-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
1
|2 Crônicas 13:1|
בשׂנת שׂמונה עשׁרה למלך ירבעם וימלך אביה על יהודה
-
2
|2 Crônicas 13:2|
שׂלושׂ שׂנים מלך בירושׂלם ושׂם אמו מיכיהו בת אוריאל מן גבעה ומלחמה היתה בין אביה ובין ירבעם
-
3
|2 Crônicas 13:3|
ויאסר אביה את המלחמה בחיל גבורי מלחמה ארבע מאות אלף אישׂ בחור וירבעם ערך עמו מלחמה בשׂמונה מאות אלף אישׂ בחור גבור חיל
-
4
|2 Crônicas 13:4|
ויקם אביה מעל להר צמרים אשׂר בהר אפרים ויאמר שׂמעוני ירבעם וכל ישׁראל
-
5
|2 Crônicas 13:5|
הלא לכם לדעת כי יהוה אלהי ישׁראל נתן ממלכה לדויד על ישׁראל לעולם לו ולבניו ברית מלח
-
6
|2 Crônicas 13:6|
ויקם ירבעם בן נבט עבד שׂלמה בן דויד וימרד על אדניו
-
7
|2 Crônicas 13:7|
ויקבצו עליו אנשׂים רקים בני בליעל ויתאמצו על רחבעם בן שׂלמה ורחבעם היה נער ורך לבב ולא התחזק לפניהם
-
8
|2 Crônicas 13:8|
ועתה אתם אמרים להתחזק לפני ממלכת יהוה ביד בני דויד ואתם המון רב ועמכם עגלי זהב אשׂר עשׁה לכם ירבעם לאלהים
-
9
|2 Crônicas 13:9|
הלא הדחתם את כהני יהוה את בני אהרן והלוים ותעשׁו לכם כהנים כעמי הארצות כל הבא למלא ידו בפר בן בקר ואילם שׂבעה והיה כהן ללא אלהים
-
10
|2 Crônicas 13:10|
ואנחנו יהוה אלהינו ולא עזבנהו וכהנים משׂרתים ליהוה בני אהרן והלוים במלאכת
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 27-29
18 de agosto LAB 596
PLANOS DO PAI PARA NÓS
Jeremias 27-29
Em Jeremias 27, mais uma vez, o profeta anuncia sua mensagem utilizando um ato simbólico. Deus, que é o Senhor da História, concedeu por um tempo a soberania a Nabucodonosor, rei da Babilônia, e as nações que não se submeterem a ele terão de arcar com as conseqüências. Esse mesmo Deus é, ainda hoje, o Senhor da História. Ele concede a você certo domínio sobre algumas coisas na vida, e a outros, certos domínios sobre você. Pare para pensar, em como é que você tem lidado com estes assuntos de exercício de autoridade concedida.
No capítulo 28, a menção do jugo do rei da Babilônia relaciona este relato com o capítulo anterior, apesar de, aqui, a narração estar na terceira pessoa e não na primeira. O relato apresenta dois profetas, Hananias e Jeremias, como representantes de dois pontos de vista antagônicos. Hananias representa os profetas que anunciam paz e prosperidade; Jeremias declara que esse anúncio traz falsa esperança. Na realidade Jeremias estabeleceu um ponto de equilíbrio: o cativeiro não seria tão breve, como alguns falsos profetas tentavam predizer, mas certamente chegaria ao fim. O resultado desse encontro revelou quem é o falso profeta e qual é o critério para identificá-lo.
Mas quando entramos no capítulo 29, encontramos pelo menos três importantes fontes de esperança:
Deus diz ao Seu povo que não deve desistir da esperança porque sua situação não é resultado de acaso ou mal impossível de se predizer, pois o próprio Deus diz: “Eu deportei [Judá] de Jerusalém para a Babilônia” (verso 4). Embora o mal parecia cercá-lo, Judá nunca deixou de estar no centro das mãos de Deus.
Deus diz ao Seu povo que não deve perder a esperança porque Ele pode trabalhar mesmo dentro das dificuldades presentes (verso 7).
Deus diz ao Seu povo que não deve perder a esperança porque Ele vai pôr fim ao seu exílio em um tempo específico: “Assim diz o Senhor: Logo que se cumprirem para a Babilônia setenta anos, atentarei para vós outros e cumprirei para convosco a Minha boa palavra, tornando a trazer-vos para este lugar” (verso 10).
Mas veja com destaque os versos 11-14. Depois que Deus explicou como estava no comando no passado, está no comando no presente e estará no comando no futuro, Ele expressa graciosamente o terno cuidado por Seu povo. Leia os versos 11-14, colocando seu nome cada vez que aparecer a palavra vós, vosso, vocês ou similar, como se Deus estivesse fazendo-lhe essas promessas pessoalmente. Aplique-as para suas lutas, quaisquer que sejam elas.
Fontes: Rodapé da Bíblia de Estudos Almeida e LES 4º Trimestre de 2007, pág. 85.
Valdeci Júnior
Fátima Silva