-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
16
|Jeremias 40:16|
ויאמר גדליהו בן אחיקם אל יוחנן בן קרח אל תעשׁ את הדבר הזה כי שׂקר אתה דבר אל ישׂמעאל
-
1
|Jeremias 41:1|
ויהי בחדשׂ השׂביעי בא ישׂמעאל בן נתניה בן אלישׂמע מזרע המלוכה ורבי המלך ועשׁרה אנשׂים אתו אל גדליהו בן אחיקם המצפתה ויאכלו שׂם לחם יחדו במצפה
-
2
|Jeremias 41:2|
ויקם ישׂמעאל בן נתניה ועשׁרת האנשׂים אשׂר היו אתו ויכו את גדליהו בן אחיקם בן שׂפן בחרב וימת אתו אשׂר הפקיד מלך בבל בארץ
-
3
|Jeremias 41:3|
ואת כל היהודים אשׂר היו אתו את גדליהו במצפה ואת הכשׁדים אשׂר נמצאו שׂם את אנשׂי המלחמה הכה ישׂמעאל
-
4
|Jeremias 41:4|
ויהי ביום השׂני להמית את גדליהו ואישׂ לא ידע
-
5
|Jeremias 41:5|
ויבאו אנשׂים משׂכם משׂלו ומשׂמרון שׂמנים אישׂ מגלחי זקן וקרעי בגדים ומתגדדים ומנחה ולבונה בידם להביא בית יהוה
-
6
|Jeremias 41:6|
ויצא ישׂמעאל בן נתניה לקראתם מן המצפה הלך הלך ובכה ויהי כפגשׂ אתם ויאמר אליהם באו אל גדליהו בן אחיקם
-
7
|Jeremias 41:7|
ויהי כבואם אל תוך העיר וישׂחטם ישׂמעאל בן נתניה אל תוך הבור הוא והאנשׂים אשׂר אתו
-
8
|Jeremias 41:8|
ועשׁרה אנשׂים נמצאו בם ויאמרו אל ישׂמעאל אל תמתנו כי ישׂ לנו מטמנים בשׁדה חטים ושׁערים ושׂמן ודבשׂ ויחדל ולא המיתם בתוך אחיהם
-
9
|Jeremias 41:9|
והבור אשׂר השׂליך שׂם ישׂמעאל את כל פגרי האנשׂים אשׂר הכה ביד גדליהו הוא אשׂר עשׁה המלך אסא מפני בעשׂא מלך ישׁראל אתו מלא ישׂמעאל בן נתניהו חללים
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva