-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
22
|Juízes 3:22|
και επεισηνεγκεν και γε την λαβην οπισω της φλογος και απεκλεισεν το στεαρ κατα της φλογος οτι ουκ εξεσπασεν την μαχαιραν εκ της κοιλιας αυτου και εξηλθεν αωδ την προσταδα
-
23
|Juízes 3:23|
και εξηλθεν τους διατεταγμενους και απεκλεισεν τας θυρας του υπερωου κατ' αυτου και εσφηνωσεν
-
24
|Juízes 3:24|
και αυτος εξηλθεν και οι παιδες αυτου εισηλθον και ειδον και ιδου αι θυραι του υπερωου εσφηνωμεναι και ειπαν μηποτε αποκενοι τους ποδας αυτου εν τω ταμιειω τω θερινω
-
25
|Juízes 3:25|
και υπεμειναν εως ησχυνοντο και ιδου ουκ εστιν ο ανοιγων τας θυρας του υπερωου και ελαβον την κλειδα και ηνοιξαν και ιδου ο κυριος αυτων πεπτωκως επι την γην τεθνηκως
-
26
|Juízes 3:26|
και αωδ διεσωθη εως εθορυβουντο και ουκ ην ο προσνοων αυτω και αυτος παρηλθεν τα γλυπτα και διεσωθη εις σετιρωθα
-
27
|Juízes 3:27|
και εγενετο ηνικα ηλθεν αωδ εις γην ισραηλ και εσαλπισεν εν κερατινη εν τω ορει εφραιμ και κατεβησαν συν αυτω οι υιοι ισραηλ απο του ορους και αυτος εμπροσθεν αυτων
-
28
|Juízes 3:28|
και ειπεν προς αυτους καταβητε οπισω μου οτι παρεδωκεν κυριος ο θεος τους εχθρους ημων την μωαβ εν χειρι ημων και κατεβησαν οπισω αυτου και προκατελαβοντο τας διαβασεις του ιορδανου της μωαβ και ουκ αφηκεν ανδρα διαβηναι
-
29
|Juízes 3:29|
και επαταξαν την μωαβ εν τη ημερα εκεινη ωσει δεκα χιλιαδας ανδρων παν λιπαρον και παντα ανδρα δυναμεως και ου διεσωθη ανηρ
-
30
|Juízes 3:30|
και ενετραπη μωαβ εν τη ημερα εκεινη υπο χειρα ισραηλ και ησυχασεν η γη ογδοηκοντα ετη και εκρινεν αυτους αωδ εως ου απεθανεν
-
31
|Juízes 3:31|
και μετ' αυτον ανεστη σαμεγαρ υιος διναχ και επαταξεν τους αλλοφυλους εις εξακοσιους ανδρας εν τω αροτροποδι των βοων και εσωσεν και γε αυτος τον ισραηλ
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 29-31
19 de maio LAB 505
CORTANDO O MAL PELA RAÍZ
2Crônicas 29-31
Vamos continuar com nossa leitura bíblica? Em contraste com o exemplo do rei Acaz, hoje encontramos um rei fiel. Bom, né?
Quando o rei Ezequias chegou ao trono, a devastação do reinado que seu pai havia deixado, podia ser vista em todos os lugares. Era algo muito triste: “Em poucas e bem escolhidas palavras, o rei passou em revista a situação que enfrentava: o templo fechado e a cessação de todas as cerimônias no seu recinto; a idolatria flagrante praticada nas ruas da cidade e através do reino; a apostasia de multidões que poderiam ter permanecido leais a Deus se os líderes de Judá lhes tivessem dado um exemplo reto; e o declínio do reino e sua perda de prestígio na estima das nações ao redor.” Profetas e Reis, pág. 332. O profeta Miquéias descreve, com muita propriedade, sobre a condição espiritual de Judá no momento em que Ezequias tornou-se rei (ver Miquéias capítulos 2 e 3). Até os sacerdotes e os profetas tinham problemas espirituais sérios.
Provavelmente, você já deve ter visto aquele ditado que diz: “Filho de peixe, peixinho é.” Mas no caso de Acaz e Ezequias, isso não pode ser aplicado. Acaz foi apóstata, Ezequias foi fiel.
Veja as palavras de Ezequias: “Nossos pais foram infiéis; fizeram o que o nosso Deus reprova e O abandonaram. Desviaram o rosto do local da habitação do Senhor e deram-lhe as costas. Também fecharam as portas do pórtico e apagaram as lâmpadas. Não queimaram incenso nem apresentaram holocausto no santuário para o Deus de Israel” (2Crônicas 29:6-7).
Penso que o maior problema do tempo do pai de Ezequias, no assunto de apostasia, foi o fato de que eles fecharam o próprio templo. O edifício que o próprio Deus tinha fundado, o lugar onde o Senhor Se manifestaria ao Seu povo, o lugar onde as pessoas deveriam louvar a Deus, reconhecer a Deus como Criador e Redentor, o lugar onde Ele reinava e onde estava centralizada Sua atividade de salvação; tudo isso tinha sido abertamente abandonado pelas próprias pessoas que diziam que eram povo de Deus. Que mau testemunho! Como eles se rebaixaram!
Foi nesse contexto que chegou Ezequias. Ele não só restaurou a adoração correta, mas não perdeu tempo em arrancar todas as práticas errôneas, porque aparentemente sabia que, não importava quantas boas coisas instituísse, não importava quantas formas e tradições adequadas fossem seguidas, a existência de práticas pecaminosas iria fatalmente envenenar tudo.
Maus hábitos são como uma batata podre numa caixa de batatas boas: é só uma questão de tempo, e o mal leva tudo para o brejo. Corte o mal pela raiz.
Valdeci Júnior
Fátima Silva