-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Maori -
-
1
|Provérbios 15:1|
¶ Ma te kupu ngawari e kaupare te riri; ma te kupu taimaha ia e whakaoho te riri.
-
2
|Provérbios 15:2|
¶ Ko te arero o te tangata whakaaro nui e whakahua tika ana i te matauranga: e whakapuaki ana ia te mangai o nga kuware i te wairangi.
-
3
|Provérbios 15:3|
¶ Kei nga wahi katoa nga kanohi o Ihowa, e titiro ana ki te hunga kino, ki te hunga pai.
-
4
|Provérbios 15:4|
¶ Ko te arero reka he rakau no te ora; tena ki te wanoke a roto he wawahi wairua.
-
5
|Provérbios 15:5|
¶ E whakahawea ana te wairangi ki te papaki a tona papa; ko te tangata ia e mahara ana ki te ako ka mohio ki te tupato.
-
6
|Provérbios 15:6|
¶ He nui te taonga kei te whare o te tangata tika; he raruraru ia kei roto i nga mea hua ki te tangata kino.
-
7
|Provérbios 15:7|
¶ E ruia ana te matauranga e nga ngutu o nga whakaaro nui: kahore ia he pena a te ngakau o nga kuware.
-
8
|Provérbios 15:8|
¶ He mea whakarihariha ki a Ihowa te whakahere a te hunga kino: engari e manako ana ia ki te inoi a te hunga tika.
-
9
|Provérbios 15:9|
¶ He mea whakarihariha ki a Ihowa te huarahi o te tangata kino: ko te tangata ia e whai ana i te tika tana e aroha ai.
-
10
|Provérbios 15:10|
¶ He kino te papaki ki te tangata e whakarere ana i te ara; a, ko te tangata e kino ana ki te ako, ka mate.
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 5-7
16 de novembro LAB 686
COMEÇANDO ROMANOS
Romanos 01-04
George R. Knight, ao comentar sobre Romanos, dá dois gritos: “Romanos – Misericórdia para TOOOOODOS!” e “Romanos – MISERICOOOORDIA para todos!”. Estes são os berros onomatopaicos mais teológicos que já vi até hoje. Estão cunhados na capa da obra de John C. Brunt, um comentário bíblico do livro de Romanos, cujo título é “The Abundant Life Biblie Amplifier – Romans”. Trata-se de um prático guia à vida cristã abundante no livro de Romanos. Faço questão de ressaltar esse pragmatismo, porque nossos ouvidos ainda devem tinir aos brados originais desta carta. De acordo com Knight, as boas novas que ecoam através a epístola do apóstolo Paulo aos cristãos de Roma necessitam da ênfase que pode ser resumida e precisa ser eternizada em duas palavras: “misericórdia” e “todos”.
“Os primeiros capítulos” de Romanos, explica este teólogo, “lidam com a nossa pecaminosidade e com nossa necessidade de misericórdia: todos nós pecamos e falhamos quanto ao ideal de Deus. Mas Paulo não nos deixa na forca. Depois de apontar a nossa necessidade, ele avança, ao escrever sobre a provisão divina: através de Jesus Cristo, Deus torna a salvação algo disponível para todos”. Aleluia! Esta é uma das principais mensagens do livro de Romanos. E como isto acontece? Leia-se no próprio livro, e comprove, como tais coisas são acontecíveis na realidade prática da vida!
E é por isso que “romanos é muito mais do que apenas um tratado teológico sobre a salvação”. Isso George faz questão de ressaltar. Apesar de tantas explicações, Paulo visa tornar sua mensagem o mais prática possível: Se todos nós precisamos de misericórdia, então nenhum indivíduo ou grupo tem um espaço reservado na feira da salvação. Não! “Ninguém é inerentemente superior a qualquer outra pessoa. Nós não deveríamos julgar uns aos outros. Pelo contrário, deveríamos tratar uns aos outros com a mesma misericórdia e aceitação que Deus tem exercido sobre nós”.
Esse papo é antigo? Pode até ser. Mas o problema é quando nós o obsoletamos. Vamos destravá-lo? Então, procure praticar o exercício de, ao encontrar a velha história da cruz, torná-la nova, fresquinha, uma vez mais na sua vida. Esta é a razão pela qual Deus estende-lhe hoje uma nova chance. É a oportunidade de ler (ou reler), na melhor biblioteca do mundo (a Bíblia), o melhor livro onde você pode encontrar chão suficiente para colocar o que estamos discutindo aqui em prática: Romanos.
Aqui está a justificativa do nosso chamado a este desafio: “Pois desde a criação do mundo os atributos invisíveis de Deus, seu eterno poder e sua natureza divina, têm sido vistos claramente, sendo compreendidos por meio das coisas criadas, de forma que tais homens são indesculpáveis”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva