-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
36
|Juízes 9:36|
και ειδεν γααλ υιος ιωβηλ τον λαον και ειπεν προς ζεβουλ ιδου λαος καταβαινει απο κεφαλων των ορεων και ειπεν προς αυτον ζεβουλ την σκιαν των ορεων συ βλεπεις ως ανδρας
-
37
|Juízes 9:37|
και προσεθετο ετι γααλ του λαλησαι και ειπεν ιδου λαος καταβαινων κατα θαλασσαν απο του εχομενα ομφαλου της γης και αρχη ετερα ερχεται δια οδου ηλωνμαωνενιμ
-
38
|Juízes 9:38|
και ειπεν προς αυτον ζεβουλ και που εστιν το στομα σου ως ελαλησας τις εστιν αβιμελεχ οτι δουλευσομεν αυτω μη ουχι ουτος ο λαος ον εξουδενωσας εξελθε δη νυν και παραταξαι αυτω
-
39
|Juízes 9:39|
και εξηλθεν γααλ ενωπιον ανδρων συχεμ και παρεταξατο προς αβιμελεχ
-
40
|Juízes 9:40|
και εδιωξεν αυτον αβιμελεχ και εφυγεν απο προσωπου αυτου και επεσαν τραυματιαι πολλοι εως της θυρας της πυλης
-
41
|Juízes 9:41|
και εισηλθεν αβιμελεχ εν αρημα και εξεβαλεν ζεβουλ τον γααλ και τους αδελφους αυτου μη οικειν εν συχεμ
-
42
|Juízes 9:42|
και εγενετο τη επαυριον και εξηλθεν ο λαος εις τον αγρον και ανηγγειλεν τω αβιμελεχ
-
43
|Juízes 9:43|
και ελαβεν τον λαον και διειλεν αυτους εις τρεις αρχας και ενηδρευσεν εν αγρω και ειδεν και ιδου ο λαος εξηλθεν εκ της πολεως και ανεστη επ' αυτους και επαταξεν αυτους
-
44
|Juízes 9:44|
και αβιμελεχ και οι αρχηγοι οι μετ' αυτου εξετειναν και εστησαν παρα την θυραν της πυλης της πολεως και αι δυο αρχαι εξετειναν επι παντας τους εν τω αγρω και επαταξαν αυτους
-
45
|Juízes 9:45|
και αβιμελεχ παρετασσετο εν τη πολει ολην την ημεραν εκεινην και κατελαβετο την πολιν και τον λαον τον εν αυτη απεκτεινεν και καθειλεν την πολιν και εσπειρεν εις αλας
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva