-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
11
|Juízes 2:11|
και εποιησαν οι υιοι ισραηλ το πονηρον ενωπιον κυριου και ελατρευσαν τοις βααλιμ
-
12
|Juízes 2:12|
και εγκατελιπον τον κυριον τον θεον των πατερων αυτων τον εξαγαγοντα αυτους εκ γης αιγυπτου και επορευθησαν οπισω θεων ετερων απο των θεων των εθνων των περικυκλω αυτων και προσεκυνησαν αυτοις και παρωργισαν τον κυριον
-
13
|Juízes 2:13|
και εγκατελιπον αυτον και ελατρευσαν τω βααλ και ταις ασταρταις
-
14
|Juízes 2:14|
και ωργισθη θυμω κυριος εν τω ισραηλ και παρεδωκεν αυτους εις χειρας προνομευοντων και κατεπρονομευσαν αυτους και απεδοτο αυτους εν χερσι των εχθρων αυτων κυκλοθεν και ουκ ηδυνηθησαν ετι αντιστηναι κατα προσωπον των εχθρων αυτων
-
15
|Juízes 2:15|
εν πασιν οις εξεπορευοντο και χειρ κυριου ην επ' αυτους εις κακα καθως ελαλησεν κυριος και καθως ωμοσεν κυριος αυτοις και εξεθλιψεν αυτους σφοδρα
-
16
|Juízes 2:16|
και ηγειρεν κυριος κριτας και εσωσεν αυτους κυριος εκ χειρος των προνομευοντων αυτους
-
17
|Juízes 2:17|
και γε των κριτων ουχ υπηκουσαν οτι εξεπορνευσαν οπισω θεων ετερων και προσεκυνησαν αυτοις και εξεκλιναν ταχυ εκ της οδου ης επορευθησαν οι πατερες αυτων του εισακουειν των λογων κυριου ουκ εποιησαν ουτως
-
18
|Juízes 2:18|
και οτι ηγειρεν κυριος κριτας αυτοις και ην κυριος μετα του κριτου και εσωσεν αυτους εκ χειρος εχθρων αυτων πασας τας ημερας του κριτου οτι παρεκληθη κυριος απο του στεναγμου αυτων απο προσωπου των πολιορκουντων αυτους και εκθλιβοντων αυτους
-
19
|Juízes 2:19|
και εγενετο ως απεθνησκεν ο κριτης και απεστρεψαν και παλιν διεφθειραν υπερ τους πατερας αυτων πορευεσθαι οπισω θεων ετερων λατρευειν αυτοις και προσκυνειν αυτοις ουκ απερριψαν τα επιτηδευματα αυτων και τας οδους αυτων τας σκληρας
-
20
|Juízes 2:20|
και ωργισθη θυμω κυριος εν τω ισραηλ και ειπεν ανθ' ων οσα εγκατελιπον το εθνος τουτο την διαθηκην μου ην ενετειλαμην τοις πατρασιν αυτων και ουκ εισηκουσαν της φωνης μου
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva