-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
21
|Juízes 8:21|
και ειπεν ζεβεε και σελμανα αναστα συ και συναντησον ημιν οτι ως ανδρος η δυναμις σου και ανεστη γεδεων και απεκτεινεν τον ζεβεε και τον σελμανα και ελαβεν τους μηνισκους τους εν τοις τραχηλοις των καμηλων αυτων
-
22
|Juízes 8:22|
και ειπον ανηρ ισραηλ προς γεδεων κυριε αρξον ημων και συ και ο υιος σου οτι συ εσωσας ημας εκ χειρος μαδιαμ
-
23
|Juízes 8:23|
και ειπεν προς αυτους γεδεων ουκ αρξω εγω και ουκ αρξει ο υιος μου εν υμιν κυριος αρξει υμων
-
24
|Juízes 8:24|
και ειπεν γεδεων προς αυτους αιτησομαι παρ' υμων αιτημα και δοτε μοι ανηρ ενωτιον εκ σκυλων αυτου οτι ενωτια χρυσα αυτοις οτι ισμαηλιται ησαν
-
25
|Juízes 8:25|
και ειπαν διδοντες δωσομεν και ανεπτυξεν το ιματιον αυτου και εβαλεν εκει ανηρ ενωτιον σκυλων αυτου
-
26
|Juízes 8:26|
και εγενετο ο σταθμος των ενωτιων των χρυσων ων ητησεν χιλιοι και πεντακοσιοι χρυσοι παρεξ των μηνισκων και των στραγγαλιδων και των ιματιων και πορφυριδων των επι βασιλευσι μαδιαμ και εκτος των περιθεματων α ην εν τοις τραχηλοις των καμηλων αυτων
-
27
|Juízes 8:27|
και εποιησεν αυτο γεδεων εις εφωθ και εστησεν αυτο εν πολει αυτου εφραθα και εξεπορνευσεν πας ισραηλ οπισω αυτου εκει και εγενετο τω γεδεων και τω οικω αυτου εις σκωλον
-
28
|Juízes 8:28|
και συνεσταλη μαδιαμ ενωπιον υιων ισραηλ και ου προσεθηκαν αραι κεφαλην αυτων και ησυχασεν η γη τεσσαρακοντα ετη εν ημεραις γεδεων
-
29
|Juízes 8:29|
και επορευθη ιεροβααλ υιος ιωας και εκαθισεν εν οικω αυτου
-
30
|Juízes 8:30|
και τω γεδεων ησαν εβδομηκοντα υιοι εκπεπορευμενοι εκ μηρων αυτου οτι γυναικες πολλαι ησαν αυτω
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva