-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT) -
-
7
|1 Reis 12:7|
וידבר אליו לאמר אם היום תהיה עבד לעם הזה ועבדתם ועניתם ודברת אליהם דברים טובים והיו לך עבדים כל הימים
-
8
|1 Reis 12:8|
ויעזב את עצת הזקנים אשׂר יעצהו ויועץ את הילדים אשׂר גדלו אתו אשׂר העמדים לפניו
-
9
|1 Reis 12:9|
ויאמר אליהם מה אתם נועצים ונשׂיב דבר את העם הזה אשׂר דברו אלי לאמר הקל מן העל אשׂר נתן אביך עלינו
-
10
|1 Reis 12:10|
וידברו אליו הילדים אשׂר גדלו אתו לאמר כה תאמר לעם הזה אשׂר דברו אליך לאמר אביך הכביד את עלנו ואתה הקל מעלינו כה תדבר אליהם קטני עבה ממתני אבי
-
11
|1 Reis 12:11|
ועתה אבי העמיס עליכם על כבד ואני אוסיף על עלכם אבי יסר אתכם בשׂוטים ואני איסר אתכם בעקרבים
-
12
|1 Reis 12:12|
ויבו ירבעם וכל העם אל רחבעם ביום השׂלישׂי כאשׂר דבר המלך לאמר שׂובו אלי ביום השׂלישׂי
-
13
|1 Reis 12:13|
ויען המלך את העם קשׂה ויעזב את עצת הזקנים אשׂר יעצהו
-
14
|1 Reis 12:14|
וידבר אליהם כעצת הילדים לאמר אבי הכביד את עלכם ואני אסיף על עלכם אבי יסר אתכם בשׂוטים ואני איסר אתכם בעקרבים
-
15
|1 Reis 12:15|
ולא שׂמע המלך אל העם כי היתה סבה מעם יהוה למען הקים את דברו אשׂר דבר יהוה ביד אחיה השׂילני אל ירבעם בן נבט
-
16
|1 Reis 12:16|
וירא כל ישׁראל כי לא שׂמע המלך אליהם וישׂבו העם את המלך דבר לאמר מה לנו חלק בדוד ולא נחלה בבן ישׂי לאהליך ישׁראל עתה ראה ביתך דוד וילך ישׁראל לאהליו
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 12-13
15 de Dezembro LAB 715
NOSSA COMUNHÃO
Hebreus 10-11
Continuando o assunto de ontem, analisemos um trecho da leitura de hoje.
“Sem misericórdia morre pelo depoimento de duas ou três testemunhas quem tiver rejeitado a lei de Moisés (Hebreus 10:28)”.
Este verbo, “rejeitado”, que aparece no versículo, vem de um termo grego que significa “negar-se a reconhecer”, “recusar”, “anular”. Os que recusavam a lei de Moisés o faziam atuando em aberta violação dos seus preceitos. Depreciavam a autoridade da lai e desafiavam a jurisdição que a mesma teria sobre eles.
Esta lei, era todo o código legal promulgado por Moisés sob a direção divina, particularmente como aparece registrada no livro de Deuteronômio (31:24-26).
Aqui se fala de “duas ou três testemunhas”. No caso de um crime grave, por exemplo, um assassinato, Moisés estipulava que pelo menos duas testemunhas deveriam concordar quanto aos detalhes essenciais, antes de que se pudesse pronunciar um veredito de culpabilidade. Esta estipulação misericordiosa e sábia tinha o propósito de desestimular falsas acusações, e de assegurar que houvesse justiça. Este mesmo princípio é válido na atualidade.
A expressão “sem misericória” denotava que não havia possibilidade de apelação à sentença. Não havia uma corte superior a que se recorrer para revisar o caso. Este é o ponto teológico. Hoje, se Satanás nos acusar, temos uma corte celestial a que recorrer. Não havia escapatória para o castigo que era prescrito pelos reclamos da lei. Os apóstatas reconhecidos como tais, deveriam morrer para que a sua influência não se propagasse aos outros.
Filhinhos eu vos escrevo estas coisas para que não pequeis. Todavia se pecardes, tendes um advogado junto ao Pai, que é Jesus Cristo (1João 1:21).
Porque temos que ter consciência de que, sem vigilância e sem o apoio de Deus, é possível cair dá fé. “Porque, se vivermos deliberadamente em pecado, depois de termos recebido o pleno conhecimento da verdade, já não resta sacrifício pelos pecados; pelo contrário, certa expectação horrível de juízo e fogo vingador prestes a consumir os adversários”. (Hebreus 10:26-27 RA).
O cristão deve ser muito cuidadoso em não desobedecer conscientemente os mandamentos de Deus. A prática voluntária do pecado afasta o cristão de Cristo; e longe de Cristo não há salvação.
Portanto não devemos temer a perseguição religiosa ou o escárnio por seguirmos o Mestre, devemos temer, sim, o abandonarmos o caminho que sabemos ser o correto. Por isso, ao nos tornarmos membros de uma comunidade local do Corpo de Cristo, não devemos olhar para as pessoas que nos cercam, suas faltas ou defeitos. Devemos olhar para Cristo. Ele é o nosso modelo e o nosso guia.
“Não deixemos de reunir-nos como igreja... procuremos encorajar-nos uns aos outros... (Hebreus 10:25)”
Valdeci Júnior
Fátima Silva