-
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
1
|Daniel 8:1|
Kolmantena kuningas Belsatsarin valtakunnan vuotena näin minä Daniel näyn sen jälkeen, joka minulle ensin näkynyt oli.
-
2
|Daniel 8:2|
Mutta kuin minä näyn näin, olin minä Susanin linnassa Elamin maalla; ja minä näin näyssäni olevani Ulain virran tykönä.
-
3
|Daniel 8:3|
Ja minä nostin silmäni ja näin, ja katso, oinas seisoi virran tykönä, jolla oli kaksi korkiaa sarvea, toinen korkiampi kuin toinen, ja korkiampi puhkesi jälistä ulos.
-
4
|Daniel 8:4|
Sitte minä näin oinaan puskevan sarvillansa länteen päin, pohjaan päin ja etelään päin, ja ei yksikään peto taitanut seisoa hänen edessänsä, eikä hänen käsistänsä pelastettaa, vaan hän teki, mitä hän tahtoi ja tuli suureksi.
-
5
|Daniel 8:5|
Ja kuin minä näistä otin vaarin, katso, niin tuli kauris koko maan päälle, niin ettei hän sattunut maahan, ja kauriilla oli jalo sarvi silmäinsä välillä.
-
6
|Daniel 8:6|
Ja hän tuli hamaan kaksisarvisen oinaan tykö, jonka minä seisovan näin virran tykönä. Ja hän juoksi vihoissansa väkevästi hänen tykönsä.
-
7
|Daniel 8:7|
Ja minä näin, että hän tuli tuimasti oinaan tykö, ja julmistui hänen päällensä ja puski oinasta ja särki hänen molemmat sarvensa. Ja oinaalla ei ollut voimaa seisoa hänen edessänsä, vaan hän heitti hänet maahan ja tallasi hänet. Ja ei kenkään taitanut oinasta hänen käsistänsä pelastaa.
-
8
|Daniel 8:8|
Ja kauris tuli sangen suureksi ja kuin hän väkevämmäksi tullut oli, lohaistiin suuri sarvi, ja sen siaan kasvoi neljä kaunista jälleen neljää taivaan tuulta kohden.
-
9
|Daniel 8:9|
Ja yhdestä niistä kasvoi yksi vähä sarvi: Se tuli sangen suureksi etelään päin, itään päin ja ihanaisen maan puoleen.
-
10
|Daniel 8:10|
Ja se kasvoi taivaan sotajoukkoon asti ja heitti monikahdat sotajoukosta ja tähdeistä maahan ja tallasi ne.
-
-
Sugestões

Clique para ler Tito 1-3
09 de Dezembro LAB 709
DNA CRISTÃO
2Timóteo
Ontem falei sobre nossa identificação sexual através do DNA. Ou você é XX ou é XY. Inerentemente, não existe um outro tipo de cromossomo humano. Hoje quero falar também com você sobre uma identificação desoxirribonucléica tão singular quanto, com apenas duas opções também. Se ontem vimos, em 1Timóteo, um reflexo comportamental degenerado da humanidade, hoje podemos, em 2Timóteo, ver uma característica comportamental redimida do ser humano. Assim como na apostasia está o estrago, na redenção está a adoração.
Vejo adoração em 2Timóteo, do começo ao fim. O grande culto começa no primeiro capítulo. “Graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e de Cristo Jesus, nosso Senhor. Dou graças a Deus, a quem sirvo (versos 2-3)...” E o louvor continua. Uma adoração que começa louvando, continua, no capítulo 2, com a oração. Paulo exorta seu discípulo a fortificar-se “na graça que há em Cristo Jesus”. Uma prece na qual está o perdão dos pecados, “para que assim voltem à sobriedade” (versos 1, 11 e 26). Depois de louvar e comungar com Deus, você é chamado a conhecer as “Sagradas Letras, que são capazes de torná-lo sábio para a salvação mediante a fé em Cristo Jesus... (versos 15-16)”, através do estudo sistemático, com a finalidade de ficar “Por Dentro da Bíblia”. E por fim, “na presença de Deus e de Cristo Jesus... pregue a palavra (4:1-2). Este capítulo tem a sua segunda metade dedicada a lembrar-se dos queridos, que também precisam de Jesus. Louvor, Oração, Estudo da Bíblia e Testemunho, um culto perfeito.
Esta inclinação à adoração era fluente em Paulo. A linguagem litúrgica flui, quase imperceptivelmente, a discipular Timóteo à mesma veneração. E, diante deste altar, estão, também, o seu e o meu lugar, esperando-nos. Isto lembra-me da gostosa música composta e cantada por Nani Azevedo, “Adorador Por Excelência”. Sua letra diz:
“Quero dar o melhor de mim
“Quero oferecer sacrifício de louvor
“Quero ser bem mais do que já sou
“Um adorador por excelência me tornar
“Eu não vou me importar com o que vai acontecer
“Eu só quero Te exaltar; Tu és a razão do meu viver
“Eu não posso me calar; tenho adoração em meu DNA
“um adorador por excelência
“um adorador por excelência
“quero ser...
Os convites nos soam aos olhos, ouvidos, sentidos, de formas doces e suaves. Através da agradável leitura de hoje, através do encantador poema deste artista cristão, através desta simples meditação, você está sendo cortejado por Deus, ser um adorador por excelência. Não há meio termo. Ou somos de Deus, ou não somos. No trono do coração, só pode haver um senhor. O que corre em suas veias espirituais?
Valdeci Júnior
Fátima Silva