-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Judas 1:1|
ioudas iêsou christou doulos adelphos de iakôbou tois en theô patri a=êgapêmenois tsb=êgiasmenois kai iêsou christô tetêrêmenois klêtois
-
2
|Judas 1:2|
eleos umin kai eirênê kai agapê plêthuntheiê
-
3
|Judas 1:3|
agapêtoi pasan spoudên poioumenos graphein umin peri tês koinês a=êmôn sôtêrias anagkên eschon grapsai umin parakalôn epagônizesthai tê apax paradotheisê tois agiois pistei
-
4
|Judas 1:4|
pareisedusan gar tines anthrôpoi oi palai progegrammenoi eis touto to krima asebeis tên tou theou êmôn a=charita tsb=charin metatithentes eis aselgeian kai ton monon despotên tsb=theon kai kurion êmôn iêsoun christon arnoumenoi
-
5
|Judas 1:5|
upomnêsai de umas boulomai eidotas a=[umas] a=panta tsb=umas tsb=apax tsb=touto oti a=[o] tsb=o kurios a=apax laon ek gês aiguptou sôsas to deuteron tous mê pisteusantas apôlesen
-
6
|Judas 1:6|
aggelous te tous mê têrêsantas tên eautôn archên alla apolipontas to idion oikêtêrion eis krisin megalês êmeras desmois aidiois upo zophon tetêrêken
-
7
|Judas 1:7|
ôs sodoma kai gomorra kai ai peri autas poleis ton omoion tsb=toutois tropon a=toutois ekporneusasai kai apelthousai opisô sarkos eteras prokeintai deigma puros aiôniou dikên upechousai
-
8
|Judas 1:8|
omoiôs mentoi kai outoi enupniazomenoi sarka men miainousin kuriotêta de athetousin doxas de blasphêmousin
-
9
|Judas 1:9|
o de michaêl o archaggelos ote tô diabolô diakrinomenos dielegeto peri tou a=môuseôs tsb=môseôs sômatos ouk etolmêsen krisin epenegkein blasphêmias a=alla tsb=all eipen epitimêsai soi kurios
-
10
|Judas 1:10|
outoi de osa men ouk oidasin blasphêmousin osa de phusikôs ôs ta aloga zôa epistantai en toutois phtheirontai
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 17-19
20 de março LAB 445
CONVENIENTEMENTE INCORRETO
Juízes 17-19
Existe uma lenda que ilustra muito bem o contexto e a “moral da história” da leitura de hoje.
Conta-se que, certa vez, havia um homem que queria muito comprar uma determinada mansão. Então, o Diabo, aproveitando-se da sua obsessão, propôs-se a ajudá-lo:
- Mas há uma única condição - disse-lhe o demônio.
- Qual condição? - perguntou o homem, desconfiado.
- Está vendo aquele prego fincado na parede da sala de jantar?
- Sim!
- Eu ajudo você a comprar esta mansão. Ela verdadeiramente será sua, mas aquele prego será meu. Você nunca poderá arrancá-lo de lá.
- Só isso?
- Só isso - confirmou o Diabo.
O homem aceitou a proposta. Anos depois, ele ofereceu um gigantesco banquete na sua mansão. As pessoas mais importantes de toda aquela região foram convidadas e confirmaram presença.
Aquele seria um jantar inesquecível, mas, no meio da festa, quando as pessoas iam começar a comer, o Diabo entrou na sala carregando uma carniça fedorenta e a pendurou naquele prego, assustando e acabando com o apetite de todos.
O dono da mansão tentou argumentar, mas o Diabo lhe disse:
- Lembre-se do nosso trato: aquele prego é meu! E eu vou usá-lo como bem entender.
E é assim que acontece se deixarmos o mal dominar qualquer área da nossa vida. Por menor que seja, ele infernizará toda a nossa existência. Se você acha que isso não é bíblico, leia Juízes 17-19. Mica deu uma pequena abertura para o mal, fazendo algo que lhe era mais conveniente do que certo. A história corre e desemboca-se na desgraça do que aconteceu a todo o Israel, em decorrência do ocorrido com o levita e a sua concubina. Esse desgraçante desfecho está na leitura de amanhã, que é o capítulo vinte. Mas amanhã também continuaremos questionando sobre a tênue linha que existe entre o conveniente e o correto.
Por hoje, fica para você a reflexão: o que lhe tem sido gostoso, conveniente, “bom”, aprazível, afetivo, etc., que tem sido um verdadeiro prego no sapato da sua vida cristã? Você acha que compensa continuar agarrado a isso? Lembre-se que é muito melhor o pouco e o simples com Deus que o muito sem ele. Afinal, o primeiro estado traz felicidade, mas este último gera consequências muito dolorosas. O que a princípio é conveniente, se não for regido pelos corretos princípios, amanhã será, principalmente, inconveniente.
É como aquele ditado que diz que “quem ri por último ri melhor”. É melhor você abrir mão do pecado hoje, por mais atrativo que lhe pareça, que Deus abrir mão de você amanhã, por mais que tenha lhe amado.
Pense nisso!
Valdeci Júnior
Fátima Silva