-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
73-
Afrikaans (1953) -
-
1
|Salmos 73:1|
'n Psalm van Asaf. Waarlik, God is goed vir Israel, vir die wat rein van hart is.
-
2
|Salmos 73:2|
Maar wat my aangaan, my voete het amper gestruikel, my voetstappe het byna uitgegly.
-
3
|Salmos 73:3|
Want ek was afgunstig op die onsinniges toe ek die voorspoed van die goddelose mense sien.
-
4
|Salmos 73:4|
Want daar is geen kwellings by hulle nie, gesond en vet is hulle liggaam.
-
5
|Salmos 73:5|
In die moeite van sterwelinge is hulle nie, en saam met ander mense word hulle nie geplaag nie.
-
6
|Salmos 73:6|
Daarom is die trots om hulle soos 'n halssieraad, die geweld bedek hulle soos 'n gewaad.
-
7
|Salmos 73:7|
Hulle oë puil uit van vet; die inbeeldinge van die hart loop oor.
-
8
|Salmos 73:8|
Hulle spot en spreek in boosheid verdrukking; hulle spreek uit die hoogte.
-
9
|Salmos 73:9|
Hulle stel hul mond teen die hemel, en hul tong wandel op die aarde.
-
10
|Salmos 73:10|
Daarom draai hulle mense hul hierheen, en waters in volheid word deur hulle geslurp.
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 1-3
11 de Dezembro LAB 711
AMOROSO E ÚTIL
Filemom
Quem foi Filemon? Foi um cristão convertido pela pregação de Paulo e em cuja casa havia uma igreja. Da mesma raiz de Fileo (amor) a palavra “Filemom” significa “amoroso”. Ele foi um habitante da cidade de Colosso e, aparentemente, alguém com uma boa reputação entre os cidadãos daquela cidade (Cl 4:9; Fm 1:2). Depois de entrar em contato com o Evangelho através do apóstolo dos gentios (19), ocupou um lugar proeminente na comunidade cristã pela sua piedade e beneficência (4-7). É mencionado na sua epístola como “nosso cooperador” e, por isso, terá ocupado um qualquer cargo na igreja de Colosso; seja como for, o título demonstra que ele tomou parte na obra de propagação do Evangelho. Filemom era o dono (ou, patrão) de Onésimo.
Quem foi Onésimo? A palavra “Onésimo” significa “útil”. Ele foi um escravo que, depois de roubar o seu senhor Filémon, em Colosso, fugiu para Roma, onde foi convertido por Paulo. Este enviou-o de volta ao seu senhor com a epístola que tem o seu nome. Aí ele pede a Filémon que receba o seu escravo como a um “irmão fiel e amado”. Paulo oferece-se para pagar a Filémon tudo o que o seu servo lhe roubara e a carregar sobre si o mal que ele lhe fizera. Ao regressar, Onésimo foi acompanhado por Tíquico, que era quem levava a epístola para os colossensses (Fm 1:16, 18).
Para o teólogo William Barclay, “a Carta a Filemom é extraordinária devido ao fato de que nela vemos a grandiosa imagem de Paulo pedindo um favor. Nenhum homem pediu menos favores que Paulo, mas nesta Carta pede um, nem tanto para si mesmo, senão para Onésimo, que tinha tomado um caminho equivocado e a quem Paulo estava ajudando a encontrar o caminho de retorno”.
Recapitulando e resumindo, Filemom era um colossense de certa notoriedade e riqueza, convertido durante o ministério de Paulo. Onésimo era o escravo de Filemom que havia fugido de seu Senhor, indo para Roma onde converteu-se à fé cristã por meio de Paulo. Este o manteve consigo, até que sua conduta demonstrou a sinceridade de sua conversão. Desejando reparar o dano que havia infligido, temendo o merecido castigo por sua ofensa, pediu ao apóstolo que escrevesse a Filemom. Paulo não parece argumentar em qualquer outra passagem com maior beleza, ou exortar com mais força do que nesta carta.
A história deste escravo colossensse fugitivo é uma prova notável da facilidade com que se acedia à presença do prisioneiro, acesso esse que estava garantido a todos e “uma bela ilustração tanto do caráter de Paulo como do poder transformador e dos princípios justos do Evangelho.
Valdeci Júnior
Fátima Silva