-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori
-
-
1
|1 Samuel 12:1|
¶ Na ka mea a Hamuera ki a Iharaira katoa, Nana, kua rongo nei ahau ki to koutou reo, ki nga mea katoa i kiia mai ki ahau, kua whakakingi hoki i tetahi kingi mo koutou.
-
2
|1 Samuel 12:2|
Ina, te kingi na, e haereere na i to koutou aroaro: ko ahau hoki, kua koroheketia ahau, kua hina; a ko aku tama kei a koutou ena: no toku tamarikitanga hoki toku haereere i to koutou aroaro a tae noa mai ki tenei ra.
-
3
|1 Samuel 12:3|
Tenei ahau: whakaaturia mai toku he i te aroaro o Ihowa, i te aroaro ano hoki o tana tangata i whakawahi ai: i tango ranei ahau i te kau a tetahi? i tango ranei ahau i te kaihe a tetahi? i riro mai ranei i ahau nga taonga o tetahi? i tukinotia ra nei e ahau tetahi? i tango ranei ahau i te utu whakapati a tetahi hei mea kia huna oku kanohi? a ka whakahokia e ahau ki a koutou.
-
4
|1 Samuel 12:4|
Ano ra ko ratou, Kihai tetahi mea a matou i riro he i a koe, kihai hoki koe i tukino i a matou, kihai ano hoki i tangohia e koe tetahi mea a te tangata.
-
5
|1 Samuel 12:5|
Na ka mea ia ki a ratou, Ko Ihowa hei kaiwhakaatu mo ta koutou; hei kaiwhakaatu ano hoki inaianei tana tangata i whakawahi ai, kihai i mau i a koutou tetahi mea a toku ringa. A ka mea ratou, Hei kaiwhakaatu ano ia.
-
6
|1 Samuel 12:6|
¶ Na ka mea a Hamuera ki te iwi, Na Ihowa i whakatu a Mohi raua ko Arona, nana hoki o koutou matua i kawe mai i te whenua o Ihipa.
-
7
|1 Samuel 12:7|
Na, tu tonu koutou, a ka whakahaerea e ahau ki a koutou ki te aroaro o Ihowa nga mahi tika katoa a Ihowa i mahia e ia ki a koutou, ki o koutou matua hoki.
-
8
|1 Samuel 12:8|
I te haerenga atu o Hakopa ki Ihipa, a ka tangi o koutou matua ki a Ihowa, na ka tonoa e Ihowa a Mohi raua ko Arona hei whakaputa mai i o koutou matua i Ihipa, hei whakanoho hoki i a ratou ki tenei wahi.
-
9
|1 Samuel 12:9|
A ka wareware ratou ki a Ihowa, ki to ratou Atua, na hokona ana ratou e ia ki te ringa o Hihera, rangatira o te ope a Hatoro, ki te ringa hoki o nga Pirihitini, ki te ringa hoki o te kingi o Moapa, a whawhai ana ratou ki a ratou.
-
10
|1 Samuel 12:10|
A ka tangi atu ratou ki a Ihowa, ka mea, Kua hara matou, i a matou i whakarere nei i a Ihowa, i mahi ki nga Paara, ki a Ahataroto; otiia whakaorangia matou i te ringa o o matou hoariri, a ka mahi matou ki a koe.
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva