-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori
-
-
1
|Zacarías 12:1|
¶ Ko te poropititanga, he kupu na Ihowa mo Iharaira, E ai ta Ihowa, nana nei nga rangi i hora, nana te whenua i whakatu, nana i whai ahua ai te wairua o te tangata i roto i a ia.
-
2
|Zacarías 12:2|
Tenei ahau te mea nei i Hiruharama hei kapu wiri ki nga iwi katoa a taka noa; ka pehi ano i a Hura i te whakapaenga o Hiruharama.
-
3
|Zacarías 12:3|
Na i taua ra ka meinga e ahau a Hiruharama hei kohatu taimaha ki nga iwi katoa: ko te hunga katoa e hapai ana ka maruru rawa, a ka huihui nga iwi katoa o te whenua ki te tu ki a ia.
-
4
|Zacarías 12:4|
I taua ra, e ai ta Ihowa, ka patua e ahau ki te miharo nga hoiho katoa, me o ratou kaieke ki te haurangi: a ka titiro matatau oku kanohi ki te whare o Hura, ka patua ano e ahau nga hoiho katoa o nga iwi ki te matapo.
-
5
|Zacarías 12:5|
A ka mea nga rangatira o Hura i roto i o ratou ngakau, Ko nga tangata o Hiruharama hei kaha moku i runga i to ratou Atua, i a Ihowa o nga mano.
-
6
|Zacarías 12:6|
I taua ra ka meinga e ahau nga rangatira o Hura kia rite ki te kanga ahi i roto i nga rakau, kia rite ano ki te rama ahi i roto i te paihere; ka pau hoki i a ratou nga iwi katoa i te taha matau, i te taha maui, a karapoi noa; a tera a Hiruharama e noho ano i runga i tona turanga, ara i Hiruharama.
-
7
|Zacarías 12:7|
Na ka whakaora a Ihowa i nga teneti o Hura i te tuatahi, kei whakapehapeha te kororia o te whare o Rawiri, te kororia ranei o nga tangata o Hiruharama ki a Hura.
-
8
|Zacarías 12:8|
I taua ra ka tiakina e Ihowa nga tangata o Hiruharama; na, ko te tangata ngoikore i roto i a ratou, ka rite i taua ra ki a Rawiri; ko te whare o Rawiri ki te Atua, ki te anahera a Ihowa i to ratou aroaro.
-
9
|Zacarías 12:9|
¶ I taua ra ka whai ahau kia whakangaromia nga iwi katoa e haere mai ana ki te whawhai ki Hiruharama.
-
10
|Zacarías 12:10|
Ka ringihia ano e ahau te wairua o te aroha noa, o nga inoi ki runga ki te whare o Rawiri, ki nga tangata o Hiruharama, a ka titiro ratou ki ahau ki ta ratou i wero ai, ka tangi ano ki a ia, me te mea e tangi ana ki tana huatahi, ka pouri ano ki a ia, me te mea e pouri ana ki tana matamua.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 34-36
21 de maio LAB 507
O TEMPO É AGORA, LEIA!
2Crônicas 34-36
Nas nossas reflexões de ontem sobre o reino de Judá, paramos nos últimos dias do rei Ezequias. Como rei da nação da época, estava enfrentando a invasão dos assírios. Mas, graças a Deus, tanto ele quanto toda a sociedade de Jerusalém foram poupados, e os assírios voltaram derrotados.
Depois daquela vitória surpreendente, Ezequias virou herói. Porém, seu problema foi que, como muitos outros que vieram antes dele e que também foram bem-sucedidos, não se deu bem com a riqueza, o poder e o prestígio. Ele acabou se estragando por bobeira.
Corremos muito mais riscos nos tempos de prosperidade que nas crises, porque o maior dos prejuízos pode ser deixar o sucesso subir à cabeça. Esse foi o problema de Ezequias, que pôde ser visto de forma muito clara na visita dos embaixadores babilônicos. Infelizmente, essas fraquezas espirituais dele tiveram consequências devastadoras para a nação que ele governava. Após sua morte, seu filho Manassés subiu ao trono. Ele governou por 55 anos. Foi ímpio, mau, pecador, sofreu castigos, se arrependeu, voltou para o Senhor, morreu, deixou um filho chamado Amon governando, que só conseguiu governar por 2 anos e morreu assassinado. Então, o filho de Amon, neto de Manassés, bisneto de Ezequias, chamado Josias, se tornou o rei dos judeus com apenas 8 anos de idade.
Josias fez muitas reformas importantes. Numa delas, na reforma do templo, eles acharam um manuscrito do Pentateuco, a Bíblia da época que, inclusive, estava perdida. O livro Profetas e Reis, pág. 393, detalha melhor essa história. Diz assim: “O manuscrito por tanto tempo perdido foi achado no templo por Hilquias, o sumo sacerdote, quando o edifício estava sob intensivos reparos, em harmonia com o plano do rei Josias para a preservação da estrutura sagrada...
“Josias ficou profundamente impressionado ao ouvir pela primeira vez a leitura das exortações e advertências registradas neste antigo manuscrito. Nunca dantes compreendera ele tão profundamente a clareza com que Deus havia posto perante Israel ‘a vida e a morte, a bênção e a maldição’ (Deuteronômio 30:19); e quão repetidamente foram eles admoestados a escolher o caminho da vida, para que se tornassem um louvor na Terra, uma bênção a todas as nações. ‘Esforçai-vos, e animai-vos; não temais’, Israel tinha sido exortado por intermédio de Moisés, ‘nem vos espanteis diante deles; porque o Senhor teu Deus é o que vai contigo. Não te deixarei nem te desampararei’.” Deuteronômio 31:6.
E a grande lição é: se você tirar tempo para, na reforma da sua vida, se aprofundar no conhecimento da Palavra de Deus, terá sua vida transformada. Então, por que não fazer a leitura bíblica de hoje?
Valdeci Júnior
Fátima Silva