-
-
Maori
-
-
17
|Malaquias 2:17|
Kua hoha a Ihowa i a koutou kupu. A e mea na koutou, I whakahohatia ia e matou ki te aha? I a koutou e ki na, He pai ki te titiro a Ihowa nga tangata katoa e mahi ana i te kino, e manako ana hoki ia ki a ratou. Kei hea oti te Atua o te whakawa?
-
1
|Malaquias 3:1|
¶ Tenei te unga atu nei e ahau taku karere, mana e whakapai te ara i mua i ahau, a kitea rawatia ake, kua tae te Ariki, e rapua nei e koutou, ki tona temepara; na ko te anahera o te kawenata, ko ta koutou e ngakau nui na, nana, tera ia ka tae atu, e ai ta Ihowa o nga mano.
-
2
|Malaquias 3:2|
A ko wai e u i te ra e tae mai ai ia? ko wai hoki e tu, ina puta mai ia? e rite ana hoki ia ki te ahi a te kaitahi para, ki te mea horoi a te kaihoroi:
-
3
|Malaquias 3:3|
Ka noho ano ia, ka rite ki te kaitahi para, ki te kaiwhakapai hiriwa, a ka whakapaia e ia nga tama a Riwai, ka whakahemokia to ratou para, ano he koura, he hiriwa: kia tapaea ai e ratou he whakahere ki a Ihowa i runga i te tika.
-
4
|Malaquias 3:4|
Ko reira te whakahere a Hura raua ko Hiruharama rekaina ai e Ihowa, ka rite ki nga ra o mua, ki nga tau onamata.
-
5
|Malaquias 3:5|
Ka whakatata atu ano ahau ki a koutou ki te whakawa; ka hohoro ano ahau hei kaiwhakaatu i te he o nga kaimakutu, o te hunga puremu, o nga kaioati teka, o te hunga e tahae ana i nga utu o te kaimahi, i ta te pouaru, i ta te pani, e whakapeau ke an a i ta te manene, a kahore e wehi i ahau, e ai ta Ihowa o nga mano.
-
6
|Malaquias 3:6|
Ko ahau hoki, ko Ihowa, kahore ahau e puta ke; na reira koutou, e nga tama a Hakopa, i kore ai e pau.
-
7
|Malaquias 3:7|
¶ No nga ra o o koutou matua i whakarerea ai e koutou aku tikanga, kihai ano i puritia e koutou. Hoki mai ki ahau, a ka hoki atu ahau ki a koutou, e ai ta Ihowa o nga mano. Heoi kei te mea na koutou, Kia pehea ta matou hoki atu?
-
8
|Malaquias 3:8|
E tahae ranei te tangata i ta te Atua? Heoi e tahae na koutou i taku. A e mea na koutou, He pehea ta matou tahae i tau? Ki nga whakatekau ra, me nga whakahere.
-
9
|Malaquias 3:9|
Kua kanga, kua kanga koutou: ko koutou hoki kei te tahae i taku, ara ko tenei iwi katoa.
-
-
Sugestões
Clique para ler Provérbios 20-24
15 de julho LAB 562
PARABENIZAÇÃO SÁBIA
Provérbios 20-24
Você tem acompanhado o nosso programa de ler a Bíblia inteira em um ano? Conhece esse plano, não conhece? Lemos um pouquinho a cada dia. Isso não pesa para ninguém. E aí, chegando no finalzinho de dezembro, também chegaremos no final de Apocalipse. A maior vantagem é ter a companhia de Deus, todos os dias, através da Sua palavra na nossa vida.
Você já fez sua leitura bíblica hoje? Se sim, sabe da preciosidade do que estou falando, principalmente nesses dias que nós estamos lendo o livro de provérbios. Se ainda não leu a Bíblia, não termine seu dia sem ter um encontro especial com Deus através da Sua Palavra. Ao estudar Provérbios, você se sentirá como alguém que achou um grande tesouro!
Esse livro é uma obra escrita por Salomão, filho de Davi. É um livro de sabedoria prática, pois ensina que a religião está diretamente ligada aos problemas comuns da vida. Afinal de contas, religião teórica, que fica só no campo das ideias, do discurso, do blá-blá-blá, não adianta nada. Provérbios começa lembrando, como diz a Nova Tradução na Linguagem de Hoje, que “para ser sábio, é preciso primeiro temer ao Deus Eterno”. Mas, saindo da teoria, Provérbios também trata de assuntos de moral, bom senso e boas maneiras; coisas práticas da vida, necessárias para qualquer um de nós.
Mas tem mais... Os provérbios revelam a sabedoria dos antigos mestres sobre o que a pessoa sábia deve fazer em certas situações comuns da vida, bem como em situações complicadas. Por exemplo, há provérbios que falam sobre as relações de família; outros são sobre o comportamento nos negócios. Alguns tratam de boa educação nas relações sociais; outros falam acerca da necessidade da pessoa saber se controlar. Tudo isso vai se somando numa cartilha de vida bem interessante.
Resumindo, os provérbios, entre outras coisas, ensinam a humildade, a paciência, o respeito pelos pobres, a lealdade para com os amigos e o temor do Pai Celestial. Quem não é sábio, com certeza, não vai querer ler o livro de Provérbios. E o que quiser se tornar sábio, com certeza não deixará de lê-lo. Ou seja, Provérbios é um ponto de encontro dos sábios: uns mais sábios e outros menos iniciados na sabedoria. Mas o ponto é que se você se interessa em fazer a leitura bíblica destes dias, só de demonstrar esse interesse já faz parte do clube dos sábios. Quer sair desse clube? Não se importe em fazer a leitura bíblica desse nosso projeto. Mas sei que você é alguém que busca pela sabedoria. Então, parabéns por ser sábio. Parabéns por ler esse livro maravilhoso de Provérbios!
Valdeci Júnior
Fátima Silva