-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
21
|Juízes 19:21|
ויביאהו לביתו ויבול לחמורים וירחצו רגליהם ויאכלו וישׂתו
-
22
|Juízes 19:22|
המה מיטיבים את לבם והנה אנשׂי העיר אנשׂי בני בליעל נסבו את הבית מתדפקים על הדלת ויאמרו אל האישׂ בעל הבית הזקן לאמר הוצא את האישׂ אשׂר בא אל ביתך ונדענו
-
23
|Juízes 19:23|
ויצא אליהם האישׂ בעל הבית ויאמר אלהם אל אחי אל תרעו נא אחרי אשׂר בא האישׂ הזה אל ביתי אל תעשׁו את הנבלה הזאת
-
24
|Juízes 19:24|
הנה בתי הבתולה ופילגשׂהו אוציאה נא אותם וענו אותם ועשׁו להם הטוב בעיניכם ולאישׂ הזה לא תעשׁו דבר הנבלה הזאת
-
25
|Juízes 19:25|
ולא אבו האנשׂים לשׂמע לו ויחזק האישׂ בפילגשׂו ויצא אליהם החוץ וידעו אותה ויתעללו בה כל הלילה עד הבקר וישׂלחוה בעלות השׂחר
-
26
|Juízes 19:26|
ותבא האשׂה לפנות הבקר ותפל פתח בית האישׂ אשׂר אדוניה שׂם עד האור
-
27
|Juízes 19:27|
ויקם אדניה בבקר ויפתח דלתות הבית ויצא ללכת לדרכו והנה האשׂה פילגשׂו נפלת פתח הבית וידיה על הסף
-
28
|Juízes 19:28|
ויאמר אליה קומי ונלכה ואין ענה ויקחה על החמור ויקם האישׂ וילך למקמו
-
29
|Juízes 19:29|
ויבא אל ביתו ויקח את המאכלת ויחזק בפילגשׂו וינתחה לעצמיה לשׂנים עשׁר נתחים וישׂלחה בכל גבול ישׁראל
-
30
|Juízes 19:30|
והיה כל הראה ואמר לא נהיתה ולא נראתה כזאת למיום עלות בני ישׁראל מארץ מצרים עד היום הזה שׁימו לכם עליה עצו ודברו
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva