-
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
44
|Neemias 12:44|
ויפקדו ביום ההוא אנשׂים על הנשׂכות לאוצר
-
45
|Neemias 12:45|
וישׂמרו משׂמרת אלהיהם ומשׂמרת הטהרה והמשׂררים והשׂערים כמצות דויד שׂלמה בנו
-
46
|Neemias 12:46|
כי בימי דויד ואסף מקדם ראשׂ המשׂררים ושׂיר תהלה והדות לאלהים
-
47
|Neemias 12:47|
וכל ישׁראל בימי זרבבל ובימי נחמיה נתנים מניות המשׂררים והשׂערים דבר יום ביומו ומקדשׂים ללוים והלוים מקדשׂים לבני אהרן
-
1
|Neemias 13:1|
ביום ההוא נקרא בספר משׂה באזני העם ונמצא כתוב בו אשׂר לא יבוא עמני ומאבי בקהל האלהים עד עולם
-
2
|Neemias 13:2|
כי לא קדמו את בני ישׁראל בלחם ובמים וישׁכר עליו את בלעם לקללו ויהפך אלהינו הקללה לברכה
-
3
|Neemias 13:3|
ויהי כשׂמעם את התורה ויבדילו כל ערב מישׁראל
-
4
|Neemias 13:4|
ולפני מזה אלישׂיב הכהן נתון בלשׂכת בית אלהינו קרוב לטוביה
-
5
|Neemias 13:5|
ויעשׁ לו לשׂכה גדולה ושׂם היו לפנים נתנים את המנחה הלבונה והכלים ומעשׁר הדגן התירושׂ והיצהר מצות הלוים והמשׂררים והשׂערים ותרומת הכהנים
-
6
|Neemias 13:6|
ובכל זה לא הייתי בירושׂלם כי בשׂנת שׂלשׂים ושׂתים לארתחשׂסתא מלך בבל באתי אל המלך ולקץ ימים נשׂאלתי מן המלך
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 24-25
17 de maio LAB 503
DAMASCO
2Crônicas 24-25
A leitura de hoje fala um pouco sobre Damasco. Quero apresentar-lhe curiosidades bem interessantes. Alguns arqueólogos consideram Damasco como sendo a mais antiga cidade do mundo. Há controvérsias, mas há também o que se considerar sobre esse pensamento, pois ela não foi uma cidade antiga que deixou de existir. Ela permanece até hoje.
Damasco sempre foi “a cidade mais importante da Síria” e a metrópole dos povos do deserto. A cidade e a planície circundante devem sua vida e prosperidade aos famosos rios Farfar e Abana, de reputação bíblica.
Nela, ainda existem ruínas de muros e portas muito antigos, alguns da época romana.
A rua chamada Direita (cf. Atos 9:10-12) começa na porta Oriental e prossegue na direção oeste até atingir o centro da cidade. A casa para onde fio Ananias, conforme pode ser vista hoje, é uma capela baixa, semelhante a uma caverna, a 5m ou 6m abaixo do nível da rua. Essa é possivelmente a localização correta da casa, mas a rua Direita estava então em um nível mais baixo, conforme o demonstra a descoberta das ruínas de outra rua.
A Grande Mesquita, que quanto ao caráter sagrado só pode ser superada pelas mesquitas de Meca, Medina e Jerusalém, é o edifício mais antigo e venerado de Damasco. Representa três períodos da história e as três religiões que a dominaram: o paganismo, o cristianismo e o islamismo. Os maciços alicerces e as colunatas exteriores pertencem a um templo grego ou romano. Sob o domínio dos romanos, o templo foi dedicado a Júpiter. Depois que Constantino converteu-se ao cristianismo, no século IV, o templo foi reconstruído e transformado em uma imensa igreja que Teodósio dedicou a João Batista. Quando os muçulmanos capturaram Damasco, em 634 d.C., a edificação foi remodelada e convertida em suntuosa mesquita. O edifício sofreu três incêndios, sendo, porém, restaurado em todas as ocasiões.
Em sua condição atual, a Grande Mesquita consiste de uma estrutura quadrangular de 146m x 99m, rodeada de excelentes muros de alvenaria e coroada com uma esplêndida cúpula, três torres elevadas e uma multidão de minaretes (torres pequenas). Um desses minaretes é conhecido como “o minarete de Jesus”, porque, segundo a tradição islâmica, “Jesus aparecerá no alto desse minarete no dia do Juízo final.” No lado sul da mesquita, na viga superior de uma pouco usada, mas esplêndida porta, há uma inscrição em grego: “Teu reino, ó Cristo, é um reino eterno.”
É esse pensamento que quero enfatizar. Assim como Damasco é uma cidade que nunca acaba, nossa leitura bíblica é algo que deve ser para sempre. Através dela, você encontrará um reino que é eterno, o reino de Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva