-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori -
-
1
|2 Crônicas 3:1|
¶ Katahi ka timata a Horomona te hanga i te whare o Ihowa ki Hiruharama, ki Maunga Moria, ki te wahi i puta ai a Ihowa ki tona papa, ki a Rawiri, ki te wahi i whakapaia e Rawiri ki te patunga witi a Oronana Iepuhi.
-
2
|2 Crônicas 3:2|
No te rua o nga ra o te rua o nga marama i timata ai ia te hanga, no te wha o nga tau o tona kingitanga.
-
3
|2 Crônicas 3:3|
Na ko nga turanga enei i whakatakotoria e Horomona mo te hanganga i te whare o te Atua. Ko te roa, i nga whatianga i muri o te ruri tuatahi, e ono tekau whatianga, a koe te whanui e rua tekau whatianga.
-
4
|2 Crônicas 3:4|
A, ko te whakamahau i te aronga ki mua o te whare, ko tona roa i te ahua o te whanui o te whare e rua tekau whatianga, a ko te tiketike kotahi rau e rua tekau: a he mea whakakikorua e ia a roto ki te koura parakore.
-
5
|2 Crônicas 3:5|
Na, ko te whare nui, he mea hipoki nana ki te rakau, ki te kauri, whakakikoruatia ana e ia ki te koura pai, mahia iho hoki e ia ki runga he nikau, he mekameka.
-
6
|2 Crônicas 3:6|
He mea whakapaipai hoki nana te whare ki te kohatu utu nui, kia ataahua ai. He koura hoki; no Parawaima te koura.
-
7
|2 Crônicas 3:7|
I whakakikoruatia ano e ia te whare, nga kurupae, nga pou, ona taha, me ona tatau, ki te koura; i whakairoa ano he kerupima ki nga taha.
-
8
|2 Crônicas 3:8|
I hanga ano e ia te whare tapu rawa; ko te roa, ko te whanui o te whare, e rua tekau whatianga; ko tona whanui e rua tekau whatianga. Whakakikoruatia iho ki te koura pai, e ono rau taranata.
-
9
|2 Crônicas 3:9|
Na, ko te taimaha o nga whao, e rima tekau hekere koura. A i whakakikoruatia nga uma o runga ki te koura.
-
10
|2 Crônicas 3:10|
¶ I hanga ano e ia i roto i te whare tino tapu e rua nga kerupima, he mea whakairo; whakakikoruatia iho ki te koura.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 João 1-5
19 de Dezembro LAB 719
TOPO
2Pedro
Imagine uma pirâmide, cheia de degraus, cujo topo você tem que alcançar. Na base, está a fé. O segundo degrau é uma composição de virtude. Este degrau, serve de apoio para uma camada de conhecimento. Quando você escala o conhecimento, chega a uma plataforma de domínio próprio. O próximo andar é constituído de perseverança. Acima da perseverança, é possível encontrar piedade. E em seguida, o piso é todo fraternidade. Mas não pare de subir, porque o topo está perto. E quando você chega ao mesmo, percebe que é um terraço de amor.
Acha utópico? Então leia este trecho da leitura bíblica de hoje:
“Por isso mesmo, empenhem-se para acrescentar à sua fé a virtude; à virtude o conhecimento; ao conhecimento o domínio próprio; ao domínio próprio a perseverança; à perseverança a piedade; à piedade a fraternidade; e à fraternidade o amor (2Pedro 1:5-7)”.
Que sentido faz? A sequência do texto explica:
“Porque, se essas qualidades existirem e estiverem crescendo em sua vida, elas impedirão que vocês, no pleno conhecimento de nosso Senhor Jesus Cristo, sejam inoperantes e improdutivos (verso 8).
Ainda não foi possível entender? Esclarecendo:
O assunto é “salvação”. Depois da Justificação Pela Fé, no processo de santificação, o amor está no topo das nobres virtudes a serem alcançadas. E qual é o resultado disso? João 14:21: “Quem tem os meus mandamentos e lhes obedece, esse é o que me ama. Aquele que me ama será amado por meu Pai, e eu também o amarei e me revelarei a ele”.
Assim como Paulo, a partir de 12, vai explicando sobre os dons (virtudes) e classificando-os, até culminar naquele que ele julga mais nobre, no capítulo 13: o amor, aqui Pedro também tem a sua pirâmide. Assim como Cristo resume toda todo o antigo testamento em uma palavra, “amor”, Pedro também coloca este talento divino como o hit da vida cristã. Pra bombar, só com o amor.
A pirâmide é a vida plena no plano original de Deus. Escalar a pirâmide é o tornar-se participante da natureza divina. Por isto lemos: “Seu divino poder nos deu tudo de que necessitamos para a vida e para a piedade, por meio do pleno conhecimento daquele que nos chamou para a sua própria glória e virtude. Dessa maneira, ele nos deu as suas grandiosas e preciosas promessas, para que por elas vocês se tornassem participantes da natureza divina e fugissem da corrupção que há no mundo, causada pela cobiça (2Pedro 1:3-4)”.
É para isto que Deus chamou você. E nisto consiste a certeza da sua vocação e da sua eleição. Com isto definido em mente, você pode fazer a leitura de hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva