-
-
Maori -
-
1
|Miquéias 4:1|
¶ Otiia tenei ake kei nga ra whakamutunga ka whakapumautia te maunga i to Ihowa whare ki te tihi o nga maunga, a ka hikitia ki runga ake i nga pukepuke, a ka rere nga iwi ki reira.
-
2
|Miquéias 4:2|
A he maha nga iwi e haere, e mea, Haere mai koutou, tatou ka haere ki runga ki te maunga o Ihowa, ki te whare o te Atua o Hakopa, a mana tatou e whakaako ki ana ara, ka haere hoki tatou i ana huarahi; no te mea ka puta mai te ture i Hiona, te kup u hoki a Ihowa i Hiruharama.
-
3
|Miquéias 4:3|
A ka whakarite whakawa ia i waenganui i nga iwi maha, ka riria hoki e ia te he o nga iwi kaha i tawhiti; a ka patupatua e ratou a ratou hoari hei hea parau, a ratou tao hei mea tapahi manga; e kore tetahi iwi e hapai hoari ki tetahi iwi, a heoi a no ta ratou ako ki te whawhai.
-
4
|Miquéias 4:4|
Engari ka noho ratou, ia tangata, ia tangata, i raro i tana waina, i raro i tana piki; a kahore he tangata hei whakawehi i a ratou: na te mangai hoki o Ihowa o nga mano te korero.
-
5
|Miquéias 4:5|
Ka haere hoki nga iwi katoa, ia tangata, ia tangata, i runga i te ingoa o tona atua, a ka haere tatou i runga i te ingoa o Ihowa, o to tatou Atua a ake ake.
-
6
|Miquéias 4:6|
A taua ra, e ai ta Ihowa, ka huihuia e ahau te wahine e totitoti ana, ka whakaminea te wahine i peia atu, me ia ano i whakatupuria kinotia e ahau;
-
7
|Miquéias 4:7|
A ka meinga e ahau te wahine e totitoti ana hei morehu, me te wahine i maka atu ki tawhiti hei iwi kaha: a ka kingi a Ihowa ki a ratou ki Maunga Hiona aianei a ake tonu atu.
-
8
|Miquéias 4:8|
¶ Na ka tae mai ki a koe, e koe, e te pourewa o te kahui, e te taumaihi o te tamahine a Hiona; ae ra, ka tae mai ki a koe te kingitanga o mua ra, te kingitanga o te tamahine a Hiruharama.
-
9
|Miquéias 4:9|
Na, he aha koe i hamama ai? Kahore ianei he kingi i roto i a koe, kua ngaro ranei tou kaiwhakatakoto whakaaro, i mau pu ai koe i te mamae me te mea he wahine e whanau ana?
-
10
|Miquéias 4:10|
Whakamamae, e ngana kia puta ki waho, e te tamahine a Hiona, kia rite ki te wahine e whanau ana: no te mea ko aianei koe puta ai i roto i te pa, a ka noho ki te parae, a ka tae ki Papurona ra ano; hei reira koe ka whakaorangia; hei reira a Ihowa hoko ai i a koe i te ringa o ou hoariri.
-
-
Sugestões

Clique para ler Lucas 21-22
26 de outubro LAB 665
FAZ UM MILAGRE EM MIM
Lucas 18-20
“Como Zaqueu, quero subir o mais alto que eu puder, só pra te ver, olhar para Ti, e chamar tua atenção para mim. Eu preciso de Ti, Senhor. Eu preciso de Ti, ó Pai. Sou pequeno de mais. Me dá a tua paz. Largo tudo pra te seguir. Entra na minha casa, entra na minha vida. Mexe com minha estrutura, sara todas as feridas. Me ensina a ter santidade. Quero amar somente a Ti porque o Senhor é o meu bem maior. Faz um milagre em mim”.
Esta é a letra de uma das canções que mais inspirou os cristãos brasileiros em 2008. Regis Danese cantava-a nas igrejas, nos encontros, nos toca CDs, rádios e aqui também, na internet. O povo gostou muito desta música. Mas, por que, será?
Por que ela expressa uma sede que todo ser humano tem. Sede de Deus. Muitos não reconhecem esta sede. Muitos não sabem que a têm. Tentam matar esta sede bebendo, em fontes erradas, conteúdos errados. Como um desesperado que vem a beber uma bebida prejudicial gelada, só porque está com a garganta seca, em lugar de beber água. Mas a necessidade da hidratação é real. Existe, em cada um de nós, um buraco tão grande, que só alguém do tamanho de Deus pode preenchê-lo. É por isto que quase a totalidade da população acredita que Deus existe.
Mas por quê poucos o encontram? A resposta pode ser encontrada na parábola do fariseu e do publicano, em Lucas 18:9-20. A busca por Deus deve ser tão simples quanto a letra da canção supracitada. Aliás, tão simples, que nem é busca, mas sim, espera, submissão. Como um bebê, que deixa-se ser pego ao colo. A pré-potência humana, do apego aos recursos que se tem em mãos, atrapalha-nos disso. Mas foi para quebras essas barreiras da nossa cegueira espiritual, que Jesus veio a este mundo, que Ele vem até você.
Zaqueu não queria subir para encontrar salvação, é claro. Ele não conhecia, ainda, o fim da história. Mas hoje temos o exemplo do que aconteceu com ele, para que, melhor ainda, conscientemente, possamos ir até Jesus. Você precisa de Deus? Sente-se pequeno demais? Deseja Sua paz? Largue tudo, para segui-Lo. Experimente um envolvimento real com tudo que tem a ver com Seu reino. Não permita que a entrada triunfal do Rei aconteça somente nas histórias bíblicas, mas também e principalmente, na sua vida. Se Ele foi Senhor até do mais glorioso rei de Israel (Davi), porque não poderá também fazer um milagre no seu coração?
Volte ao primeiro parágrafo, e faça essa oração a Deus. Peça-Lhe o milagre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva