-
-
Maori
-
-
21
|Daniel 2:21|
E whakaputaia ketia ana hoki e ia nga wa me nga ra: e whakakahoretia ana e ia nga kingi, e whakaturia ana ano nga kingi e ia: e homai ana e ia te whakaaro nui ki te hunga whakaaro nui, te matauranga ano ki te hunga e matau ana ki te whakaaro;
-
22
|Daniel 2:22|
E whakapuakina ana e ia nga mea hohonu, nga mea ngaro: e matau ana ia ki nga mea o te pouri: kei a ia te nohoanga o te marama.
-
23
|Daniel 2:23|
Whakawhetai tonu ahau ki a koe, whakamoemiti tonu ki a koe, e te Atua o oku matua, nau nei hoki i homai he whakaaro nui, he kaha ki ahau, a kua whakaatu mai nei koe ki ahau i nga mea i inoi ai matou ki a koe: kua whakaaturia nei hoki e koe te me a a te kingi ki a matou.
-
24
|Daniel 2:24|
¶ Na reira i haere ai a Raniera ki roto, ki a Arioko, ki ta te kingi i whakarite ai hei whakangaro mo nga tangata whakaaro nui o Papurona; haere ana ia, a ko tana kupu tenei ki a ia, Kaua e whakangaromia nga tangata whakaaro nui o Papurona: kawea ahau ki te aroaro o te kingi, a maku e whakakite te tikanga ki te kingi.
-
25
|Daniel 2:25|
Katahi ka hohoro tonu a Arioko, ka kawe i a Raniera ki te aroaro o te kingi; ko tana kupu ano tenei ki a ia, Kua kitea e ahau he tangata i roto i nga whakarau o Hura hei whakakite i te tikanga ki te kingi.
-
26
|Daniel 2:26|
Ka oho te kingi, ka mea ki a Raniera, ko tona ingoa nei ko Peretehatara, E taea ranei e koe te whakaatu mai te moe i kitea e ahau, me tona tikanga ano ki ahau?
-
27
|Daniel 2:27|
Ka whakahoki a Raniera i te aroaro o te kingi, ka mea, E kore taua mea ngaro i uia ra e te kingi e taea te whakaatu ki te kingi e te hunga whakaaro nui, e nga kaititiro whetu, e nga tohunga maori, e nga tohunga tuaahu ranei;
-
28
|Daniel 2:28|
Engari tera te Atua kei te rangi hei whakaatu i nga mea ngaro; a kua whakakitea e ia ki a Kingi Nepukaneha nga mea e puta mai i nga ra whakamutunga. Ko tau moe tenei, me nga mea i kitea e tou mahunga i runga i tou moenga;
-
29
|Daniel 2:29|
Ko koe ia e te kingi, i puta ake ou whakaaro ki tou ngakau i runga i tou moenga mo nga mea e puta mai a mua: e whakakitea ana ki a koe e te kaiwhakaatu o nga mea ngaro, nga mea e puta a mua.
-
30
|Daniel 2:30|
Ko ahau nei ia, ehara i te mea he nui atu oku whakaaro i o tetahi tangata ora, i whakapuakina ai tenei mea ngaro ki ahau; engari kia whakakitea ai tona tikanga ki te kingi, kia mohio ai hoki koe ki nga whakaaro o tou ngakau.
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Reis 17-19
18 de abril LAB 474
A VIDA COMO ELA É
1Reis 17-19
Recebi uma ligação telefônica de uma filha de Deus, que durou uma hora e vinte minutos. Depois que enxugou as lágrimas, ela me disse que sua angústia era porque estava voltando para Jesus. Fiquei encabulado, porque, que eu saiba, voltar para Jesus é algo bom. Longe de Jesus há oito anos, durante esse tempo, sempre pensava que quando quisesse voltar para a igreja seria fácil. Mas, agora, o problema é que ela havia descoberto que a volta é muito mais dolorosa.
Essa moça tinha muitas dores no coração. Uma delas, a dúvida. Enquanto ela estava fiel à fé na qual tinha crescido e sido educada, possuía um coração puro. Depois de conhecer da “árvore do conhecimento do bem e do mal”, não tinha mais aquela pureza e clareza de mente que lhe ajudaria a saber o que é certo. Como conheceu tanta coisa no mundo lá fora, tinha uma angústia muito grande por ter muitas dúvidas.
Comecei a tirar-lhe as dúvidas, e a conversa foi ficando longa. Percebi que ela demoraria alguns meses para resolvê-las, então, ao invés de ficar respondendo perguntas, recomendei alguns livros para ler, cursos para assistir e disciplinas pessoais que deveria adquirir, para, ao longo do tempo, resolver-se neste assunto de religião. No fim da conversa, disse: “Minha amiga, lembre-se: mesmo depois que você resolver-se neste assunto da fé, que é uma área importante da sua vida, ainda terá duas coisas: a primeira é que você ainda terá perguntas não respondidas. Todo cristão tem. Eu também tenho! A segunda é que sua vida não será um mar de rosas. Céu, só no Céu. Entendeu?” Ela agradeceu e depois que oramos juntos, desligou o telefone, não com todos os seus problemas resolvidos, mas com a paz de Jesus no coração.
A leitura de hoje mostra a vida como ela é. Veja a experiência de Elias em 1Reis 17-19. Nela, esse servo do Senhor expressa exatamente o que é ser um cristão e não o que se mascara falsamente. A falsa teologia, chamada de teologia da prosperidade, prega um “cristianismo-mentira”, onde tudo daria certo na vida da pessoa. Deus o sustenta, mas também o prova. Como filho de Deus, ele prega. Deus o desafia. O ministério dele tem sucesso, mas também é perseguido. Parece que Deus desaparece, e então Elias fica com medo. Depois de um tempo de silêncio, Ele reaparece a Elias, e a vida continua. Finalmente, Elias deixa outro para ser seu suceder.
A vida de um cristão não é exatamente assim na vida real? E qual é a vantagem? Elias está no Céu. Lá sim, é o verdadeiro céu.
Valdeci Júnior
Fátima Silva