-
-
Afrikaans (1953)
-
-
1
|Eclesiastes 12:1|
En dink aan jou Skepper in die dae van jou jonkheid voordat die ongelukkige dae kom en die jare aanbreek waarvan jy sal sê: Ek het daar geen behae in nie--
-
2
|Eclesiastes 12:2|
voordat die son en die lig en die maan en die sterre verduister word en die wolke terugkom ná die reën,
-
3
|Eclesiastes 12:3|
dié dag wanneer die wagters van die huis sal bewe en die sterk manne krom word en die malers die werk staak, omdat hulle te min geword het, en die wat deur die vensters kyk, verduister word,
-
4
|Eclesiastes 12:4|
en die deure na die straat gesluit word, terwyl die geruis van die meul verswak; en hy opstaan as die voëltjies begin sing en al die tone van die lied dof sal word.
-
5
|Eclesiastes 12:5|
Ook sal hy bang wees vir 'n hoogte, en verskriklike dinge sal op die pad wees! En die amandelboom sal in bloei staan, en die sprinkaan sal homself met moeite voortsleep, en die kapperkruid nutteloos wees; want die mens gaan na sy ewige huis, en die rouklaers sal op die straat rondgaan.
-
6
|Eclesiastes 12:6|
Voordat die silwerdraad verwyder word en die goue oliekruik stukkend val en die kruik by die fontein gebreek word en die wiel stukkend in die put val
-
7
|Eclesiastes 12:7|
en die stof na die aarde terugkeer soos dit gewees het, en die gees na God terugkeer wat dit gegee het.
-
8
|Eclesiastes 12:8|
Alles tevergeefs, sê die Prediker, dit is alles tevergeefs.
-
9
|Eclesiastes 12:9|
En behalwe dat die Prediker 'n wyse was, het hy die volk nog kennis geleer en het oorweeg en ondersoek; hy het baie spreuke opgestel.
-
10
|Eclesiastes 12:10|
Die Prediker het gesoek om welgevallige woorde te vind en wat reg geskrywe is--woorde van waarheid.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 18-19
07 de junho LAB 524
REESPERANÇA
JÓ 18-19
Ontem, comentei sobre os desesperançados. E desesperança não é o mesmo que desespero. Você é um esperançoso, desesperançado ou desesperado? Jó estava desesperançado, mas não desesperado. Ele não via luz no fim do túnel, mas continuou com os pés no chão, firme, esperando para ver o que iria acontecer.
Jesus viveu isso quando estava no Getsemani. A angústia de Cristo era tão grande, que Ele não conseguia enxergar nada além daquele sofrimento e do fim dEle, a morte. Teoricamente, sabia que iria ressuscitar, mas naquela altura da senda, era como se tivesse uma cortina em Sua frente, formando uma zona cinzenta, que não lhe permitia ver mais nada. Então, Ele orou: “Pai, se possível, passa de mim esse cálice.” De certa forma, o mesmo aconteceu com Elias quando correu para o deserto, com medo de Jezabel. Ele sabia que o Deus poderoso estava ao seu lado e não precisaria ter medo. Mas na hora da angústia, não conseguiu enxergar nitidamente. Isso pode acontecer com o cristão. Embora não sendo o ideal planejado por Deus, o cristão, mesmo tendo a teoria da esperança na mente, pode passar pelo conflito da desesperança.
Um exemplo é o caso de um cristão que sofre de depressão. Existem muitas pessoas boas que ainda não compreendem ou saibam lidar com esses casos. Aí, quando alguém tem depressão, quer fazer exorcismo ou falar para o depressivo que ele precisa ter fé como se essa doença fosse um problema espiritual. Isso é um absurdo!
Se não entende bem sobre o assunto ou tem dificuldade de lidar com alguém que está com depressão e você não sabe o que fazer, recomendo que leia o livro “Por que algumas pessoas sofrem de depressão?”, escrito por Marcelo Aguiar, da Editora Betânia. O livro ajuda os cristãos a entender que um irmão pode passar pela depressão, que é um tipo de desesperança, também, mas que não precisa ser o fim. Se você se sente depressivo, desesperançado, saiba que isso pode, deve, e em nome de Jesus, vai passar!
No caso de Jó, passou. “Eu sei que o meu redentor vive, e que no fim se levantará sobre a terra. E depois que o meu corpo estiver destruído e sem carne, verei a Deus. Eu o verei com os meus próprios olhos; eu mesmo, e não outro. Como anseia no meu peito o coração!” Essas sim, são palavras cheias de esperança.
Então, mesmo que você passe por uma tristeza profunda, não se culpe por sofrer de depressão. Deus sabe que você é um ser humano e que sofre. Tenha em mente que, apesar de sentir-se desesperançado, não deve perder a esperança.
Valdeci Júnior
Fátima Silva