-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori
-
-
1
|Apocalipse 8:1|
¶ A i tana wahanga i te whitu o nga hiri, kahore he aha i rangona i te rangi me te mea kotahi te hawhe haora.
-
2
|Apocalipse 8:2|
A ka kite ahau i nga anahera tokowhitu e tu ra i te aroaro o te Atua; a e whitu nga tetere i hoatu ki a ratou.
-
3
|Apocalipse 8:3|
A ka haere mai tetahi atu anahera, ka tu ki runga o te aata, he tahu koura tana; a he maha nga whakakakara i hoatu ki a ia, hei tapiri mana ki nga inoi a te hunga tapu katoa ki runga ki te aata koura i mua i te torona.
-
4
|Apocalipse 8:4|
A, ko te paoa o nga whakakakara me nga inoi a te hunga tapu, ka kake atu i te ringaringa o te anahera ki te aroaro o te Atua.
-
5
|Apocalipse 8:5|
A ka mau te anahera ki te tahu whakakakara, ka whakakiia ki te kapura o te aata, panga ana e ia ki te whenua: na ko te putanga mai o nga whatitiri, o nga reo, o nga uira, o te ru.
-
6
|Apocalipse 8:6|
Na kua takatu nga anahera tokowhitu i nga tetere e whitu, ka mea ki te whakatangi.
-
7
|Apocalipse 8:7|
¶ Whakatangi ana te anahera tuatahi, na, he whatu tera, he kapura, he toto ano hoki i roto, ka panga ki te whenua: na kua pau i te ahi te wahi tuatoru o te whenua, kua pau i te ahi te wahi tuatoru o nga rakau, a pau ake hoki i te ahi nga tarutaru m atomato katoa.
-
8
|Apocalipse 8:8|
A ka whakatangi te rua o nga anahera, na, me te mea he maunga nui tera, e kaia ana e te ahi, kua maka ki te moana: a ka meinga te wahi tuatoru o te moana hei toto;
-
9
|Apocalipse 8:9|
A mate iho te wahi tuatoru o nga mea hanga i roto i te moana, o nga mea whai ora; ngaro iho hoki te wahi tuatoru o nga kaipuke.
-
10
|Apocalipse 8:10|
A ka whakatangi te toru o nga anahera, na, kua taka iho i te rangi he whetu nui e ka ana, ano he rama, a taka ana ki te wahi tuatoru o nga awa, ki nga puna hoki o nga wai;
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva