-
-
Maori
-
-
21
|1 Pedro 3:21|
¶ He mea whakarite ki tenei te mea e whakaora nei i a koutou inaianei, ara te iriiri, ehara i te whakawateatanga atu i te poke o te kikokiko, engari he whakaaetanga ake na te hinengaro pai ki te Atua, he meatanga na te aranga mai o Ihu Karaiti:
-
22
|1 Pedro 3:22|
Kua riro nei ki te rangi, kei te ringa matau ano ia o te Atua; kei raro hoki i a ia nga anahera, nga rangatiratanga, nga kaha.
-
1
|1 Pedro 4:1|
¶ Na, kua mamae nei o te Karaiti kikokiko mo tatou, e mau koutou ki nga ea whawhai, ara ki taua whakaaro pu ra ano: ko te tangata hoki kua mamae te kikokiko kua mutu te hara;
-
2
|1 Pedro 4:2|
Mo te wa e toe nei o te noho ki te kikokiko kia kaua i runga i nga hiahia o te tangata, engari i ta te Atua i pai ai.
-
3
|1 Pedro 4:3|
Kati hoki ma tatou ko te wahi o to tatou ora kua pahemo nei, hei mahinga ma tatou i ta nga tauiwi i pai ai, i a tatou i haere i runga i te hiahia taikaha, i nga minamina, i te haurangi waina, i te kakai, i te inu, i te karakia whakarihariha ki ng a whakapakoko:
-
4
|1 Pedro 4:4|
¶ he mea hou tenei ki a ratou, ara to koutou kahore e rere tahi, e torere ki taua kino: a korero kino iho mo koutou:
-
5
|1 Pedro 4:5|
Me korero ana ratou i a ratou mahi ki a ia, e noho rite nei ki te whakawa i te hunga ora, i te hunga mate.
-
6
|1 Pedro 4:6|
Mo konei ra i kauwhautia ai ano te rongopai ki te hunga kua mate, kia whakahengia ratou, ara te kikokiko i runga i ta te tangata, kia ora ia ratou, ara te wairua i runga i ta te Atua.
-
7
|1 Pedro 4:7|
¶ Kua tata ia te whakamutunga o nga mea katoa: na, kia whai whakaaro koutou, kia mataara, kia inoi.
-
8
|1 Pedro 4:8|
I te tuatahi o nga mea katoa arohaina putia koutou e koutou ano: he tini hoki nga hara ka hipokina e te aroha.
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 10-12
04 de maio LAB 490
TRISTEZA X ALEGRIA
1Crônicas 10-12
Tris-te-za. O que é “tristeza”? Segundo a enciclopédia da internet chamada Wikipédia (adaptado),
tristeza é um sentimento humano que expressa desânimo ou frustração em relação a alguém ou algo. Pode causar reações físicas como depressão nervosa, choro, insônia, falta de apetite, etc. Pode ser originada da perda de algo ou de alguém que se tinha de muito valor e pode ser potencializada se existe a crença de que algo poderia ter sido feito para recuperar ou evitar a perda. Pode ser a consequência de emoções como egoísmo, insegurança, baixa autoestima, inveja, desilusão... Emoções que, quando não são tratadas logo, podem terminar gerando tristeza e até depressão. Não apenas sintomas psicológicos são resultantes da tristeza. Angústia prolongada pode causar hipertensão, problemas de pele, queda e embranquecimento precoce dos cabelos, gastrite nervosa, câncer, etc. Também o coração pode ficar fisicamente comprometido podendo levar a vítima a quadros graves: arritmia, ataque cardíaco, dentre outros problemas. A tristeza pode vir de fora para dentro; quando é gerada por elementos que circundam o indivíduo; ou de dentro para fora
quando o indivíduo tem um vazio existencial que não é preenchido pela presença de Deus. Se levada a extremos crônicos, a tristeza e seus atributos descritos acima podem levar o triste à morte sofrida ou voluntária. Neste último caso, o suicídio.
Quer ver um quadro real do caso que descrevi acima? Olhe para a vida de Saul, principalmente para seu final (1Crônicas 10). É um contraste enorme com o que vem em seguida. Esse contraste seria a alegria, é claro. E o que seria o contraste de Saul? Davi, com certeza. E ainda, segundo a mesma fonte, a alegria é exatamente o contrário da citação que adaptei acima. Ou seja, é um estado, um sentimento ou uma emoção que
“é expressa por sorrisos, contentamento, em seguida pode ser verbalmente agradecida. O tempo até passa mais rápido do que você imagina, o estímulo da alegria vem através dos cinco sentidos que dão prazer, e logo a alegria. Alegria é só uma palavra que descreve o prazer em outras palavras; uma palavra mais social.”
Realmente, esse é o quadro social que você vê na sequência da leitura bíblica de hoje (2Crônicas 11-12). Um reinado próspero, sua organização, conquistas e crescimento. O êxtase chega ao clímax da expressão nas palavras que, mesmo vindas de um contexto bélico, não deixam de lado a ousadia em dizer que “havia grande fartura de suprimentos: farinha, bolos de figo, de uvas passas, vinho, azeite, bois e ovelhas, pois havia grande alegria em Israel” ( 2Crônicas 12:40).
Você quer tristeza ou alegria? Faça sua leitura bíblica com muita alegria!
Valdeci Júnior
Fátima Silva