-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT) -
-
1
|Gênesis 26:1|
ויהי רעב בארץ מלבד הרעב הראשׂון אשׂר היה בימי אברהם וילך יצחק אל אבימלך מלך פלשׂתים גררה
-
2
|Gênesis 26:2|
וירא אליו יהוה ויאמר אל תרד מצרימה שׂכן בארץ אשׂר אמר אליך
-
3
|Gênesis 26:3|
גור בארץ הזאת ואהיה עמך ואברכך כי לך ולזרעך אתן את כל הארצת האל והקמתי את השׂבעה אשׂר נשׂבעתי לאברהם אביך
-
4
|Gênesis 26:4|
והרביתי את זרעך ככוכבי השׂמים ונתתי לזרעך את כל הארצת האל והתברכו בזרעך כל גויי הארץ
-
5
|Gênesis 26:5|
עקב אשׂר שׂמע אברהם בקלי וישׂמר משׂמרתי מצותי חקותי ותורתי
-
6
|Gênesis 26:6|
וישׂב יצחק בגרר
-
7
|Gênesis 26:7|
וישׂאלו אנשׂי המקום לאשׂתו ויאמר אחתי הוא כי ירא לאמר אשׂתי פן יהרגני אנשׂי המקום על רבקה כי טובת מראה הוא
-
8
|Gênesis 26:8|
ויהי כי ארכו לו שׂם הימים וישׂקף אבימלך מלך פלשׂתים בעד החלון וירא והנה יצחק מצחק את רבקה אשׂתו
-
9
|Gênesis 26:9|
ויקרא אבימלך ליצחק ויאמר אך הנה אשׂתך הוא ואיך אמרת אחתי הוא ויאמר אליו יצחק כי אמרתי פן אמות עליה
-
10
|Gênesis 26:10|
ויאמר אבימלך מה זאת עשׁית לנו כמעט שׂכב אחד העם את אשׂתך והבאת עלינו אשׂם
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva