-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori -
-
18
|Provérbios 17:18|
¶ Ko ta te tangata ngakaukore he papaki ringa; kua waiho hei whakakapi turanga i te aroaro o tona hoa.
-
19
|Provérbios 17:19|
¶ Ko te tangata e aroha ana ki te nganagare e aroha ana ki te kino; ko te tangata e whakarewa ana i tona kuwaha e rapu ana i te whakangaromanga.
-
20
|Provérbios 17:20|
¶ Ko te ngakau parori ke e kore e kite i te pai; ko te tangata he whanoke tona arero ka taka ki te kino.
-
21
|Provérbios 17:21|
¶ Ka whanau he whakaarokore ma tetahi tangata, hei whakapouri tera mona: e kore ano hoki e koa te papa o te poauau.
-
22
|Provérbios 17:22|
¶ He rongoa pai te ngakau koa; ki te maru ia te wairua, ka maroke nga wheua.
-
23
|Provérbios 17:23|
¶ E tango ana te tangata kino i te mea whakapati i te uma, hei whakapeau ke i nga ara o te whakarite whakawa.
-
24
|Provérbios 17:24|
¶ Kei te aroaro o te tangata matau nga whakaaro nui; kei nga pito ia o te whenua nga kanohi o te whakaarokore.
-
25
|Provérbios 17:25|
¶ Ko te tamaiti whakaarokore he mea whakapouri i tona papa, he mea whakakawa i te ngakau o tona whaea.
-
26
|Provérbios 17:26|
¶ Ehara ano hoki i te mea pai kia whiua te tangata tika, kia patua ranei nga rangatira mo te tika.
-
27
|Provérbios 17:27|
¶ He matauranga to te tangata e tohu ana i ana kupu: a he whakaaro to te tangata i te wairua manawanui.
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 5-7
16 de novembro LAB 686
COMEÇANDO ROMANOS
Romanos 01-04
George R. Knight, ao comentar sobre Romanos, dá dois gritos: “Romanos – Misericórdia para TOOOOODOS!” e “Romanos – MISERICOOOORDIA para todos!”. Estes são os berros onomatopaicos mais teológicos que já vi até hoje. Estão cunhados na capa da obra de John C. Brunt, um comentário bíblico do livro de Romanos, cujo título é “The Abundant Life Biblie Amplifier – Romans”. Trata-se de um prático guia à vida cristã abundante no livro de Romanos. Faço questão de ressaltar esse pragmatismo, porque nossos ouvidos ainda devem tinir aos brados originais desta carta. De acordo com Knight, as boas novas que ecoam através a epístola do apóstolo Paulo aos cristãos de Roma necessitam da ênfase que pode ser resumida e precisa ser eternizada em duas palavras: “misericórdia” e “todos”.
“Os primeiros capítulos” de Romanos, explica este teólogo, “lidam com a nossa pecaminosidade e com nossa necessidade de misericórdia: todos nós pecamos e falhamos quanto ao ideal de Deus. Mas Paulo não nos deixa na forca. Depois de apontar a nossa necessidade, ele avança, ao escrever sobre a provisão divina: através de Jesus Cristo, Deus torna a salvação algo disponível para todos”. Aleluia! Esta é uma das principais mensagens do livro de Romanos. E como isto acontece? Leia-se no próprio livro, e comprove, como tais coisas são acontecíveis na realidade prática da vida!
E é por isso que “romanos é muito mais do que apenas um tratado teológico sobre a salvação”. Isso George faz questão de ressaltar. Apesar de tantas explicações, Paulo visa tornar sua mensagem o mais prática possível: Se todos nós precisamos de misericórdia, então nenhum indivíduo ou grupo tem um espaço reservado na feira da salvação. Não! “Ninguém é inerentemente superior a qualquer outra pessoa. Nós não deveríamos julgar uns aos outros. Pelo contrário, deveríamos tratar uns aos outros com a mesma misericórdia e aceitação que Deus tem exercido sobre nós”.
Esse papo é antigo? Pode até ser. Mas o problema é quando nós o obsoletamos. Vamos destravá-lo? Então, procure praticar o exercício de, ao encontrar a velha história da cruz, torná-la nova, fresquinha, uma vez mais na sua vida. Esta é a razão pela qual Deus estende-lhe hoje uma nova chance. É a oportunidade de ler (ou reler), na melhor biblioteca do mundo (a Bíblia), o melhor livro onde você pode encontrar chão suficiente para colocar o que estamos discutindo aqui em prática: Romanos.
Aqui está a justificativa do nosso chamado a este desafio: “Pois desde a criação do mundo os atributos invisíveis de Deus, seu eterno poder e sua natureza divina, têm sido vistos claramente, sendo compreendidos por meio das coisas criadas, de forma que tais homens são indesculpáveis”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva