-
-
Ett Svenskt Bibeln (1917) -
-
1
|Daniel 6:1|
Darejaves fann för gott att sätta över riket ett hundra tjugu satraper, för att sådana skulle finnas överallt i riket.
-
2
|Daniel 6:2|
Och över dem satte han tre furstar, av vilka Daniel var en; inför dessa skulle satraperna avlägga räkenskap, så att konungen icke lede något men.
-
3
|Daniel 6:3|
Men Daniel gjorde sig bemärkt framför de andra furstarna och satraperna, ty en övermåttan hög ande var i honom, och konungen var betänkt på att sätta honom över hela riket.
-
4
|Daniel 6:4|
Då sökte de andra furstarna och satraperna att finna någon sak mot Daniel i det som angick riket. Men de kunde icke finna någon sådan sak eller något som var orätt, eftersom han var trogen i sin tjänst; ingen försummelse och intet orätt var att finna hos honom.
-
5
|Daniel 6:5|
Då sade männen: »Vi lära icke finna någon sak mot denne Daniel, om vi icke till äventyrs kunna finna en sådan i hans gudsdyrkan.»
-
6
|Daniel 6:6|
Därefter skyndade furstarna och satraperna in till konungen och sade till honom så: »Må du leva evinnerligen, konung Darejaves!
-
7
|Daniel 6:7|
Alla rikets furstar, landshövdingarna och satraperna, rådsherrarna och ståthållarna hava rådslagit om att en kunglig förordning borde utfärdas och ett förbud stadgas, av det innehåll att vilken som helst som under trettio dagar vänder sig med bön till någon annan, vare sig gud eller människa, än till dig, o konung, han skall kastas i lejongropen.
-
8
|Daniel 6:8|
Så låt nu, o konung, härom utfärda ett förbud och sätta upp en skrivelse, som efter Mediens och Persiens oryggliga lag icke kan återkallas.»
-
9
|Daniel 6:9|
I överensstämmelse härmed lät då konung Darejaves sätta upp en skrivelse och utfärda ett förbud.
-
10
|Daniel 6:10|
Men så snart Daniel hade fått veta att skrivelsen var uppsatt, gick han in i sitt hus, varest han i sin övre sal hade fönster som voro öppna i riktning mot Jerusalem. Där föll han tre gånger om dagen ned på sina knän och bad och tackade sin Gud, såsom han förut hade plägat göra.
-
-
Sugestões

Clique para ler João 16-18
03 de novembro LAB 673
JOÃO 14-15
João 14-15
A partir do momento que, em www.bibliaonline.net, abrimos o espaço para que os nossos ouvintes e internautas também fizessem seus comentários sobre o texto bíblico do dia, passamos a receber ótimos posts. Portanto, hoje vou deixar que nossos amigos contribuam.
Um leitor chamado William anotou que “Nem sempre é fácil cumprir a vontade de Deus. Não suporto mais o pecado na minha vida, mas apego-me àquela verdade absoluta: ‘onde abundou o pecado, superabundou a graça’. Maravilhosa graça!!!!!!!!!!! O amor de Jesus nos constrange, e pecar significa que, em algum momento, não Lhe retribuímos o devido amor”.
Isto pode ser ilustrado pela história da Eliana:
“Passei por uma experiência muito delicada nestes últimos meses. Foi na minha igreja. A diretora do Ministério da Criança e eu tivemos um contratempo. Para minha surpresa, aquela irmã alegava que eu era um empecilho ao seu trabalho. Ela deixou claro que me odiava, usando palavras duríssimas.
“O interessante é que, naquele dia, em especial, eu estava muito bem. Tudo o que aquela líder me falava parecia não magoar profundamente meu coração. Passado o êxtase do acontecido, comentei o ocorrido com o líder geral da congregação local. Ele aconselhou-me que orássemos por ela, e foi o que fizemos.
“Enquanto os dias se passavam, continuávamos a orar. Mas eu não sabia que ela também orava por mim. O seu coração também estava triste pelo ocorrido, e sentia que precisava desculpar-se com todos os presentes.
“Certo dia, trabalhando juntas, movidas pelo Espírito do Senhor, enquanto conversávamos outros assuntos, ela parou, olhou-me firmemente, e disse: ‘Como Deus tem me abençoado depois daquele nosso desentendimento. Explico. Eu aprendi muito, tanto com seu silêncio, quanto com sua paciência. Vi que, naquele dia, você estava em paz, e que esta paz vinha do Senhor. Por favor, me perdoe’. Depois de toda ação vem uma reação. Eu também lhe pedi perdão.
“Resumindo. Ela está em paz. E a paz que o Senhor a dá é esta de João 14:24.”
Acho que o internauta Silvano resume bem esta realidade, quando, ao comentar sobre João 14-15, diz: “Significa que Deus ama a todos, indistintamente, inclusive os mais vis pecadores, embora abomine o pecado. A expectativa de Deus é que todos se salvem. Ele é um Deus de misericórdias. Por isso, quem O ama não vive mais na prática do pecado, mas obedece Sua palavra, porque Ele gera vida em nós.
E que vida! “Não dá para questionar este amor tão grande por todos os povos. Quem daria seu único filho? Será que este gesto não diz tudo? (Internauta Paulo)”.
E para você, meu amigo, o que significa o conteúdo de João 14-15?
Valdeci Júnior
Fátima Silva