-
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
1
|Daniel 8:1|
Kolmantena kuningas Belsatsarin valtakunnan vuotena näin minä Daniel näyn sen jälkeen, joka minulle ensin näkynyt oli.
-
2
|Daniel 8:2|
Mutta kuin minä näyn näin, olin minä Susanin linnassa Elamin maalla; ja minä näin näyssäni olevani Ulain virran tykönä.
-
3
|Daniel 8:3|
Ja minä nostin silmäni ja näin, ja katso, oinas seisoi virran tykönä, jolla oli kaksi korkiaa sarvea, toinen korkiampi kuin toinen, ja korkiampi puhkesi jälistä ulos.
-
4
|Daniel 8:4|
Sitte minä näin oinaan puskevan sarvillansa länteen päin, pohjaan päin ja etelään päin, ja ei yksikään peto taitanut seisoa hänen edessänsä, eikä hänen käsistänsä pelastettaa, vaan hän teki, mitä hän tahtoi ja tuli suureksi.
-
5
|Daniel 8:5|
Ja kuin minä näistä otin vaarin, katso, niin tuli kauris koko maan päälle, niin ettei hän sattunut maahan, ja kauriilla oli jalo sarvi silmäinsä välillä.
-
6
|Daniel 8:6|
Ja hän tuli hamaan kaksisarvisen oinaan tykö, jonka minä seisovan näin virran tykönä. Ja hän juoksi vihoissansa väkevästi hänen tykönsä.
-
7
|Daniel 8:7|
Ja minä näin, että hän tuli tuimasti oinaan tykö, ja julmistui hänen päällensä ja puski oinasta ja särki hänen molemmat sarvensa. Ja oinaalla ei ollut voimaa seisoa hänen edessänsä, vaan hän heitti hänet maahan ja tallasi hänet. Ja ei kenkään taitanut oinasta hänen käsistänsä pelastaa.
-
8
|Daniel 8:8|
Ja kauris tuli sangen suureksi ja kuin hän väkevämmäksi tullut oli, lohaistiin suuri sarvi, ja sen siaan kasvoi neljä kaunista jälleen neljää taivaan tuulta kohden.
-
9
|Daniel 8:9|
Ja yhdestä niistä kasvoi yksi vähä sarvi: Se tuli sangen suureksi etelään päin, itään päin ja ihanaisen maan puoleen.
-
10
|Daniel 8:10|
Ja se kasvoi taivaan sotajoukkoon asti ja heitti monikahdat sotajoukosta ja tähdeistä maahan ja tallasi ne.
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 24-26
13 de novembro LAB 683
ZELO NOS TRABALHOS
Atos 22-23
“Sou judeu, nascido em Tarso da Cilícia, mas criado nesta cidade. Fui instruído rigorosamente por Gamaliel na lei de nossos antepassados, sendo tão zeloso por Deus quanto qualquer de vocês hoje (Atos 22:3)”.
Penso que esta descrição auto-declarativa de Paulo resume todo o perfil dos personagens apostólicos do livro de Atos, incluindo os crentes mencionados nos dois capítulos da leitura bíblica de hoje. E se formos resumir em poucas palavras: “cristãos zelosos”, seria o título que lhes caberia. E bom seria se a nós, também, coubesse. Não é verdade?
Ellen White, comentando sobre este assunto, faz lembrar que “não somos, como um povo, deficientes em talentos. Há entre nós homens e mulheres cujos esforços Deus aceitaria, caso eles Lhos oferecessem, mas tão poucos são os que possuem o espírito de sacrifício! Alguns darão prontamente de seus meios, e sentirão que, havendo feito isso, nada mais deles se requer. Não fazem nenhum sacrifício especial em assim proceder. O dinheiro é bom até certo ponto, mas a menos que seja acompanhado do esforço pessoal, pouco bem fará no sentido de converter pessoas à verdade. Deus não somente pede o seu dinheiro, ... mas pede-lhes a vocês mesmos. Ao passo que têm dado de seus recursos, têm-se retido egoistamente a si mesmos. Um zeloso obreiro na vinha vale mais que um milhão em dinheiro, sem homens para fazer a obra. Esse ofertar-se a si mesmos será um sacrifício, uma vez que tenham da obra uma justa avaliação, e lhe compreendam os direitos. ...
“Muitos ainda não estão suficientemente despertos para seu dever de fazer a obra que lhes é possível, caso queiram efetuar, e que não realizam por não possuírem o espírito de sacrifício. Deus considerará a esses responsáveis pela vida de seus semelhantes. Poderiam haver feito uma boa obra juntamente com Cristo, e serão chamados a prestar contas pelo bem que poderiam haver feito às pessoas e o não fizeram.
“Logo vem a noite, quando ninguém pode trabalhar. Satanás é diligente, zeloso e perseverante em sua obra. Se falhar em conseguir o seu intento a primeira vez, tenta outra vez. Experimentará outros planos, e trabalhará com grande perseverança para trazer várias tentações à pessoa para a enredar. Nunca fica tão desanimado que deixe as pessoas inteiramente em paz. Fossem o zelo e a perseverança dos seguidores de Cristo em seus esforços para salvar pessoas iguais aos esforços de Satanás para enganá-las para sua perda eterna, e veríamos centenas abraçando a verdade onde agora vemos uma.”
O meu desejo é que você também seja um cristão zeloso.
Fonte: Ellen G. White, “Filhos e Filhas de Deus”, Meditações Diárias, 263.
Valdeci Júnior
Fátima Silva