-
-
Afrikaans (1953) -
-
1
|Neemias 13:1|
Op dié dag is daar voor die ore van die volk voorgelees uit die boek van Moses, en daarin het geskrywe gestaan dat geen Ammoniet of Moabiet tot in ewigheid in die vergadering van God mag kom nie,
-
2
|Neemias 13:2|
omdat hulle die kinders van Israel nie teëgekom het met brood en water nie, en Bíleam teen hulle gehuur het om hulle te vervloek; maar onse God het die vloek in 'n seën verander.
-
3
|Neemias 13:3|
En toe hulle die wet hoor, het hulle al die mense van gemengde bloed uit Israel afgesonder.
-
4
|Neemias 13:4|
Maar tevore het Éljasib, die priester wat oor die kamers van die huis van onse God aangestel was, 'n verwant van Tobía,
-
5
|Neemias 13:5|
vir hom 'n groot kamer ingerig waar hulle vroeër die spysoffer, die wierook en die gereedskappe en die tiendes van koring, mos en olie, die wettige aandeel van die Leviete en die sangers en die poortwagters, en die offergawe aan die priesters neergesit het.
-
6
|Neemias 13:6|
Maar gedurende dit alles was ek nie in Jerusalem nie; want in die twee en dertigste jaar van Artasásta, die koning van Babel, het ek by die koning gekom; en ná verloop van tyd het ek verlof gevra van die koning
-
7
|Neemias 13:7|
en na Jerusalem gekom. Toe het ek die kwaad opgemerk wat Éljasib gedoen het deur vir Tobía 'n kamer in die voorhowe van die huis van God in te rig.
-
8
|Neemias 13:8|
En ek was erg ontstemd, sodat ek al die huisraad van Tobía uit die kamer buitentoe gegooi het,
-
9
|Neemias 13:9|
met die bevel dat hulle die kamers moes reinig; en ek het die gereedskappe van die huis van God, die spysoffer en die wierook daarin teruggebring.
-
10
|Neemias 13:10|
Ook het ek verneem dat die aandele van die Leviete nie gegee is nie, sodat die Leviete en die sangers wat die dienswerk moes verrig, elkeen na sy grond gevlug het.
-
-
Sugestões

Clique para ler Filemom 1-1
10 de Dezembro LAB 710
SOBRE A CONDUTA CRISTÃ
Tito
Paulo escreveu uma cartinha não para Tito somente, mas para todos nós, que somos cristãos. Esta epístola, além de falar sobre a tarefa de Tito em Creta e de dar instruções a vários grupos, preocupa-se com a conduta cristã. E a preocupação com a conduta cristã é uma das nossas crenças fundamentais. Como membros do corpo de Cristo...
“Somos chamados para ser um povo piedoso que pensa, sente e age de acordo com os princípios do Céu. Para que o Espírito recrie em nós o caráter de nosso Senhor, só nos envolvemos naquelas coisas que produzirão em nossa vida pureza, saúde e alegria semelhantes às de Cristo. Isso significa que nossas diversões e entretenimentos devem corresponder aos mais altos padrões do gosto e beleza cristãos.
“Embora reconheçamos diferenças culturais, nosso vestuário deve ser simples, modesto e de bom gosto, apropriado àqueles cuja verdadeira beleza não consiste no adorno exterior, mas no ornamento imperecível de um espírito manso e tranqüilo. Significa também que, sendo o nosso corpo o templo do Espírito Santo, devemos cuidar dele inteligentemente. Junto com adequado exercício e repouso, devemos adotar a alimentação mais saudável possível e abster-nos dos alimentos imundos identificados nas Escrituras. Visto que as bebidas alcoólicas, o fumo e o uso irresponsável de medicamentos e narcóticos são prejudiciais a nosso corpo, também devemos abaster-nos dessas coisas.
“Em vez disso, devemos empenhar-nos em tudo que submeta nossos pensamentos e nosso corpo à disciplina de Cristo, o qual deseja nossa integridade, alegria e bem-estar (Nisto Cremos, 366)”.
“Pela comunhão diária com Deus, por Sua Palavra e pela oração, podemos resistir ao pecado e à tentação. Esses canais de comunicação com o Pai só podem ser encontrados em Cristo, pela habitação do Espírito de Deus. Em Cristo, podemos também desenvolver o verdadeiro caráter cristão através da nossa herança e comunhão uns com os outros e levando os fardos uns dos outros (Lição dos Jovens, 25-30 de dezembro de 2005)”.
A comunicação num relacionamento deve ser cooperativa. Isso significa que devemos não apenas ouvir a voz de Deus na leitura da Bíblia, mas também precisamos nos comunicar sinceramente com Ele. De acordo com Lemar Standiford, de Grand Terrace, EUA, “para construirmos um relacionamento forte com Deus, nossa comunicação com Ele não precisa ser uma via de mão única. Ao contrário, deve ser uma estrada movimentada percorrida por ambas as partes envolvidas. Isso significa ouvir... falar... ouvir... falar... ouvir”.
“Porque a graça de Deus se manifestou salvadora a todos os homens. Ela nos ensina a renunciar à impiedade e às paixões mundanas e a viver de maneira sensata, justa e piedosa nesta era presente (Tito 2:11-12)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva