo tão agraciado com uma revelação canônica. Mas você quer entender o que foi revelado, não quer? O Espírito Santo revela a Deus e todos os conhecimentos concernentes a Ele, aos profetas. Ao mesmo tempo, inspira os profetas a transmitirem (de forma escrita ou oral) tal mensagem. Por isso, a fonte da Inspiração também é Ele. E para que você entenda esta Revelação dada através da Inspiração profética, precisa ter a mente iluminada. Como Ele já é a fonte da Revelação e da Inspiração, quem, você pensa, que vem a ser a fonte da Iluminação?
Percebe o privilégio? O mesmo Espírito Santo que esteve com os profetas na autoria da leitura de hoje, pode estar com você, na leitura da mesma. Invoque-O!
Valdeci Júnior
Fátima Silva