-
-
Afrikaans (1953) -
-
1
|Esdras 3:1|
En toe die sewende maand aankom en die kinders van Israel in die stede was, het die volk soos een man in Jerusalem byeengekom.
-
2
|Esdras 3:2|
En Jésua, die seun van Jósadak, met sy broers, die priesters, en Serubbábel, die seun van Seáltiël, met sy broers, het klaargemaak en die altaar van die God van Israel gebou om daar brandoffers op te offer soos geskrywe staan in die wet van Moses, die man van God.
-
3
|Esdras 3:3|
En hulle het die altaar op sy grondveste opgerig, omdat die skrik vir die volke van die lande op hulle gekom het; en hulle het daar brandoffers op geoffer aan die HERE, brandoffers smôrens en saans.
-
4
|Esdras 3:4|
En hulle het die huttefees gehou soos geskrywe staan, en brandoffers dag vir dag volgens die getal, na die eis van elke dag, soos voorgeskrywe was;
-
5
|Esdras 3:5|
en daarna die voortdurende brandoffer en dié van die nuwemane en van al die geheiligde feestye van die HERE en van elkeen wat aan die HERE 'n vrywillige gawe gebring het.
-
6
|Esdras 3:6|
Van die eerste dag van die sewende maand af het hulle begin om brandoffers aan die HERE te bring, alhoewel die fondament van die tempel van die HERE nog nie gelê was nie.
-
7
|Esdras 3:7|
Maar hulle het geld gegee aan die klipkappers en die skrynwerkers, en aan die Sidoniërs en Tiriërs voedsel en drank en olie om sederhout van die LÃbanon te bring na die see, na Jafo, volgens die verlof van Kores, die koning van Persië, aan hulle.
-
8
|Esdras 3:8|
En in die tweede jaar ná hulle aankoms by die huis van God in Jerusalem, in die tweede maand, het Serubbábel, die seun van Seáltiël, 'n begin gemaak, hy en Jésua, die seun van Jósadak, en hulle ander broers, die priesters en die Leviete en almal wat uit die gevangenskap na Jerusalem gekom het: hulle het die Leviete van twintig jaar oud en daarbo aangestel om toesig te hou oor die werk aan die huis van die HERE.
-
9
|Esdras 3:9|
En Jésua het opgetree, sy seuns en sy broers, Kádmiël met sy seuns, die seuns van Juda, soos een man, om toesig te hou oor die wat die werk gedoen het aan die huis van God, met die seuns van Hénadad, hulle seuns en hulle broers, die Leviete.
-
10
|Esdras 3:10|
Toe die bouers dan die fondament van die tempel van die HERE lê, het hulle die priesters in ampsgewaad met trompette, en die Leviete, die seuns van Asaf, met simbale opgestel om die HERE te loof volgens die instelling van Dawid, die koning van Israel.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 CorÃntios 11-13
23 de novembro LAB 693
AJUDANDO OS MAIS FRACOS
1CorÃntios 08-10
Quando as pessoas lêem 1CorÃntios 10:25 e pensam que Paulo está abolindo as leis de saúde, na realidade, estão enganadas. Biblicamente, assim como a carne de porco não era comestÃvel há milênios atrás, não é também, até hoje. Para entender isto, é importante ler todo o contexto. Por isso, a leitura de hoje é toda, um assunto só.
Estudando o contexto deste texto podemos facilmente identificar o assunto do qual Paulo estava tratando na ocasião. O versÃculo 28 e bem assim todo o contexto, desde o verso 14 e também todo o capÃtulo 8, esclarecem que o assunto trata exclusivamente de carnes oferecidas a Ãdolos. Não se fala aqui das espécies de carnes, mas sim das que haviam sido oferecidas aos Ãdolos antes de irem para o açougue. Todavia, nem sempre a carne era previamente sacrificada. Isso, o presente texto nos dá a entender com bastante clareza, pois diz Paulo: ‘sem nada perguntardes por escrúpulos de consciência’. (Versão P. Rohden).
Se toda carne fosse sempre oferecida aos deuses antes de ir para o mercado, ninguém precisava ter dúvidas; mas como o não era, e mesmo porque não havia importância em saber, o crente não tinha necessidade de perguntar coisa alguma. Paulo não diz aqui que não deviam perguntar para saber de que espécie era a carne, se deste ou aquele animal, porque isto, naturalmente, não estava em questão. Não tinham razão para perguntar, a não ser que fossem advertidos por alguém.
Ademais, não se precisavam manter esses escrúpulos, porque, ‘quanto ao comer das coisas sacrificadas aos Ãdolos’, disse Paulo, ‘sabemos que o Ãdolo nada é no mundo, e que não há outro Deus, senão um só’ (cap.8:4). Ninguém precisava preocupar-se com isto porque os Ãdolos, nada sendo senão matéria inanimada, também não podiam influir na carne. E além disto, antes de comê-la, se pedia sobre ela a bênção de Deus. Verso 30; 1Tim. 4:5. Mas, se alguém tinha dúvidas, a advertência era a de Rom. 14:23. Também, se alguém advertia ao crente, dizendo-lhe que aquela carne havia sido sacrificada aos Ãdolos, então ele, por amor à consciência, daquele que o advertia, não devia comer.
Compreende-se claramente que Paulo, em todos esses versÃculos, põe em relevo o mal de comer para escândalo dos fracos. (1Cor. 8:12; 10:31).
Não que houvesse mal em usar das carnes sacrificadas aos Ãdolos, quer adquirindo-os nos açougues, quer comendo-as na casa de um gentio, porque os Ãdolos nada são; o que se condenava era o errôneo procedimento de alguns crentes, que ainda costumavam ir aos templos pagãos e ali banquetear-se, em suas mesas, com os sacrifÃcios feitos em honra aos deuses.
Valdeci Júnior
Fátima Silva