-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori
-
-
1
|Zacarías 1:1|
¶ I te waru o nga marama, i te rua o nga tau o Tariuha, ka puta mai te kupu a Ihowa ki a Hakaraia, tama a Perekia, tama a Iro poropiti; i mea ia,
-
2
|Zacarías 1:2|
Nui atu te riri o Ihowa ki o koutou matua.
-
3
|Zacarías 1:3|
Na mea atu ki a ratou, Ko te kupu tenei a Ihowa o nga mano: Tahuri mai ano ki ahau, e ai ta Ihowa o nga mano, a ka tahuri atu ano hoki ahau ki a koutou, e ai ta Ihowa o nga mano.
-
4
|Zacarías 1:4|
Kei rite koutou ki o koutou matua, i karanga ra nga poropiti o mua ki a ratou, i mea, Ko te kupu tenei a Ihowa o nga mano, Tahuri mai inaianei i o koutou ara kino, i a koutou mahi kino: otiia kihai ratou i rongo, kihai hoki i whai taringa ki ahau, e ai ta Ihowa.
-
5
|Zacarías 1:5|
Ko o koutou matua, kei hea ratou? a ko nga poropiti, e ora tonu ana ranei ratou ake aka?
-
6
|Zacarías 1:6|
Na, ko aku kupu me aku tikanga i whakahaua e ahau ki aku pononga, ki nga poropiti, kihai ranei o koutou matua i rokohanga e era? a hoki mai ana ratou, mea ana, Ka pera i ta Ihowa o nga mano i whakaaro ai kia meatia ki a matou, he mea whakarite ki o matou ara, ki a matou mahi; ka pera tonu tana ki a matou.
-
7
|Zacarías 1:7|
¶ I te rua tekau ma wha o nga ra o te tekau ma tahi o nga marama, ara o te marama Hepata, i te rua o nga tau o Tariuha, ka puta mai te kupu a Ihowa ki a Hakaraia tama a Perekia, tama a Iro poropiti; i mea ia,
-
8
|Zacarías 1:8|
I titiro ahau i te po, na ko tetahi tangata e noho ana i runga i te hoiho whero, a tu ana ia i roto i nga ramarama i te wharua; a i muri atu i a ia ko etahi hoiho, he whero, he kopurepure, he ma.
-
9
|Zacarías 1:9|
Na ka mea atu ahau, E toku ariki, he aha enei? A ka ki mai te anahera i korero ki ahau, Maku e whakaatu ki a koe te tikanga o enei.
-
10
|Zacarías 1:10|
Na ka oho mai te tangata i tu ra i roto i nga ramarama, ka mea, Ko nga mea enei i unga atu nei e Ihowa hei haereere i te whenua.
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 13-16
19 de março LAB 444
DALILA
Juízes 13-16
A casa de Dalila ficava junto à margem de um rio. Ela foi uma mulher que serviu como instrumento dos chefes dos filisteus para acabar com Sansão e sua missão.
Sansão é o herói de Deus. Sua aparição como libertador de Israel ainda é um mistério. Ele foi escolhido e preparado por Deus para este propósito de uma forma muito única. Mas Sansão, o herói, mostrou um defeito fatal: sucumbir-se facilmente aos encantos das mulheres. Uma mulher o subjugou e tirou vantagem de seu domínio sobre ele.
Mesmo antes de conhecer Dalila, em Gaza, Sansão viu uma prostituta e foi ter com ela. Os filisteus trancaram as portas da cidade porque o plano era atacar Sansão ao amanhecer. Mas, à meia noite, Sansão se levantou, e como diz a Bíblia, tomando as portas da cidade com os seus dois pilares e as suas trancas, colocou tudo sobre as costas e foi embora.
Depois disso, ele se apaixonou por essa mulher que morava no vale de Soreque e se chamava Dalila. Este nome até que parece soar gostoso aos nossos ouvidos, mas o que Sansão achou na casa daquela mulher foi a morte. Ela fingiu que o amava e o seduziu com a exigência de que, como prova do amor que ele deveria dar-lhe, em correspondência ao amor que ela já lhe dera, deveria dizer qual era o segredo de sua força. “Como é que você diz que me ama, enquanto o seu coração está longe de mim?”, esse era o seu argumento. E para escapar dessa, Sansão pregou-lhe mentiras três vezes. Sansão também não era fácil; colocava-a à prova e no final se saía bem, como um invencível. Até que o segredo não fosse revelado, é claro.
Mas Dalila foi tecendo uma teia infalível de engano e de sedução. A cada dia, ela o pressionava e importunava. Finalmente ela conseguiu fazer com que Sansão ficasse profundamente depressivo. Logo, enfraquecido pela doença emocional, ele revelou-lhe o segredo. E foi então, nessa ocasião, que Sansão foi reduzido à impotência nas mãos dos seus numerosos inimigos.
O que se destaca da conduta de Dalila é simplesmente o fato de que ela usou o atrativo feminino que ela tinha de forma ilegítima, com um propósito destruidor e homicida. E com certeza, qualquer mulher que finja amor e use suas armas femininas para realizar conquistas egoístas, está fazendo o jogo de Dalila. O encanto feminino e as atrações do carinho são dons de Deus. A mulher os recebeu do Criador. Entretanto, Deus castigará quem os use de um modo trivial ou frívolo, pois Ele os concedeu com propósitos muito mais elevados.
Fonte: www.adorador.com
Valdeci Júnior
Fátima Silva