-
-
Suomen Raamattuopisto (1776)
-
-
5
|Neemias 5:5|
Sillä meidän ruumiimme on niinkuin veljeimmekin ruumis ja meidän lapsemme niinkuin heidänkin lapsensa; mutta katso, me heitämme poikamme ja tyttäremme orjuuteen, ja jo parhaallansa ovat muutamat meidän tyttäristämme sorretut, ja ei ole voimaa meidän käsissämme; meidän peltomme ja viinamäkemme ovat joutuneet muille.
-
6
|Neemias 5:6|
Kuin minä tämän puheen ja heidän huutonsa kuulin, vihastuin minä sangen kovin.
-
7
|Neemias 5:7|
Ja minä ajattelin sydämessäni, ja nuhtelin ylimmäisiä ja päämiehiä ja sanoin heille: tahdotteko te kukin veljeltänne korkoa ottaa? Ja minä vein suuren joukon heitä vastaan,
-
8
|Neemias 5:8|
Ja sanoin heille: me olemme ostaneet veljemme Juudalaiset jälleen, jotka olivat myydyt pakanoille, varamme jälkeen; ja te vielä nyt tahdotte myydä veljenne, jotka meille myydyt ovat; niin he vaikenivat ja ei taitaneet vastata.
-
9
|Neemias 5:9|
Niin minä sanoin: ei se ole hyvä, minkä te teette; eikö teidän pitäisi vaeltaman meidän Jumalamme pelvossa, pakanain meidän vihollistemme häväistyksen tähden?
-
10
|Neemias 5:10|
Minä myös ja minun veljeni ja palveliani olemme lainanneet heille rahaa ja jyviä; mutta jättäkäämme pois tämä korko.
-
11
|Neemias 5:11|
Antakaat heille tänäpänä heidän peltonsa, viinamäkensä, öljypuunsa, huoneensa ja sadas osa rahasta, jyvistä, viinasta ja öljystä, jonka te olette heiltä koroksi vaatineet.
-
12
|Neemias 5:12|
Niin he sanoivat: me annamme jälleen, ja emme ano heiltä mitään; me teemme niinkuin sinä olet sanonut. Ja minä kutsuin papit ja vannotin heitä, että heidän piti niin tekemän.
-
13
|Neemias 5:13|
Minä pudistin myös helmani ja sanoin: noin Jumala pudistakoon jokaisen miehen huoneestansa ja työstänsä, joka ei tätä sanaa pidä, ja tulkoon niin pudistetuksi ja tyhjäksi. Ja kansa sanoi: amen! Ja he kiittivät Herraa; ja kansa teki niin.
-
14
|Neemias 5:14|
Ja siitä ajasta, kuin minua käskettiin olla heidän päämiehensä Juudan maassa, joka oli siitä kahdestakymmenennestä vuodesta niin toiseenneljättäkymmentä kuningas Artahsastan vuoteen, kahdestatoistakymmenessä ajastajassa, minä ja minun veljeni emme syöneet päämiehen ruokaa.
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Samuel 17-19
28 de março LAB 453
SAUL PROFETIZOU NU?
1Samuel 17-19
Da mesma forma que ontem, hoje também quero explicar uma passagem bíblica de difícil interpretação. Uma ouvinte da nossa rádio, que está acostumada a ouvir nosso serviço de áudio, nos escreveu lá de Jandaia do Sul, PR, para fazer uma pergunta pertinente a uma passagem bíblica que está na leitura de hoje. Eis a questão:
“Gostaria que me explicassem a mensagem do capítulo 19:l9-24 de 1Samuel. O que quer dizer o rei ir profetizando por todo o caminho e chegando na casa dos profetas, tirou a roupa e profetizou o dia inteiro e a noite inteira? O que significa o fato de ele ter ficado nu?”
Responderei a pergunta dela aqui, porque esse pode ser o questionamento de outras pessoas também. E é um prazer esclarecer as dúvidas dos amigos e irmãos que sejam participantes desse nosso ministério de comentários bíblicos.
Essa pessoa questiona sobre algo realmente curioso, mas não tão problemático. O primeiro passo para entender essa passagem é lê-la em pelo menos cinco versões diferentes da Bíblia. E aqui, há alguns preâmbulos dos quais não podemos nos esquecer:
1. A casa dos profetas era o seminário da época.
O comentário bíblico SDABC nos explica que a expressão original hebraica pode indicar vários modos, como: maltrapilho, vestido de maneira pobre, vestido com uma só roupa ou tendo tirado o manto. Essas diferentes formas de traduzir o mesmo termo original estão em nossas versões para a língua portuguesa nas seguintes passagens: (Jó 1:21; 22: 6; 24: 7, 10; Isaías 58:7; 20:2).
2. “Tirar a roupa” pode não significar “tirar TODA a roupa”.
Pelo costume da época e o contexto da narração, é muito provável que Saul tenha tirado o seu manto real e permanecido somente com sua roupa comum. Existia a túnica interna que era uma prenda interior usada somente dentro de casa. Na rua, o manto exterior ou a capa era apenas jogado por cima. Despojado de seu manto real, talvez Saul ficou vestido à semelhança de um dos alunos da escola dos profetas.
Nessa ocasião, é provável que o Espírito Santo tenha se apossado de Saul, pessoalmente, pela última vez. A história dele nos mostra o fato de que se alguém é um representante de Deus hoje, não significa ter, para sempre garantida, sua salvação. E é exatamente por isso que devemos vigiar e orar sempre, pois enquanto vivermos aqui, estaremos correndo o risco da apostasia.
Mas em Cristo podemos todas as coisas! Portanto, apelo a você para que estude a Bíblia por dois motivos: para que cresça em informações e no relacionamento para com seu bondoso e cuidadoso Deus. Você será o beneficiado!
Valdeci Júnior
Fátima Silva