-
-
Maori
-
-
1
|Colossenses 1:1|
¶ Na Paora, i paingia nei e te Atua hei apotoro ma Karaiti Ihu, na to tatou teina hoki, na Timoti,
-
2
|Colossenses 1:2|
Ki te hunga tapu, ki nga teina whakapono hoki i roto i a te Karaiti, i Korohe: kia tau ki a koutou te aroha noa, me te rangimarie, he mea na te Atua, na to tatou Matua.
-
3
|Colossenses 1:3|
¶ Tenei matou te whakawhetai atu nei ki te Atua, ara ki te Matua o to tatou Ariki, o Ihu Karaiti, me te inoi tonu ano matou mo koutou,
-
4
|Colossenses 1:4|
No matou ka rongo nei ki to koutou whakapono ki a Karaiti Ihu, ki to koutou aroha hoki ki te hunga tapu katoa;
-
5
|Colossenses 1:5|
Mo te mea e taria atu nei, e takoto mai nei ma koutou i te rangi, ko ta koutou i rongo ai i mua ki te kupu o te pono o te rongopai,
-
6
|Colossenses 1:6|
Kua tae atu na ki a koutou; kua whai hua hoki a kua nui haere ki te ao katoa, pena hoki i roto i a koutou, no te ra ano i rongo ai, i matau ai koutou ki te aroha noa o te Atua i roto i te pono.
-
7
|Colossenses 1:7|
I whakaakona atu na hoki koutou ki tena e Epapara, e to matou hoa pononga e arohaina nei; he minita pono nei ia na te Karaiti ki a koutou.
-
8
|Colossenses 1:8|
Nana hoki i whakakite mai ki a matou to koutou aroha i runga i te Wairua.
-
9
|Colossenses 1:9|
¶ No konei hoki, mai o te ra i rongo ai matou, Kahore e mutu ta matou karakia me ta matou inoi mo koutou, kia whakakiia koutou ki te mohio ki tana e pai ai, i runga i nga whakaaro nui katoa, i te mahara wairua ano hoki;
-
10
|Colossenses 1:10|
Kia tika ai ta koutou haere, kia rite ai ki ta te Ariki, ahuareka rawa, hua rawa i runga i nga mahi pai katoa, tupu tonu i runga i te mohio ki te Atua;
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 13-16
19 de março LAB 444
DALILA
Juízes 13-16
A casa de Dalila ficava junto à margem de um rio. Ela foi uma mulher que serviu como instrumento dos chefes dos filisteus para acabar com Sansão e sua missão.
Sansão é o herói de Deus. Sua aparição como libertador de Israel ainda é um mistério. Ele foi escolhido e preparado por Deus para este propósito de uma forma muito única. Mas Sansão, o herói, mostrou um defeito fatal: sucumbir-se facilmente aos encantos das mulheres. Uma mulher o subjugou e tirou vantagem de seu domínio sobre ele.
Mesmo antes de conhecer Dalila, em Gaza, Sansão viu uma prostituta e foi ter com ela. Os filisteus trancaram as portas da cidade porque o plano era atacar Sansão ao amanhecer. Mas, à meia noite, Sansão se levantou, e como diz a Bíblia, tomando as portas da cidade com os seus dois pilares e as suas trancas, colocou tudo sobre as costas e foi embora.
Depois disso, ele se apaixonou por essa mulher que morava no vale de Soreque e se chamava Dalila. Este nome até que parece soar gostoso aos nossos ouvidos, mas o que Sansão achou na casa daquela mulher foi a morte. Ela fingiu que o amava e o seduziu com a exigência de que, como prova do amor que ele deveria dar-lhe, em correspondência ao amor que ela já lhe dera, deveria dizer qual era o segredo de sua força. “Como é que você diz que me ama, enquanto o seu coração está longe de mim?”, esse era o seu argumento. E para escapar dessa, Sansão pregou-lhe mentiras três vezes. Sansão também não era fácil; colocava-a à prova e no final se saía bem, como um invencível. Até que o segredo não fosse revelado, é claro.
Mas Dalila foi tecendo uma teia infalível de engano e de sedução. A cada dia, ela o pressionava e importunava. Finalmente ela conseguiu fazer com que Sansão ficasse profundamente depressivo. Logo, enfraquecido pela doença emocional, ele revelou-lhe o segredo. E foi então, nessa ocasião, que Sansão foi reduzido à impotência nas mãos dos seus numerosos inimigos.
O que se destaca da conduta de Dalila é simplesmente o fato de que ela usou o atrativo feminino que ela tinha de forma ilegítima, com um propósito destruidor e homicida. E com certeza, qualquer mulher que finja amor e use suas armas femininas para realizar conquistas egoístas, está fazendo o jogo de Dalila. O encanto feminino e as atrações do carinho são dons de Deus. A mulher os recebeu do Criador. Entretanto, Deus castigará quem os use de um modo trivial ou frívolo, pois Ele os concedeu com propósitos muito mais elevados.
Fonte: www.adorador.com
Valdeci Júnior
Fátima Silva