-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Esperanto -
-
20
|Levítico 24:20|
rompon pro rompo, okulon pro okulo, denton pro dento; kian difekton li faris al homo, tian oni faru al li.
-
21
|Levítico 24:21|
Kaj kiu mortigis bruton, pagu pro gxi; sed kiu mortigis homon, estu mortigita.
-
22
|Levítico 24:22|
La sama jugxo estu cxe vi cxu por fremdulo, cxu por indigxeno; cxar Mi estas la Eternulo, via Dio.
-
23
|Levítico 24:23|
Kaj Moseo diris al la Izraelidoj, kaj oni elirigis la blasfeminton ekster la tendaron kaj mortigis lin per sxtonoj; kaj la Izraelidoj faris, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
-
1
|Levítico 25:1|
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo sur la monto Sinaj, dirante:
-
2
|Levítico 25:2|
Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili:Kiam vi venos en la landon, kiun Mi donas al vi, tiam la tero ripozu sabaton al la Eternulo.
-
3
|Levítico 25:3|
Dum ses jaroj prisemu vian kampon kaj dum ses jaroj pritrancxu vian vinbergxardenon kaj kolektu iliajn produktajxojn;
-
4
|Levítico 25:4|
sed en la sepa jaro estu sabato de ripozo por la tero, sabato al la Eternulo:vian kampon ne prisemu kaj vian vinbergxardenon ne pritrancxu.
-
5
|Levítico 25:5|
Kio mem elkreskos post via rikolto, tion ne rikoltu, kaj la vinberojn de viaj nepritrancxitaj brancxoj ne deprenu:tio estu jaro de ripozo por la tero.
-
6
|Levítico 25:6|
Kaj la produktajxoj de la sabata tero estu mangxajxo por vi cxiuj:por vi, por via sklavo, por via sklavino, kaj por via dungito kaj por via kunlogxanto, kiuj logxas cxe vi.
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 5-7
16 de novembro LAB 686
COMEÇANDO ROMANOS
Romanos 01-04
George R. Knight, ao comentar sobre Romanos, dá dois gritos: “Romanos – Misericórdia para TOOOOODOS!” e “Romanos – MISERICOOOORDIA para todos!”. Estes são os berros onomatopaicos mais teológicos que já vi até hoje. Estão cunhados na capa da obra de John C. Brunt, um comentário bíblico do livro de Romanos, cujo título é “The Abundant Life Biblie Amplifier – Romans”. Trata-se de um prático guia à vida cristã abundante no livro de Romanos. Faço questão de ressaltar esse pragmatismo, porque nossos ouvidos ainda devem tinir aos brados originais desta carta. De acordo com Knight, as boas novas que ecoam através a epístola do apóstolo Paulo aos cristãos de Roma necessitam da ênfase que pode ser resumida e precisa ser eternizada em duas palavras: “misericórdia” e “todos”.
“Os primeiros capítulos” de Romanos, explica este teólogo, “lidam com a nossa pecaminosidade e com nossa necessidade de misericórdia: todos nós pecamos e falhamos quanto ao ideal de Deus. Mas Paulo não nos deixa na forca. Depois de apontar a nossa necessidade, ele avança, ao escrever sobre a provisão divina: através de Jesus Cristo, Deus torna a salvação algo disponível para todos”. Aleluia! Esta é uma das principais mensagens do livro de Romanos. E como isto acontece? Leia-se no próprio livro, e comprove, como tais coisas são acontecíveis na realidade prática da vida!
E é por isso que “romanos é muito mais do que apenas um tratado teológico sobre a salvação”. Isso George faz questão de ressaltar. Apesar de tantas explicações, Paulo visa tornar sua mensagem o mais prática possível: Se todos nós precisamos de misericórdia, então nenhum indivíduo ou grupo tem um espaço reservado na feira da salvação. Não! “Ninguém é inerentemente superior a qualquer outra pessoa. Nós não deveríamos julgar uns aos outros. Pelo contrário, deveríamos tratar uns aos outros com a mesma misericórdia e aceitação que Deus tem exercido sobre nós”.
Esse papo é antigo? Pode até ser. Mas o problema é quando nós o obsoletamos. Vamos destravá-lo? Então, procure praticar o exercício de, ao encontrar a velha história da cruz, torná-la nova, fresquinha, uma vez mais na sua vida. Esta é a razão pela qual Deus estende-lhe hoje uma nova chance. É a oportunidade de ler (ou reler), na melhor biblioteca do mundo (a Bíblia), o melhor livro onde você pode encontrar chão suficiente para colocar o que estamos discutindo aqui em prática: Romanos.
Aqui está a justificativa do nosso chamado a este desafio: “Pois desde a criação do mundo os atributos invisíveis de Deus, seu eterno poder e sua natureza divina, têm sido vistos claramente, sendo compreendidos por meio das coisas criadas, de forma que tais homens são indesculpáveis”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva