-
-
Afrikaans (1953)
-
-
1
|Esdras 4:1|
En toe die teëstanders van Juda en Benjamin hoor dat die ballinge 'n tempel bou vir die HERE, die God van Israel,
-
2
|Esdras 4:2|
het hulle aangekom na Serubbábel en na die familiehoofde en aan hulle gesê: Laat ons saam met julle bou, want net soos julle soek ons julle God, en aan Hom offer ons van die dae van Esar-Haddon af, die koning van Assirië, wat ons hierheen laat optrek het.
-
3
|Esdras 4:3|
Maar Serubbábel en Jésua en die ander familiehoofde van Israel het aan hulle gesê: Dit sal nie gaan dat julle saam met ons 'n huis vir onse God bou nie, maar óns alleen sal vir die HERE, die God van Israel, dit bou soos koning Kores, die koning van Persië, ons beveel het.
-
4
|Esdras 4:4|
Toe het die volk van die land die hande van die volk van Juda laat verslap en hulle afgeskrik om nie te bou nie.
-
5
|Esdras 4:5|
En hulle het raadgewers teen hulle gehuur om hulle plan te verydel al die dae van Kores, die koning van Persië, tot op die regering van Daríus, die koning van Persië.
-
6
|Esdras 4:6|
En onder die regering van Ahasvéros, in die begin van sy regering, het hulle 'n aanklag geskrywe teen die inwoners van Juda en Jerusalem.
-
7
|Esdras 4:7|
En in die dae van Artasásta het Bislam, Mítredat, Tábeël en sy ander partygenote aan Artasásta, die koning van Persië, geskrywe; en die skrif van die brief was Aramees geskrywe en in Aramees vertaal.
-
8
|Esdras 4:8|
Rehum, die bevelhebber, en Simsai, die skrywer, het 'n brief geskrywe teen Jerusalem aan Artasásta, die koning, van die volgende inhoud:
-
9
|Esdras 4:9|
Rehum, die bevelhebber, en Simsai, die skrywer, en hulle ander partygenote, die Dinaïete, die Afarsatgiete, die Tarpeliete, die Afarsiete, die Arkewiete, die Babiloniërs, die Susangiete, naamlik die Elamiete,
-
10
|Esdras 4:10|
en die ander volke wat die groot en beroemde Asnappar weggevoer en in die stad Samaría en die orige gebied wes van die Eufraat laat woon het. En nou--
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 28-29
09 de maio LAB 495
SEM ENGANOS
1Crônicas 28-29
Vamos ver um pouco hoje sobre o sucessor do rei Davi: Salomão. Você sabe que ele foi, com todo o respeito da palavra, mas também com toda a ajuda de Deus, “O Cara”, né? Ele realmente foi o rei da glória de Israel, o mais pomposo e respeitado de todos os reis. Por isso, quero destacar com você “o segredo” de Salomão. Para tanto, destaco um verso da nossa leitura: “E você, meu filho Salomão, reconheça o Deus de seu pai, e sirva-o de todo o coração e espontaneamente, pois o SENHOR sonda todos os corações e conhece a motivação dos pensamentos. Se você o buscar, o encontrará, mas, se você o abandonar, ele o rejeitará para sempre” (1Crônicas 28:9).
Perceba, que interessante: “Reconheça a Deus e sirva-o de todo o coração e espontaneamente.” Como é servir a Deus de todo o coração? Vamos fazer uma comparação. Pense em uma moça que está apaixonada por um rapaz, sonhando em casar e ser feliz e, de repente, esse príncipe encantado diz: “Olha, vou me casar com você, mas com a seguinte condição: você vai poder ser dona apenas de uma parte do meu coração, ok? Grande parte do meu coração, vou dividir com outras mulheres, e aí, cada uma vai ser dona de um pedacinho do meu coração. O que acha?”
Como uma mulher encararia uma proposta dessa? Ela é, no mínimo, ridícula! Mas por incrível que pareça, agimos da mesma forma com Deus. Então, imagine como Ele se sente quando ficamos dividindo o espaço do nosso coração entre Ele e o amor às coisas deste mundo.
Mas não quero que você se sinta coagido com isso porque a frase mencionada acima diz: “Reconhecer a Deus de todo o coração, mas espontaneamente.” Entendeu? Isso é se você quiser, porque Deus não obriga ninguém a segui-Lo. Aliás, isso não seria graça. E também não quero essa “desgraça” para sua vida. Portanto, reflita bem na sua vida: por que você segue a Deus? É por que não quer ver seus filhos no mundão? Por que seus pais são de determinada igreja? Para ser politicamente correto? Por tradição? Se for por causa de um desses motivos, você está perdendo seu tempo. Deus quer um coração disposto, que O sirva voluntariamente. E não adianta querer enganar a Deus, “...pois o Senhor sonda todos os corações e conhece a motivação dos pensamentos”.
Você quer enganar a quem, com sua fachada? Podemos até enganar quase todo mundo. Uma pessoa pode dizer algo e se comportar de determinada forma, mas estar pensando de forma totalmente contrária, em sua mente. Mas Deus, ninguém engana. Seja autêntico!
Valdeci Júnior
Fátima Silva