-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|2 João 1:1|
o presbuteros eklektê kuria kai tois teknois autês ous egô agapô en alêtheia kai ouk egô monos alla kai pantes oi egnôkotes tên alêtheian
-
2
|2 João 1:2|
dia tên alêtheian tên menousan en êmin kai meth êmôn estai eis ton aiôna
-
3
|2 João 1:3|
estai meth s=umôn abt=êmôn charis eleos eirênê para theou patros kai para tsb=kuriou iêsou christou tou uiou tou patros en alêtheia kai agapê
-
4
|2 João 1:4|
echarên lian oti eurêka ek tôn teknôn sou peripatountas en alêtheia kathôs entolên elabomen para tou patros
-
5
|2 João 1:5|
kai nun erôtô se kuria ouch ôs entolên bs=graphôn t=graphô tsb=soi kainên a=graphôn a=soi alla ên eichomen ap archês ina agapômen allêlous
-
6
|2 João 1:6|
kai autê estin ê agapê ina peripatômen kata tas entolas autou autê tsb=estin ê entolê a=estin kathôs êkousate ap archês ina en autê peripatête
-
7
|2 João 1:7|
oti polloi planoi a=exêlthon tsb=eisêlthon eis ton kosmon oi mê omologountes iêsoun christon erchomenon en sarki outos estin o planos kai o antichristos
-
8
|2 João 1:8|
blepete eautous ina mê a=apolesête tsb=apolesômen a eirgasametha alla misthon plêrê a=apolabête tsb=apolabômen
-
9
|2 João 1:9|
pas o a=proagôn tsb=parabainôn kai mê menôn en tê didachê tou christou theon ouk echei o menôn en tê didachê tsb=tou tsb=christou outos kai ton patera kai ton uion echei
-
10
|2 João 1:10|
ei tis erchetai pros umas kai tautên tên didachên ou pherei mê lambanete auton eis oikian kai chairein autô mê legete
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 17-19
15 de agosto LAB 593
CRESCIMENTO E AMADURECIMENTO
Jeremias 17-19
Na faculdade, vi uma planta crescer de maneira muito rápida e surpreendente. Dentre os vários bebedouros d’água espalhados pelo campus do centro universitário, havia um que ficava bem junto à portaria. Ele era diferente dos demais por ter o jato d’água muito forte. Até hoje, ele é assim. Se você aperta o botãozinho e não põe a boca para beber a água, ele joga um jato d’água a uns três metros de distância. Naquela época, no pedacinho de gramado que havia ao redor daquele bebedouro, a equipe de paisagismo plantou ali três mudinhas de coqueiro. Não sei o nome do coqueiro, mas é aquele tipo de palmeira ornamental. E nós alunos gostávamos de brincar de apertar o botão do bebedouro jogando a água sem bebê-la, só para ver a água cair bem em cima de um desses coqueiros. E o tempo foi passando, começou a notar-se que aquela mudinha de coqueiro que ficou vítima do jato d’água do bebedouro, por ter sido plantada bem ali, começou a ficar diferente das outras! Sério! Ela parecia mais viçosa. Então brincávamos: “Vejam! Estou colaborando com a jardinagem, apertando esse bebedouro aqui...” No inverno, eu chegava a ficar com dó daquela plantinha, em ver tanta água tão fria a abater-se sobre ela, o tempo todo. Os anos se passaram. Muitas e muitas pessoas, ao tomar a água daquele bebedouro, terminam deixando-a espirrar naquele coqueiro, e o resultado é que quando eu volto lá hoje, vejo três grandes palmeiras, mas com um detalhe: uma delas é muito, muito, muito maior do que as outras. Seu tronco é muito mais forte, e de uma espessura muito superior. Ela pode oferecer uma sombra muito maior. Hoje, quando o jato d’água vem do bebedouro, não cai mais por cima da planta. Ele bate ao pé do grande e maior de todos os coqueiros.
Sabe o que isso significa?
Significa o que você vai ler na leitura de hoje, em Jeremias 17. O homem que se afasta do Senhor é como um arbusto no deserto, longe d’água. Ele seca e morre. Mas a pessoa cuja confiança está no Senhor é como uma árvore plantada junto às águas. A palmeira do bebedouro! Cresce, floresce, fica linda, deixa as pessoas felizes, sorri para a vida e tem muito a oferecer.
Que tipo de pessoa você quer ser?
A vida do coqueiro da nossa história não era um mar-de-rosas. Ele vivia molhado, com água gelada. Mas compensou. Se você quiser ser recompensado também, precisa deixar que o oleiro, de Jeremias 18-19, quebre-o, molhe-o, corte-o, amasse-o, remodele-o, asse-o e, enfim, apresente-o como obra-prima das mãos de um Deus perfeito.
Valdeci Júnior
Fátima Silva