-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT) -
-
1
|2 Samuel 21:1|
ויהי רעב בימי דוד שׂלשׂ שׂנים שׂנה אחרי שׂנה ויבקשׂ דוד את פני יהוה ויאמר יהוה אל שׂאול ואל בית הדמים על אשׂר המית את הגבענים
-
2
|2 Samuel 21:2|
ויקרא המלך לגבענים ויאמר אליהם והגבענים לא מבני ישׁראל המה כי אם מיתר האמרי ובני ישׁראל נשׂבעו להם ויבקשׂ שׂאול להכתם בקנאתו לבני ישׁראל ויהודה
-
3
|2 Samuel 21:3|
ויאמר דוד אל הגבענים מה אעשׁה לכם ובמה אכפר וברכו את נחלת יהוה
-
4
|2 Samuel 21:4|
ויאמרו לו הגבענים אין לי כסף וזהב עם שׂאול ועם ביתו ואין לנו אישׂ להמית בישׁראל ויאמר מה אתם אמרים אעשׁה לכם
-
5
|2 Samuel 21:5|
ויאמרו אל המלך האישׂ אשׂר כלנו ואשׂר דמה לנו נשׂמדנו מהתיצב בכל גבל ישׁראל
-
6
|2 Samuel 21:6|
ינתן לנו שׂבעה אנשׂים מבניו והוקענום ליהוה בגבעת שׂאול בחיר יהוה ויאמר המלך אני אתן
-
7
|2 Samuel 21:7|
ויחמל המלך על מפיבשׂת בן יהונתן בן שׂאול על שׂבעת יהוה אשׂר בינתם בין דוד ובין יהונתן בן שׂאול
-
8
|2 Samuel 21:8|
ויקח המלך את שׂני בני רצפה בת איה אשׂר ילדה לשׂאול את ארמני ואת מפבשׂת ואת חמשׂת בני מיכל בת שׂאול אשׂר ילדה לעדריאל בן ברזלי המחלתי
-
9
|2 Samuel 21:9|
ויתנם ביד הגבענים ויקיעם בהר לפני יהוה ויפלו שׂבעתים יחד והם המתו בימי קציר בראשׂנים תחלת קציר שׁערים
-
10
|2 Samuel 21:10|
ותקח רצפה בת איה את השׁק ותטהו לה אל הצור מתחלת קציר עד נתך מים עליהם מן השׂמים ולא נתנה עוף השׂמים לנוח עליהם יומם ואת חית השׁדה לילה
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 12-13
15 de Dezembro LAB 715
NOSSA COMUNHÃO
Hebreus 10-11
Continuando o assunto de ontem, analisemos um trecho da leitura de hoje.
“Sem misericórdia morre pelo depoimento de duas ou três testemunhas quem tiver rejeitado a lei de Moisés (Hebreus 10:28)”.
Este verbo, “rejeitado”, que aparece no versículo, vem de um termo grego que significa “negar-se a reconhecer”, “recusar”, “anular”. Os que recusavam a lei de Moisés o faziam atuando em aberta violação dos seus preceitos. Depreciavam a autoridade da lai e desafiavam a jurisdição que a mesma teria sobre eles.
Esta lei, era todo o código legal promulgado por Moisés sob a direção divina, particularmente como aparece registrada no livro de Deuteronômio (31:24-26).
Aqui se fala de “duas ou três testemunhas”. No caso de um crime grave, por exemplo, um assassinato, Moisés estipulava que pelo menos duas testemunhas deveriam concordar quanto aos detalhes essenciais, antes de que se pudesse pronunciar um veredito de culpabilidade. Esta estipulação misericordiosa e sábia tinha o propósito de desestimular falsas acusações, e de assegurar que houvesse justiça. Este mesmo princípio é válido na atualidade.
A expressão “sem misericória” denotava que não havia possibilidade de apelação à sentença. Não havia uma corte superior a que se recorrer para revisar o caso. Este é o ponto teológico. Hoje, se Satanás nos acusar, temos uma corte celestial a que recorrer. Não havia escapatória para o castigo que era prescrito pelos reclamos da lei. Os apóstatas reconhecidos como tais, deveriam morrer para que a sua influência não se propagasse aos outros.
Filhinhos eu vos escrevo estas coisas para que não pequeis. Todavia se pecardes, tendes um advogado junto ao Pai, que é Jesus Cristo (1João 1:21).
Porque temos que ter consciência de que, sem vigilância e sem o apoio de Deus, é possível cair dá fé. “Porque, se vivermos deliberadamente em pecado, depois de termos recebido o pleno conhecimento da verdade, já não resta sacrifício pelos pecados; pelo contrário, certa expectação horrível de juízo e fogo vingador prestes a consumir os adversários”. (Hebreus 10:26-27 RA).
O cristão deve ser muito cuidadoso em não desobedecer conscientemente os mandamentos de Deus. A prática voluntária do pecado afasta o cristão de Cristo; e longe de Cristo não há salvação.
Portanto não devemos temer a perseguição religiosa ou o escárnio por seguirmos o Mestre, devemos temer, sim, o abandonarmos o caminho que sabemos ser o correto. Por isso, ao nos tornarmos membros de uma comunidade local do Corpo de Cristo, não devemos olhar para as pessoas que nos cercam, suas faltas ou defeitos. Devemos olhar para Cristo. Ele é o nosso modelo e o nosso guia.
“Não deixemos de reunir-nos como igreja... procuremos encorajar-nos uns aos outros... (Hebreus 10:25)”
Valdeci Júnior
Fátima Silva